Μπορεί από ηλικία 2,5 ετών ο Στράτος Εγγλέζος να στερήθηκε ό,τι πολυτιμότερο, την όρασή του, όμως δίνει μαθήματα ζωής και όχι μόνο, σε πάρα πολλά παιδιά που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Ο Στράτος με τα μάτια της ψυχής του υπερνικά όλες τις δυσκολίες. Είναι άριστος μαθητής και παράλληλα ένα πολύ δραστήριο παιδί που γεμίζει το χρόνο του με πάρα πολλές ασχολίες. Στο πλευρό του έχει δυο αξιοθαύμαστους γονείς, οι οποίοι έχουν προσαρμόσει τη ζωή τους στις ανάγκες του παιδιού τους, τον ενθαρρύνουν σε κάθε του βήμα και φροντίζουν να μη στερείται τίποτα από τα άλλα παιδιά. Μάλιστα «ξενιτεύτηκαν» στη Θεσσαλονίκη προκειμένου το παιδί τους να πάει στο δημοτικό σχολείο και στο γυμνάσιο απ’ το οποίο αποφοίτησε με 19,1! Και τώρα, επιστροφή στη γενέθλια γη για να πάει στο λύκειο αλλά… Τρέχει και δε φτάνει η οικογένειά του προκειμένου να εξασφαλιστεί έγκαιρα ο εξοπλισμός που απαιτείται για να μπορεί να παρακολουθήσει τα μαθήματά του. Συνολικό κόστος, μόλις 6,5 χιλιάδες ευρώ!

«Από 2,5 ετών ο Στράτος, λόγω ατροφίας του οπτικού νεύρου, μιας γονιδιακής ανωμαλίας, έχασε την όρασή του σε ποσοστό 99%. Μόνο αντίληψη του φωτός έχει και κάποιες σκιές μπορεί να δει. Όταν έφθασε σε ηλικία που έπρεπε να πάει σχολείο, αποφασίσαμε να φύγουμε από το νησί και να εγκατασταθούμε στη Θεσσαλονίκη όπου υπήρχε σχολείο όπου μπορούσαν να παρακολουθήσουν μαθήματα και τυφλοί μαθητές, προκειμένου να μη στερηθεί το σχολείο», λέει στο «Ε» ο πυροσβέστης πατέρας του Βασίλης Εγγλέζος.
Η γυναίκα του Ταξιαρχούλα Εγγλέζου είναι νηπιαγωγός και δίπλα στο γιο της έχει μάθει τα πάντα για τα προβλήματα των τυφλών, θέλοντας μάλιστα ν’ αφοσιωθεί στην ειδική εκπαίδευση.
Ο Στράτος στη Θεσσαλονίκη γράφτηκε σε δημόσιο σχολείο, όπου παρακολουθούσε μαθήματα μαζί με όλους τους άλλους μαθητές, έχοντας όμως δίπλα του στην τάξη έναν επιπλέον καθηγητή, στο πλαίσιο του θεσμού της «παράλληλης εκπαίδευσης», αλλά και τον απαραίτητο εξοπλισμό για να μπορεί να παρακολουθεί τα μαθήματα. «Ψάξαμε να δούμε πού αλλού υπήρχαν σχολεία όπου μπορούσε να πάει και ο Στράτος γιατί δε θέλαμε να πάει σε ένα ειδικό σχολείο με παιδιά που αντιμετωπίζουν και νοητικές ή άλλες παθήσεις, αφού μπορούσε να παρακολουθήσει κανονικά τα μαθήματα μαζί με όλους τους άλλους μαθητές. Μας είπαν ότι τέτοια σχολεία υπήρχαν μόνο στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Έτσι ζητήσαμε μετάθεση και εγκατασταθήκαμε στη Θεσσαλονίκη», λέει η μητέρα του.
Έμειναν εκεί για 10 χρόνια, από το 1999, και μόλις πριν λίγες ημέρες επέστρεψαν για να εγκατασταθούν ξανά στο νησί. Μένουν στα Πάμφιλα όπου έχουν νοικιάσει μια μονοκατοικία και έγραψαν το Στράτο στο λύκειο Παμφίλων. «Θέλουμε να κοινωνικοποιηθεί στο πλαίσιο της τοπικής κοινωνίας που ζούμε», λέει η μητέρα του, κ. Ταξιαρχούλα Εγγλέζου.


Ο Στράτος με τον πατέρα του.

Ο εξοπλισμός
Από το 2000 θεσπίστηκε με νόμο η ειδική εκπαίδευση για παιδιά με προβλήματα όρασης και τα πράγματα άρχισαν ν’ αλλάζουν στα σχολεία και στην επαρχία. Μπορεί να μη διαθέτουν τον εξοπλισμό, όμως εδώ και χρόνια - όπως μας λέει ο προϊστάμενος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, Θανάσης Φραγκόπουλος - εφαρμόζεται και στο νομό Λέσβου ο θεσμός της «παράλληλης εκπαίδευσης», όπου καθηγητής Ειδικής Αγωγής, που γνωρίζει φυσικά τη γραφή Breille, βρίσκεται συνεχώς δίπλα στον κάθε μαθητή στην τάξη.
Στο Λύκειο Παμφίλων δεν υπήρχε ο κατάλληλος εξοπλισμός όπως και σε όλα τα σχολεία της Λέσβου. Ας σημειωθεί ότι σε όλο το νομό άλλα τέσσερα παιδιά αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα όρασης. Δυο στη Λήμνο και δυο στη Λέσβο (στην Πέτρα και στην Αγία Παρασκευή). Στην Πέτρα έχουν επίσης κινηθεί οι διαδικασίες για την προμήθεια του κατάλληλου εξοπλισμού, ενώ στην Αγία Παρασκευή το παιδί μπορεί να διαβάζει με τη βοήθεια μεγεθυντικού φακού! Όλα τα παιδιά θα έχουν πάντως τον καθηγητή Ειδικής Αγωγής δίπλα τους στην τάξη, στο πλαίσιο του θεσμού «παράλληλη εκπαίδευση». Το κόστος του εξοπλισμού που απαιτείται για κάθε παιδί είναι γύρω στις 6.500 ευρώ.
«Για το πρόβλημα υπήρξε πολύ μεγάλη ευαισθητοποίηση από τους τοπικούς φορείς εκπαίδευσης που απευθυνθήκαμε και πιστεύω ότι θα βρεθεί λύση», λέει η μητέρα του παιδιού.

