Όταν δανείζεις έναν ιδιώτη, μια επιχείρηση ή ένα νοικοκυριό που δεν μπορεί να πληρώσει, τι κάνεις; Τον βάζεις σε εκκαθάριση, του παίρνεις τα περιουσιακά στοιχεία και τελειώσαμε. Στο κράτος δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των δανειστών κρατών από το 19ο αιώνα. Τι γίνεται αν αποφασίσει ένα κράτος να μην πληρώσει; Δεν μπορείς να του κάνεις εκκαθάριση. Δεν μπορείς να του απαιτήσεις την περιουσία ως δανειστής. Γιατί; Γιατί έχει ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας. Έτσι λένε οι νομικοί. Και αυτό εμπεριέχεται στο διεθνές δίκαιο, στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς δικαίου. Παρ’ όλα αυτά, η λύση βρέθηκε μέσω της νομικής οδού με δανειακές συμβάσεις, τα γνωστά μνημόνια. Όσο πιο ενδοτική είναι η κυβέρνηση μιας χώρας, τόσο πιο «σκληροί» είναι ο όροι που θέτουν οι δανειστές της, χάνοντας μεγαλύτερο μερίδιο της εθνικής της κυριαρχίας. Το να αναλάβει η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. το δανεισμό μιας χώρας σημαίνει την εφ’ όρου ζωής σχεδόν ομηρία της στο χρέος. Στο διεθνές οικονομικό σύστημα, το χρέος ισούται με χρήμα και άρα κέρδος για τους ανθρώπους που έχουν δημιουργήσει την οικονομική κρίση. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τη σημερινή Ενωμένη Ευρώπη δεν τη δημιούργησε η βούληση κάποιων καλών ανθρώπων, αλλά η αδήριτη ανάγκη για οργάνωση του σημερινού οικονομικού συστήματος, κοινώς του καπιταλισμού, για να αυξήσει την κερδοφορία του και να δυναμώσει ακόμα περισσότερο την άμυνά του. Τους ήταν γνωστό ότι το οικονομικό σύστημα που υποστηρίζουν δουλεύει εντελώς τρελά και απορρυθμίζεται εύκολα. Δεν μπορείς, λοιπόν, να καλείς κάθε τόσο τους επιστήμονες οικονομολόγους να σου συστήνουν διορθωτικές και διαρθρωτικές αλλαγές για αυτό το κατά εξακολούθηση απορρυθμισμένο σύστημα. Είναι σχεδόν νομοτελειακό το οικονομικό «Τσερνομπίλ» να βρίσκεται συνεχώς σε αναμονή, έτοιμο να τινάξει την παγκόσμια οικονομία στον αέρα. Ειδικά η Ε.Ε. έχει μετατραπεί, από μια ένωση των λαών, της αλληλεγγύης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε μια ένωση της τραπεζικής κερδοσκοπίας, της υποταγής των ανίσχυρων κρατών στα ισχυρά - τα οικονομικά πλεονάσματα της Γερμανίας είναι τα οικονομικά ελλείμματα των άλλων χωρών -, αλλά και των στρατηγών (ο πόλεμος φέρνει χρήμα). Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από ολόκληρη την τότε Ευρώπη, αλλά και της Λιβύης από τη σημερινή Γαλλία, και όχι μόνο, μας λένε πολλά και για την Ευρώπη των στρατηγών.
Στη δική μας περίπτωση, με το Μνημόνιο 2 η κυβέρνηση και η τρόικα συνεχίζουν την πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, της ανακατανομής του εισοδήματος και του πλούτου υπέρ των ισχυρών. Ο πλήρης παραλογισμός, η τέλεια ηθική κατάπτωση, η ακραία εγκατάλειψη της φυσιογνωμίας του κυβερνώντος κόμματος, του ΠΑΣΟΚ.

Ρωτήστε όσους ψήφισαν ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές. Δε θα βρείτε ούτε έναν που να σας πει ότι ψήφισε Παπανδρέου για να μας κουβαλήσει την τρόικα και να μας επιβάλει τα πιο σκληρά μέτρα από καταβολής ελληνικού κράτους. Αυτό το γνωρίζουν οι κυβερνώντες και για αυτό καταφεύγουν σε θεωρίες συνομωσίας. Αλλά ως γνωστόν σε θεωρίες συνομωσίας καταφεύγουν οι εξουσίες που έχουν χάσει τα ερείσματά τους, νιώθουν αδύναμες και επιχειρούν να χειραγωγήσουν το κομματικό ακροατήριό τους επισείοντας φανταστικούς κινδύνους.
Του Κυρίου δεηθώμεν. Ο μητροπολίτης Άνθιμος, γνωστός και μη εξαιρετέος, επέλεξε έναν ανέξοδο τρόπο να στηρίξει το Βενιζέλο, που ως γνωστόν συμπαθεί πολύ. Διέταξε να διαβαστεί δέηση, όχι σε μία ή δύο, αλλά σε 45 εκκλησίες της Μητρόπολής του, για να βγει η χώρα από την κρίση. Έτσι και έγινε. Οπότε δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, αφού ενημερώθηκε για το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας και ο θεός. Εδώ να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με κάποιους Ελληναράδες ο θεός είναι μάλλον Έλληνας. Οπότε μπορούμε επιτέλους να ελπίζουμε σοβαρά για κάποιο θαύμα. Με άλλα λόγια, ο θεός των Ελλήνων να βάλει το χέρι του πριν προλάβει ο διάβολος των Ελλήνων να βάλει την ουρά του.
Μπορεί να βρέξει ευρώ, ποιος ξέρει. Άρα τα κεφάλια ψηλά και οπλισμένοι με ιώβεια υπομονή αναμένουμε. Μόνο μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, που έλεγαν και οι Γαλάτες.

Υ.Γ. 1 Πάγκαλος. Έτσι που το πάει και με αυτά που λέει, θα μαζέψει όλη τη ΦΑΓΕ. Κεσεδάκι, κεσεδάκι.
Υ.Γ. 2 Τη Δευτέρα συνήλθε το Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά ξαναέπεσε σε κώμα.
Υ.Γ. 3 «Spiegel».«Το ευρώ έχει πεθάνει». Ζωή σε λόγου μας.

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
blog: www.vaspik.blogspot.com