![Παράδοση αυτόματου απινιδωτή στον Δήμο Μυτιλήνης [Vid]](https://www.emprosnet.gr/modules/mod_news_pro_gk5/cache/k2.items.cache.a6edcfbc2915e749ab4f8dd6b82ae684_XSnsp-224_links.jpg)
Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Τεύχος 141 / Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2010
Αφιέρωμα για το Διδασκαλείο Θηλέων «Μίλτος Κουντουράς»
Στο περιοδικό «Φιλόλογος» (141/Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2010), που εκδίδει στη Θεσσαλονίκη ο Σύλλογος Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, φιλοξενείται ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα για το σχολικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη κατά τον 20ό αιώνα. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στο Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης κατά την «Ιερή Τριετία του» (1927 - 1930), κατά την οποία το διηύθυνε ένας πράγματι φωτισμένος παιδαγωγός, ο Μίλτος Κουντουράς. Δημοσιεύεται κείμενο του Μίλτου Κουντουρά με τον τίτλο «Σχολικό Θέατρο» και πολυσέλιδο κείμενο, γραμμένο από τις μαθήτριες του Μίλτου Κουντουρά, με τον τίτλο «Καλλιτεχνικές εκδηλώσεις (Θέατρο - Τέχνη)».
Στο εισαγωγικό σημείωμα διαβάζουμε:
«Αυτός, λοιπόν, ο “Δάσκαλος της Ρωμιοσύνης”, όπως τον ονόμασαν, έδινε στην τέχνη, γενικότερα, και στη θεατρική παιδεία, ειδικότερα, πρωταρχικό ρόλο. Αυτό αποδεικνύουν τα δύο κείμενα που ακολουθούν και που αναδύονται από τη ζωή του Διδασκαλείου. Το πρώτο είναι δικό του και περιέχει τις βασικές του θέσεις για το σχολικό θέατρο, το δεύτερο είναι των μαθητριών του και εκφράζει τον βιωματικό τρόπο με τον οποίο έζησαν την τέχνη και το θέατρο στο Διδασκαλείο του Κουντουρά. Δικός τους είναι ο λόγος:
“Αν ο Κουντουράς ολοκλήρωνε το έργο του κι ανέπτυσσε τις απόψεις του για την ενιαία συγκεντρωτική διδασκαλία, όπου επίκεντρο διδασκαλίας όλων των μαθημάτων τοποθετούσε το θέατρο, δύσκολα θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς μαθήματα άσχετα με την καλλιτεχνία.”
Πάντως, αν σήμερα γινόταν αξιολόγηση της προσφοράς των Διδασκαλείων, των Παιδαγωγικών Ακαδημιών και των Παιδαγωγικών Πανεπιστημιακών Τμημάτων, δηλαδή των σχολείων που εκπαίδευσαν και εκπαιδεύουν δασκάλους και δασκάλες για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, την πρώτη θέση, χωρίς αμφιβολία, θα την έπαιρνε το Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης κατά την Ιερή Τριετία (1927 - 1930) του Μίλτου Κουντουρά. Τόσο καταρτισμένες και εμπνευσμένες δασκάλες δεν έφτασαν ποτέ άλλοτε στα ελληνικά σχολεία. Στην ιστορία της εκπαίδευσης πέρασαν με τον τίτλο, που οι ίδιες έδωσαν στον εαυτό τους, “Μαθήτριες του Μίλτου Κουντουρά”. Είναι οι δασκάλες που έφεραν την καλλιτεχνική/θεατρική παιδεία στα σχολεία - οι δασκάλες του Εκπαιδευτικού Δημοτικισμού, από τις αρχές του οποίου εμπνεόταν και ο μεγάλος Δάσκαλός τους, Μίλτος Κουντουράς.»
Αφιέρωμα για το Διδασκαλείο Θηλέων «Μίλτος Κουντουράς»
Στο περιοδικό «Φιλόλογος» (141/Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2010), που εκδίδει στη Θεσσαλονίκη ο Σύλλογος Αποφοίτων της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, φιλοξενείται ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα για το σχολικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη κατά τον 20ό αιώνα. Το πρώτο μέρος αναφέρεται στο Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης κατά την «Ιερή Τριετία του» (1927 - 1930), κατά την οποία το διηύθυνε ένας πράγματι φωτισμένος παιδαγωγός, ο Μίλτος Κουντουράς. Δημοσιεύεται κείμενο του Μίλτου Κουντουρά με τον τίτλο «Σχολικό Θέατρο» και πολυσέλιδο κείμενο, γραμμένο από τις μαθήτριες του Μίλτου Κουντουρά, με τον τίτλο «Καλλιτεχνικές εκδηλώσεις (Θέατρο - Τέχνη)».
Στο εισαγωγικό σημείωμα διαβάζουμε:
«Αυτός, λοιπόν, ο “Δάσκαλος της Ρωμιοσύνης”, όπως τον ονόμασαν, έδινε στην τέχνη, γενικότερα, και στη θεατρική παιδεία, ειδικότερα, πρωταρχικό ρόλο. Αυτό αποδεικνύουν τα δύο κείμενα που ακολουθούν και που αναδύονται από τη ζωή του Διδασκαλείου. Το πρώτο είναι δικό του και περιέχει τις βασικές του θέσεις για το σχολικό θέατρο, το δεύτερο είναι των μαθητριών του και εκφράζει τον βιωματικό τρόπο με τον οποίο έζησαν την τέχνη και το θέατρο στο Διδασκαλείο του Κουντουρά. Δικός τους είναι ο λόγος:
“Αν ο Κουντουράς ολοκλήρωνε το έργο του κι ανέπτυσσε τις απόψεις του για την ενιαία συγκεντρωτική διδασκαλία, όπου επίκεντρο διδασκαλίας όλων των μαθημάτων τοποθετούσε το θέατρο, δύσκολα θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς μαθήματα άσχετα με την καλλιτεχνία.”
Πάντως, αν σήμερα γινόταν αξιολόγηση της προσφοράς των Διδασκαλείων, των Παιδαγωγικών Ακαδημιών και των Παιδαγωγικών Πανεπιστημιακών Τμημάτων, δηλαδή των σχολείων που εκπαίδευσαν και εκπαιδεύουν δασκάλους και δασκάλες για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, την πρώτη θέση, χωρίς αμφιβολία, θα την έπαιρνε το Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης κατά την Ιερή Τριετία (1927 - 1930) του Μίλτου Κουντουρά. Τόσο καταρτισμένες και εμπνευσμένες δασκάλες δεν έφτασαν ποτέ άλλοτε στα ελληνικά σχολεία. Στην ιστορία της εκπαίδευσης πέρασαν με τον τίτλο, που οι ίδιες έδωσαν στον εαυτό τους, “Μαθήτριες του Μίλτου Κουντουρά”. Είναι οι δασκάλες που έφεραν την καλλιτεχνική/θεατρική παιδεία στα σχολεία - οι δασκάλες του Εκπαιδευτικού Δημοτικισμού, από τις αρχές του οποίου εμπνεόταν και ο μεγάλος Δάσκαλός τους, Μίλτος Κουντουράς.»