Μια άνευ προηγουμένου δικαστική διαμάχη βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2003 μέχρι σήμερα μεταξύ ενός ζευγαριού, για την επιμέλεια του μόλις 10χρονου παιδιού τους.
Μια άνευ προηγουμένου δικαστική διαμάχη βρίσκεται σε εξέλιξη από το 2003 μέχρι σήμερα μεταξύ ενός ζευγαριού, για την επιμέλεια του μόλις 10χρονου παιδιού τους. Το ανήλικο παιδί έχει γίνει «μπαλάκι» στις δικαστικές αίθουσες προκειμένου να ληφθεί μια οριστική απόφαση για το ποιος θα πάρει την επιμέλειά του, ενώ οι εισαγγελικές αρχές δείχνουν να «σηκώνουν τα χέρια».
Όλα ξεκίνησαν όταν η αλλοδαπή μητέρα του παιδιού έφυγε από το σπίτι της όπου ζούσε με το σύζυγό της, σε χωριό της Λέσβου, και πήγε να ζήσει σε άλλη πόλη εκτός νησιού, όπου ζούσαν οι γονείς και οι αδελφές της. Είχαν προηγηθεί καβγάδες μέσα στο σπίτι, ενώ η γυναίκα έχει καταγγείλει στην Αστυνομία ότι είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού από τον άνδρα της.
Η 36χρονη σήμερα γυναίκα, όταν πριν εφτά χρόνια ξεκίνησε να φύγει από το νησί μη αντέχοντας τη συμβίωση με το σύζυγό της, προσπάθησε να πάρει μαζί και το παιδί της, χωρίς όμως να της το επιτρέψει ο σύζυγος, ο οποίος από τότε την πολεμάει λυσσαλέα στα δικαστήρια για να πάρει την επιμέλειά του.
Το 2005, το Μονομελές Πρωτοδικείο Μυτιλήνης με απόφασή του της ανέθεσε την επιμέλεια. Η σχετική δικαστική απόφαση ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως «η ενάγουσα παρέχει περισσότερες εγγυήσεις από το σύζυγό της για καλύτερη φροντίδα διαπαιδαγώγηση του παιδιού». Το θέμα, όμως, δε σταμάτησε εκεί. Ο σύζυγός της άσκησε έφεση κατά της απόφασης και το Εφετείο ένα χρόνο μετά αποφάσισε «ν’ αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, προτείνοντας να πάει ξανά η υπόθεση στο ακροατήριο παρουσία των διαδίκων και να γίνει απόπειρα συμβιβαστικής λύσης της διαφοράς τους».
Η υπόθεση παραπέμφθηκε για να δικαστεί ουσιαστικά ξανά από το Εφετείο και όχι από το Μονομελές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα από το 2006 να έχει «μπλέξει» σε μια σειρά αναβολών (λόγω απεργιών κυρίως) και τώρα να αναμένεται να δικαστεί το Δεκέμβριο του 2010.
Στα δικαστήρια ολημερίς
Στο μεταξύ, όμως, η δικαστική μάχη ανάμεσα στους δυο γονείς δεν έχει σταματήσει. Με αιτήματα λήψης ασφαλιστικών μέτρων και μηνύσεις, διεκδικούν το παιδί. Τον περασμένο Αύγουστο, όταν η 36χρονη πήρε το παιδί για ένα μήνα στην πόλη όπου κατοικεί με τους συγγενείς της - σύμφωνα με αυτά που η ίδια λέει -, το παιδί παραπονέθηκε για τις συνθήκες ζωής του με τον πατέρα του, ενώ όπως η ίδια διαπίστωσε, δεν είχε τη φροντίδα που έπρεπε.
Κατέθεσε αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων και μέχρι την εκδίκασή τους ζήτησε προσωρινή διαταγή για να πάρει το παιδί η ίδια. Στις αρχές Σεπτεμβρίου δικαιώθηκε και με δικαστική απόφαση της δόθηκε το παιδί με προσωρινή διαταγή, οπότε η μητέρα το πήρε μαζί της και έφυγε. Το 10χρονο αγόρι γράφτηκε σε δημοτικό σχολείο και φροντιστήρια προκειμένου να προσαρμοστεί στη νέα του ζωή, όμως λίγες ημέρες μετά - σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει η 36χρονη -, ο πατέρας, που επισκέφθηκε για να δει το παιδί για λίγες ώρες, το πήρε και έφυγε. Ακολούθησαν νέες μηνύσεις και κινήθηκαν διαδικασίες αυτοφώρου, όμως ο πατέρας δεν εντοπίστηκε ποτέ στο χωριό του στη Λέσβο από την Αστυνομία, για να συλληφθεί!
Ο πατέρας κατέθεσε αίτηση ανάκλησης της προσωρινής διαταγής, όμως η αίτησή του απορρίφθηκε από το δικαστήριο με νέα απόφαση. Και πάλι, όμως, δεν μπόρεσε να πάρει το παιδί η μητέρα, αφού - όπως λέει - μόλις βγήκαν από το δικαστήριο, άρπαξε το παιδί και έφυγε. Εκκρεμούν μηνύσεις και διαδικασίες αυτοφώρου.
«Έχουμε φθάσει στο σημείο να “δικαιώνεται” τελικά αυτός που αρπάζει το παιδί, φεύγει και έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις δικαστικές αποφάσεις», σχολιάζει μιλώντας στο «Ε» ο δικηγόρος της 36χρονης γυναίκας κ. Νίκος Χωριατέλλης.
Η αλλοδαπή γυναίκα, που έχει ξοδέψει και από το περίσσευμά της στις δικαστικές διαμάχες, δηλώνει αποφασισμένη να πάρει πίσω το παιδί της. «Επτά χρόνια τώρα έχω φτύσει αίμα, δουλεύω ώρες ολόκληρες και διαθέτω ό,τι έχω και δεν έχω για να πάρω πίσω το παιδί μου. Αυτήν τη στιγμή, παρά το ότι το δικαστήριο μου δίνει την επιμέλεια του παιδιού μου, εγώ δεν έχω καν τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του. Δεν απαντούν ποτέ στο σπίτι. Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει για μια μάνα», τονίζει.