Ενδιαφέρον αλλά… περιμένουν!
Πολύ μεγάλο ήταν και το ενδιαφέρον του διευθυντή του Σχολείου, κ. Μιχάλη Στρατάκη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή έκανε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για να φθάσει έγκαιρα ο εξοπλισμός στο σχολείο.
Γνωρίζοντας από κοντά όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με προβλήματα όρασης, οι γονείς του τονίζουν ότι στη Μυτιλήνη υπάρχει ενδιαφέρον από τους τοπικούς φορείς, είναι όμως θέμα της Πολιτείας να καλύψει τις ανάγκες. «Καθυστερούν οι τοποθετήσεις των ειδικών εκπαιδευτικών και φθάνουν να πιάνουν δουλειά το Δεκέμβριο με τρεις μήνες καθυστέρησης. Επίσης καθυστερεί πολύ ο εξοπλισμός. Περιμέναμε πέντε χρόνια για να μας στείλουν τον υπολογιστή με το ειδικό πρόγραμμα για τυφλούς. Η Πολιτεία κινείται πολύ αργά στα ζητήματα αυτά», λέει ο πατέρας του μικρού Στράτου.
Ο 15χρονος έχει την τύχη να έχει δυο γονείς που τον υπεραγαπούν και φροντίζουν να μην του λείπει τίποτα, όπως και στα άλλα δυο αδέλφια του. Στο σπίτι υπάρχουν τα πάντα, ό,τι χρειάζεται για να μπορεί να ζει όπως ένα φυσιολογικό παιδί. Από ειδική γραφομηχανή με κατάλληλο χαρτί για να γράφει, μέχρι ξυπνητήρι αλλά και κινητό τηλέφωνο για άτομα με προβλήματα όρασης.


Το απολυτήριο γυμνασίου με 19,1 δεν είναι αρκετό

Παιδί… θαύμα
Το διάβασμα, όπως λέει ο ίδιος ο Στράτος, δεν είναι δύσκολη υπόθεση για εκείνον. Μαθαίνει τα μαθήματα κυρίως από την παράδοση, ακούγοντάς τα, ενώ στο σπίτι με τη βοήθεια υπολογιστή που έχει ειδικό πρόγραμμα για τυφλούς, κασσέτες όπου είναι ηχογραφημένα τα περισσότερα μαθήματα και άλλο ειδικό εξοπλισμό, διαβάζει καθημερινά για την επόμενη μέρα. Δε σταματά όμως εκεί. Έχει ήδη πάρει πτυχίο ECDL στους υπολογιστές, μαθαίνει αγγλικά και γαλλικά, ενώ κάνει και μια σειρά από άλλες δραστηριότητες. Από ηλικία πέντε ετών έμαθε να παίζει αρμόνιο, ασχολείται με την κεραμική και έχει πάρει και βραβείο σε σχολικό διαγωνισμό για καλαθοπλεκτική, παίζει τζούντο, ενώ πάει και σε σχολή για παραδοσιακούς χορούς. Λατρεύει τη φύση και ό,τι υπάρχει γύρω της και του αρέσει να φυτεύει σπόρους για λαχανικά και φυτά. Η επιστροφή στο χωριό ήταν δική του επιλογή, αφού - όπως λέει - «μ’ αρέσει να βρίσκομαι κοντά στη φύση. Μ’ αρέσει η ηρεμία, η μυρωδιά των δέντρων και της θάλασσας. Δεν αντέχω το θόρυβο των μεγάλων πόλεων.». Εκείνος δεν έμεινε ποτέ μακριά από το χωριό, αφού περνούσε τα καλοκαίρια με τη γιαγιά του στην Παναγιούδα. Το όνειρό του είναι να σπουδάσει Γεωπονική, ενώ του αρέσουν και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.
Οι γονείς του δε σταματούν τις προσπάθειες για να βρουν και ιατρική λύση στο πρόβλημα όρασης του 15χρονου Στράτου. Έχουν στείλει εξετάσεις του στη Γαλλία και την Αμερική όπου τ’ αποτελέσματα ήταν δυσοίωνα, αφού η βλάβη στο οπτικό νεύρο φαίνεται να είναι μη αναστρέψιμη. Ωστόσο δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια. Ενημερώνονται συνεχώς για νέα ερευνητικά προγράμματα και θεραπείες που βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο ακόμη, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα μπορέσει ο γιος τους να βρει ξανά το φως του.