Εδώ και μήνες βρίσκεται παντού στους δρόμους της Μυτιλήνης, σέρνοντας το καρότσι της… Διανύει καθημερινά πολλά χιλιόμετρα και για πολλούς είναι ίσως η μόνη υπάλληλος καθαριότητας του Δήμου Μυτιλήνης με τόσο έντονη παρουσία στους δρόμους. Η 28χρονη Γεωργία Καμπά χωρισμένη,  μητέρα δυο κοριτσιών, τονίζει ότι η δουλειά δεν είναι ντροπή και παρά τις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζεται, είναι ικανοποιημένη και μόνο που καταφέρνει να συντηρεί τα παιδιά της και την άρρωστη μητέρα της.

«Έπιασα δουλειά τον περασμένο Οκτώβριο. Πριν δεν εργαζόμουν και οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες γιατί δεν είχαμε άλλο εισόδημα. Μας βοηθούσε μόνο με τη μικρή της σύνταξη, η μητέρα μου. Έτσι για μένα αυτή η δουλειά ήταν σωτηρία και δεν με πειράζει που είναι δύσκολη. Δουλεύω σε δύσκολες συνθήκες, αλλά δεν φοβάμαι τη δουλειά», λέει.
Στη διάρκεια της τελευταίας καταρρακτώδους βροχής, έκπληκτοι οι κάτοικοι κι οι περαστικοί στην οδό Ασκληπιού, έβλεπαν τη Γεωργία Καμπά με το καρότσι και τη σκούπα της. Δεν την σταματά η βροχή ούτε το κρύο, ούτε και το φορτωμένο με σκουπίδια, καρότσι της, που με δυσκολία μπορεί να το μετακινήσει. Αγόγγυστα, κάνει καλά τη δουλειά της ακόμα κι όταν η βάρδια της ξεκινά στις 4 τα ξημερώματα. «Στις νυχτερινές βάρδιες, το μεροκάματο είναι μεγαλύτερο. Οπότε όταν έχω να πληρώσω ενοίκιο και να συντηρήσω τα δυο κορίτσια μου, δεν το σκέφτομαι. Χαίρομαι που έχω τα χέρια μου και μπορώ να ζήσω το σπίτι μου», λέει χαρακτηριστικά.
Ο πατέρας της κ. Γεωργίας, δεν ζει και η μητέρα της, με προβλήματα υγείας, τη βοηθάει, κρατώντας τα παιδιά τις ώρες που εκείνη εργάζεται. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας η ίδια, έχει ζήσει από πρώτο χέρι τις δυσκολίες, όμως, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, «ξέρει να επιβιώνει».
Όσον αφορά τους πολίτες και το πώς αντιδρούν στην εικόνα μιας γυναίκας στο δρόμο τέτοιες ώρες; «Μου έχουν πει πολίτες που με πλησιάζουν όταν με βλέπουν να καθαρίζω, ότι τους κάνει εντύπωση που με βλέπουν συνέχεια στο δρόμο. Εγώ τους απαντώ ότι κάνω απλά τη δουλειά μου» μας λέει.
Η οκτάμηνη σύμβασή της Γεωργίας Καμπά στο Δήμο Μυτιλήνης, λήγει τον Ιούνιο του 2011. Από τώρα σκέφτεται τι θα γίνει μετά. «Θα κάνω και πάλι τα χαρτιά μου και ελπίζω ότι θα ανανεωθεί» λέει. Και συνεχίζει: «Είναι πολύ σημαντικό να έχεις μια δουλειά και να μπορείς να βγάζεις τα έξοδά σου. Μέσα στην ανεργία που υπάρχει, είναι πολύ δύσκολο αυτό να συμβαίνει. Να ξέρατε πόσος κόσμος ψάχνει για μια δουλειά, ό,τι δουλειά να’ ναι».