Η ταχύτητα με την οποία μειώνονται σήμερα στη Γη τα φυτικά και ζωικά είδη είναι 100 φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς ρυθμούς εξαφάνισης των ειδών. Οι βιολόγοι συγκρίνουν αυτή την κατάσταση με τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών σε προγενέστερες γεωλογικές περιόδους.
Η αντιλόπη oribi της Κένυας δεν υπάρχει πια. Η εξαφάνιση αυτού, αλλά και άλλων ειδών, είναι μια απειλή για όλο το οικοσύστημα
Η ταχύτητα με την οποία μειώνονται σήμερα στη Γη τα φυτικά και ζωικά είδη είναι 100 φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς ρυθμούς εξαφάνισης των ειδών. Οι βιολόγοι συγκρίνουν αυτή την κατάσταση με τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών σε προγενέστερες γεωλογικές περιόδους. Αυτή η καταστροφή οφείλεται ως επί το πλείστον στην ανθρώπινη δραστηριότητα και - εκτός από οικολογικές - έχει οικονομικές και πολιτιστικές συνέπειες.
Πολλοί βιολόγοι υποστηρίζουν ότι ένας μεγάλος αριθμός ειδών ενισχύει τη σταθερότητα του οικοσυστήματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η βιοποικιλότητα, τόσο καλύτερα μπορούν τα συστήματα να αντιστέκονται σε αναταράξεις από το περιβάλλον και σε ισχυρές πληθυσμιακές ανατροπές. Τα είδη αντεπεξέρχονται καλύτερα όταν συμβιώνουν μέσα σε ένα πολύπλοκο δίκτυο αλληλεπιδράσεων, καθώς αυτό, μεταξύ άλλων, συνεπάγεται ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ένα είδος να πάρει το ρόλο ενός άλλου είδους σε περίπτωση που το τελευταίο αφανιστεί.
Σε περιβάλλοντα πλούσια σε είδη, στα τροπικά δάση για παράδειγμα, ή στις κοραλλιογενείς ατόλες, τα ενδημικά είδη έχουν αναπτύξει μεγάλη ποικιλία μορφών, σε μοριακό και δομικό επίπεδο. Οι ιδιαίτερα εξελιγμένες λύσεις στις προκλήσεις κατά της επιβίωσής τους σε τέτοια περιβάλλοντα αποτέλεσαν σημείο αναφοράς και έμπνευσης για την ιατρική και την τεχνολογία. Όσο μειώνεται ο αριθμός των ειδών, τόσο θα ελαχιστοποιούνται και οι δυνατότητες για τέτοιου είδους έρευνες.