Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έκθεση ζωγραφικής θα φιλοξενήσει το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης από τις 4 έως τις 10 Μαΐου. Τα έργα έχουν φιλοτεχνήσει μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ Μυτιλήνης, στο πλαίσιο πολιτιστικού προγράμματος με θέμα «Εισαγωγή στον κόσμο του Γ. Ιακωβίδη». Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την ερχόμενη Δευτέρα 4 Μαΐου, στις 6 το απόγευμα.

Στο πολιτιστικό αυτό πρόγραμμα συμμετέχουν 10 περίπου μαθητές της νέας ειδικότητας του ΕΠΑΛ Εφαρμοσμένων Τεχνών και υπεύθυνοι καθηγητές του προγράμματος είναι οι κ.κ. Νίκος Αναγνώστου και Μαρκέλλα Πικρού.
Στο πλαίσιο του προγράμματος, οι μαθητές με τη βοήθεια των καθηγητών τους, μελέτησαν τη ζωή και το έργο του σπουδαίου ζωγράφου από το Χίδηρα και στη συνέχεια δημιούργησαν πίνακες, είτε αντιγράφοντας έργα του, είτε αποδίδοντάς τα με το δικό τους τρόπο. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, έχουν εμπνευστεί από τα έργα του καλλιτέχνη κι έχουν δημιουργήσει δικά τους, μοναδικά έργα.
Αξίζει στο σημείο αυτό να τονίσουμε ότι η ειδικότητα των παιδιών είναι άμεσα συνυφασμένη με το θέμα του πολιτιστικού προγράμματος, συνεπώς τα οφέλη είναι πολλαπλά.

Τεχνική εκπαίδευση με προοπτικές
Συγκεκριμένα, οι Εφαρμοσμένες Τέχνες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν, Γραφιστική, Διακοσμητική, Γραμμικό Σχέδιο και Συντήρηση Έργων Τέχνης. Πρόκειται για ένα αντικείμενο σύγχρονο, που δίνει πολλές δυνατότητες και επιλογές σε όσους το παρακολουθούν, που δυστυχώς όμως δεν έχει γίνει ακόμα ευρύτερα γνωστό.
Ο διευθυντής του 1ου ΕΠΑΛ Μυτιλήνης, Θοδωρής Τουτουντζίδης, μιλώντας στο «Ε», σημείωσε: «Η έκθεση αυτή, πέρα από ένα δείγμα δουλειάς των παιδιών, είναι και απόδειξη ότι η τεχνική εκπαίδευση δίνει προοπτικές. Μπορεί να ακούγονται πολλά αρνητικά για την τεχνική εκπαίδευση, ωστόσο γίνεται σοβαρή δουλειά από τους μαθητές, που πρέπει να αναγνωρίζεται και να επιβραβεύεται.»

Λίγα λόγια για το Γ. Ιακωβίδη
Ο Γιώργος Ιακωβίδης γεννήθηκε στα Χίδηρα της Λέσβου, το 1852. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο το Νικηφόρο Λύτρα και συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου, όπου έμεινε για αρκετά χρόνια. Το 1890, κλήθηκε να επιστρέψει στην Ελλάδα για να οργανώσει την Εθνική Πινακοθήκη. Το 1904 διορίστηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Υπήρξε από τους σπουδαιότερους εκφραστές της Σχολής του Μονάχου. Καθιερώθηκε μέσα από τα εξαιρετικά του έργα με σκηνές παιδικής και οικογενειακής ζωής, τις νεκρές φύσεις και τα πορτραίτα της υψηλής κοινωνίας. Ζωγράφος, πρώτος διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης και διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών, καθιερώθηκε με το πολύπλευρο έργο του ως μια από τις ηγετικές μορφές της νεοελληνικής τέχνης του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Από τα νεανικά του χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, ακολούθησε πορεία συνεχών αναζητήσεων και προβληματισμών. Αφομοιώνοντας τις αρχές της ζωγραφικής στις οποίες τον μύησε ο δάσκαλός του στην Αθήνα, Νικηφόρος Λύτρας, γίνεται γόνιμος δέκτης των διαφόρων τάσεων, που ήδη είχαν διαμορφωθεί στην Ακαδημία του Μονάχου όταν έφθασε εκεί το 1878 κι κινούντο σ’ ένα ευρύτατο φάσμα, ανάμεσα στο ρεαλισμό και τον ιδεαλισμό.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, η ενασχόλησή του τόσο στην Εθνική Πινακοθήκη, όσο και στη Σχολή Καλών Τεχνών, απορρόφησαν μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του. Η θεματογραφία του περιορίζεται κατά κύριο λόγο σε προσωπογραφίες και νεκρές φύσεις και πολύ λιγότερο στις συνθέσεις. Για 30 περίπου χρόνια διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης ή καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών έπαιξε κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση του καλλιτεχνικού κλίματος της εποχής του. Εκφραστής του πνεύματος, που κυριαρχούσε στην καλλιτεχνική ζωή του Μονάχου με τις διάφορες τάσεις που ‘χαν αναπτυχθεί εκεί και τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, άριστος σχεδιαστής, ικανότατος χειριστής του χρώματος κι εκ φύσεως προσηνής, μετέδωσε στους μαθητές του τις γνώσεις του, που διαφαίνονται στο έργο τους, παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς ακολούθησαν εντελώς διαφορετικούς δρόμους από το δάσκαλό τους.
Πέθανε στην Αθήνα το 1932, σε ηλικία 79 ετών.