Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Λογοτεχνικά αριστουργήματα του 20ού αιώνα
Η διαδρομή τους στο χρόνο
Επιμέλεια: Raphaële Vidaling
Μετάφραση: Ιωάννα Σκιαδά
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Αθήνα 2009, σελ. 192
Ο Προυστ αναγκάστηκε να εκδώσει με δικά του έξοδα το πρώτο του βιβλίο, μετά την άρνηση του Αντρέ Ζιντ. Ο τελευταίος αργότερα παραδέχτηκε τη λανθασμένη κρίση του... «το πιο μεγάλο σφάλμα συνειδήσεων της ζωής μου».
Το έργο του Κάφκα εκδόθηκε μετά το θάνατό του, παρ’ όλο που είχε ζητήσει από το φίλο του Max Brod να κάψει όλα τα χειρόγραφα.
«Είσαι τρελός! Θα χάσεις την έδρα σου στο πανεπιστήμιο!», προειδοποίησαν το Ναμπόκοφ για την αιρετική «Λολίτα» του. Δύο χρόνια μετά, ο «πορνογραφικός» Ναμπόκοφ έκανε το γύρο των πανεπιστημίων... ως επίτιμος καλεσμένος.
Ο Ουμπέρτο Έκο άκουσε το Γάλλο εκδότη του, αρνούμενος το χειρόγραφο «Του ονόματος του ρόδου», να του λέει πως είναι «αντι-εμπορικό». Άλλη μία λανθασμένη πρόβλεψη - 16 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πουληθεί ανά τον κόσμο.
46 λογοτεχνικά «φαινόμενα» του 20ού αιώνα, βιβλία-σταθμοί στην ιστορία της διεθνούς λογοτεχνίας, ξετυλίγονται στον παρόντα τόμο μέσα από τη δική τους μικρή ιστορία.
Στον τόμο περιγράφεται μέσα σε τέσσερις σελίδες η ιστορία του καθενός από αυτά τα λογοτεχνικά «φαινόμενα», από το πώς γεννήθηκε η ιδέα του μυθιστορήματος, πώς κυλάει η πλοκή, μέχρι ποιος άντρας ή ποια γυναίκα είναι οι ήρωες αυτών των ευπώλητων. Από το ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις των εκδοτών μέχρι το πότε και το γιατί συνεπαίρνεται αυτό το τόσο ιδανικό και απρόβλεπτο κοινό. Παρουσιάζονται στοιχεία για το συγγραφέα, το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης και χρονολόγιο με τα γεγονότα της περιόδου.
Στις σελίδες του βιβλίου, σημειώνει στον Πρόλογο του ο Raphaële Vidaling, λανσάρονται στοιχήματα («Οι γυμνοί και οι νεκροί», Μέιλερ), παρεξηγήσεις («Ο εραστής της Βόρειας Κορέας», Ντυράς), συχνά ευχάριστες εκπλήξεις («Εκατό χρόνια μοναξιάς», Γκαρσία Μάρκες), λαμπροί και εφήμεροι θρίαμβοι («Όσα παίρνει ο άνεμος», Μίτσελ), αλλά και έργα που τους πήρε καιρό να κατακτήσουν τα πλήθη («Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών», Τόλκιν). Όλα όμως έχουν επιλεγεί τόσο για το λογοτεχνικό τους χαρακτήρα όσο και για την επιτυχία που γνώρισαν στο ευρύ κοινό.
Η διαδρομή τους στο χρόνο
Επιμέλεια: Raphaële Vidaling
Μετάφραση: Ιωάννα Σκιαδά
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα
Αθήνα 2009, σελ. 192
Ο Προυστ αναγκάστηκε να εκδώσει με δικά του έξοδα το πρώτο του βιβλίο, μετά την άρνηση του Αντρέ Ζιντ. Ο τελευταίος αργότερα παραδέχτηκε τη λανθασμένη κρίση του... «το πιο μεγάλο σφάλμα συνειδήσεων της ζωής μου».
Το έργο του Κάφκα εκδόθηκε μετά το θάνατό του, παρ’ όλο που είχε ζητήσει από το φίλο του Max Brod να κάψει όλα τα χειρόγραφα.
«Είσαι τρελός! Θα χάσεις την έδρα σου στο πανεπιστήμιο!», προειδοποίησαν το Ναμπόκοφ για την αιρετική «Λολίτα» του. Δύο χρόνια μετά, ο «πορνογραφικός» Ναμπόκοφ έκανε το γύρο των πανεπιστημίων... ως επίτιμος καλεσμένος.
Ο Ουμπέρτο Έκο άκουσε το Γάλλο εκδότη του, αρνούμενος το χειρόγραφο «Του ονόματος του ρόδου», να του λέει πως είναι «αντι-εμπορικό». Άλλη μία λανθασμένη πρόβλεψη - 16 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πουληθεί ανά τον κόσμο.
46 λογοτεχνικά «φαινόμενα» του 20ού αιώνα, βιβλία-σταθμοί στην ιστορία της διεθνούς λογοτεχνίας, ξετυλίγονται στον παρόντα τόμο μέσα από τη δική τους μικρή ιστορία.
Στον τόμο περιγράφεται μέσα σε τέσσερις σελίδες η ιστορία του καθενός από αυτά τα λογοτεχνικά «φαινόμενα», από το πώς γεννήθηκε η ιδέα του μυθιστορήματος, πώς κυλάει η πλοκή, μέχρι ποιος άντρας ή ποια γυναίκα είναι οι ήρωες αυτών των ευπώλητων. Από το ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις των εκδοτών μέχρι το πότε και το γιατί συνεπαίρνεται αυτό το τόσο ιδανικό και απρόβλεπτο κοινό. Παρουσιάζονται στοιχεία για το συγγραφέα, το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης και χρονολόγιο με τα γεγονότα της περιόδου.
Στις σελίδες του βιβλίου, σημειώνει στον Πρόλογο του ο Raphaële Vidaling, λανσάρονται στοιχήματα («Οι γυμνοί και οι νεκροί», Μέιλερ), παρεξηγήσεις («Ο εραστής της Βόρειας Κορέας», Ντυράς), συχνά ευχάριστες εκπλήξεις («Εκατό χρόνια μοναξιάς», Γκαρσία Μάρκες), λαμπροί και εφήμεροι θρίαμβοι («Όσα παίρνει ο άνεμος», Μίτσελ), αλλά και έργα που τους πήρε καιρό να κατακτήσουν τα πλήθη («Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών», Τόλκιν). Όλα όμως έχουν επιλεγεί τόσο για το λογοτεχνικό τους χαρακτήρα όσο και για την επιτυχία που γνώρισαν στο ευρύ κοινό.