Ένα βιωματικό σεμινάριο θεατρικού παιχνιδιού με γεύση και άρωμα Χριστουγέννων, που απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς της προσχολικής αγωγής, πραγματοποιήθηκε στο ισόγειο του 15ου Δημοτικού Σχολείου Μυτιλήνης. Ήταν το δεύτερο σε μία σειρά τριών σεμιναρίων που πραγματοποιήθηκαν στη Μυτιλήνη και την Καλλονή και σκοπό είχαν να δώσουν στις εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν σε αυτά ενδιαφέρουσες ιδέες, προκειμένου και οι ίδιες με τη σειρά τους να κάνουν τις γιορτές των μικρών παιδιών πιο δημιουργικές...

Η ιστορία για καλικάντζαρους και οι φωνές που ακούγονταν την ώρα που μπήκαμε στην αίθουσα του 15ου Δημοτικού Σχολείου Μυτιλήνης την Τρίτη που μας πέρασε, μας έβαλε αμέσως στο κλίμα. Το ίδιο ίσχυε και για τις 14 νηπιαγωγούς που συμμετείχαν στο βιωματικό σεμινάριο θεατρικού παιχνιδιού, οι οποίες φαίνονταν να έχουν γίνει και πάλι παιδιά.
Επρόκειτο για ένα από τα τρία σεμινάρια με θέμα «Μύρισαν Χριστούγεννα», που διοργανώθηκαν στη Μυτιλήνη και την Καλλονή από τη σχολική σύμβουλο της 49ης Περιφέρειας Προσχολικής Αγωγής Κλεοπάτρα Γιαννοπούλου και την υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Ελένη Κουφού, αντίστοιχο με αυτό που είχε δημιουργηθεί τον περασμένο Μάρτιο στη Δημοτική Πινακοθήκη Μυτιλήνης. Μάλιστα, το συγκεκριμένο σεμινάριο προστέθηκε εκτάκτως, λόγω της μεγάλης ζήτησης που υπήρχε.
Στόχος του σεμιναρίου ήταν να ανακαλύψουν οι εκπαιδευτικοί, μέσω του χορού, του τραγουδιού και του παιχνιδιού, το πώς μπορούν να καταλήξουν σε μια σχολική γιορτή πιο ελεύθερα και χωρίς να έχουν - τόσο οι ίδιες, όσο και τα παιδιά του νηπιαγωγείου - το άγχος της «παράστασης».
«Το ζητούμενο είναι να νιώσουμε και οι ίδιες παιδιά, αφού μόνο έτσι θα μπορέσουμε να μεταδώσουμε το πνεύμα των Χριστουγέννων στα παιδιά», μας εξήγησε η σχολική σύμβουλος κ. Γιαννοπούλου.


Τραγουδώντας τα δικά τους κάλαντα…

Βιώνοντας… φαντασία
Με εμψυχώτρια τη νηπιαγωγό Άννα Θεοδωρίδου, νηπιαγωγό στο Μανταμάδο που έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θεατρικό παιχνίδι, και έχοντας χωριστεί σε ομάδες αστεριών, οι νηπιαγωγοί ανέλαβαν να φτιάξουν τα δικά τους κάλαντα, το δικό τους χριστουγεννιάτικο παραμύθι με τη χρήση διαφόρων αντικειμένων, τις δικές τους κάρτες, είτε ως χειροτεχνίες, είτε με τα ίδια τα σώματά τους. Αναβίωσαν, επίσης, χριστουγεννιάτικα έθιμα όπως το «Χριστόψωμο», το «Τάισμα της βρύσης» και αυτό «της Μπάμπως», που προέρχεται από τη Μακεδονία και τη Θράκη. Και από όλα αυτά αποκόμισαν εμπειρία και φαντασία, προκειμένου να τα μεταφέρουν και στα μικρά παιδιά με τα οποία απασχολούνται.
«Ήταν πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο το σεμινάριο, γίναμε όλες παιδιά», λέει ενθουσιασμένη η νηπιαγωγός Ευαγγελία Βαμβακίτου, που στην τάξη της έχει παρουσιάσει κάποιο παραμύθι με μουσική και κίνηση των παιδιών και της ίδιας και χωρίς καθόλου χρήση του λόγου. «Τα παιδιά πρέπει πλέον να ξεφύγουν από τον κλασσικό εορτασμό και τον τυποποιημένο και στημένο τρόπο που γίνονται οι παραστάσεις, που αντί να ενθαρρύνει περιορίζει την κίνηση. Εμείς, ως νηπιαγωγοί, οφείλουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να βγάλουν τη δημιουργικότητά τους. Μου αρέσει να συμμετέχω και η ίδια σε ό,τι κάνω με τα παιδιά, το θεωρώ ενθαρρυντικό και εμψυχωτικό», συμπληρώνει.
Εξάλλου, όπως υποστηρίζει η νηπιαγωγός Λίτσα Ρέππα, είναι τέτοιος ο τρόπος μάθησης στο νηπιαγωγείο, που αναγκαστικά πρέπει να γίνεται πιο βιωματικός, αφού τα παιδιά πρέπει από μικρή ηλικία να βιώσουν τις καταστάσεις για να μπορέσουν, στη συνέχεια, να τις αναπαραστήσουν.


… και στήνοντας το δικό τους χριστουγεννιάτικο παραμύθι

«Να μεταδώσουμε στα παιδιά συναίσθημα…»
«Ο κόσμος των Χριστουγέννων είναι μαγικός, νοσταλγικός, λυτρωτικός. Εμείς οφείλουμε να ταξιδέψουμε τα παιδιά σε αυτόν τον κόσμο... Δεν μπορούμε να μιλάμε στις μέρες μας για βιωματική μάθηση και οι γιορτές, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας, να εξακολουθούν να γίνονται με τον κλασσικό τρόπο», είναι η άποψη της Άννας Θεοδωρίδου. «Τα απλά ποιηματάκια και στετσάκια δεν αφήνουν περιθώριο έκφρασης, δημιουργίας και επικοινωνίας και δεν ικανοποιούν τα παιδιά, ενώ οι πρόβες αποτελούν ένα μεγάλο εξαναγκασμό και βάσανο, για μικρούς και μεγάλους και μετατρέπουν το νηπιαγωγείο σε ένα απλό εργοτάξιο. Οι γιορτές πρέπει να χαρακτηρίζονται από συναίσθημα, έκφραση, φαντασία, επικοινωνία και δημιουργία και να σέβονται, πάνω από όλα, την παιδική προσωπικότητα.»
Σύμφωνα με την ίδια, είναι πολύ σημαντικό το να μυηθούν τα παιδιά στη μαγεία των Χριστουγέννων και να καταλάβουν το συμβολισμό των ημερών αυτών που, όπως λέει, δεν έχει καμμία σχέση με την υπερκατανάλωση που συνήθως τις χαρακτηρίζει.