Από το Σύλλογο Μυτιληνιών Πετρούπολης «Ο Θεόφιλος»

Μπορεί το 2010 να μη μας έχει αποχαιρετήσει ακόμη, όμως οι περισσότεροι από τους συντοπίτικους συλλόγους της Αθήνας έχουν ήδη ετοιμάσει τα ημερολόγιά τους για το νέο έτος. Ο Σύλλογος Μυτιληνιών Πετρούπολης «Ο Θεόφιλος» εντυπωσιάζει για μια ακόμα φορά με την ιδιαίτερη θεματολογία του.

Φέτος το ημερολόγιο των Μυτιληνιών της Πετρούπολης αναφέρεται στην απλή γυναίκα της Λέσβου, κάνοντας ένα μεγάλο ταξίδι στο χρόνο. Τη γυναίκα που πριν από 50 χρόνια περίπου, με μόχθο και προσπάθεια μεγάλωνε τα παιδιά της, μάζευε τις ελιές από τα χωράφια και ζύμωνε ψωμί στο σπίτι, χωρίς να χάνεται το χαμόγελο από τα χείλη της. «Γυναίκες της Λέσβου, Ρήγισσες του μόχθου, της αξιοσύνης, της προσφοράς… σε ξύλο τριανταφυλλιάς θα σκαλίσω τα πάθη σας», ο τίτλος του ημερολογίου, με την εικόνα μιας τέτοιας γυναίκας λυγερής που θερίζει τα σπαρτά, χωρίς να αφήνει την κούραση να χαρακώνει το φρέσκο πρόσωπο της.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Μυτιληνιών Πετρούπολης, Αχιλλέας Χιωτέλλης, μας λέει για το ημερολόγιο αυτό: «Όσοι φύγαμε από τη γη που μας γέννησε, η νοσταλγία διαρκώς μας παρασέρνει σε ταξίδια επιστροφής. Άλλοτε νοερά και άλλοτε πραγματικά ως επισκέπτες. Σε όλες, όμως, αυτές τις επιστροφές, με πόνο διαπιστώνουμε πως στον τόπο μας όλα αλλάζουν. Κάποια λιγοστεύουν και πολλά λείπουν. Κυρίως τα πρόσωπα… διαρκώς ορφανεύουμε. Και τότε η μνήμη νοσταλγικά επιστρέφει και αναζητά θύμησες παλιές, μαρτυρίες και εικόνες, για να γλυκάνει τον καημό της απώλειας. Μια τέτοια επιστροφή επιχειρεί και το φετινό μας ημερολόγιο.»



Ηρωίδες
Ένα ημερολόγιο γεμάτο από ηρωίδες της λεσβιακής υπαίθρου. Ο Αχιλλέας Χιωτέλλης συνεχίζει αναφορικά με το ημερολόγιο: «Με τη βοήθεια πολλών φωτογραφιών και τα λόγια των ποιητών μας, αυτό το ημερολόγιο προσπαθεί να αναστήσει γνώριμες και λατρεμένες μορφές γυναικών των χωριών μας και της εποχής τους. Μορφές που από πάνω τους πέρασαν όλες οι συμφορές αυτού του τόπου: πόλεμοι, προσφυγιά, ξενιτιά, φτώχια και ανέχεια. Όμως άντεξαν οι ηρωίδες αυτές και αναδείχθηκαν σύμβολα αγώνα, εγκαρτέρησης, αξιοπρέπειας και προσφοράς. Τίμησαν τη ζωή τους. Τιμή και περηφάνια δική μας που είχαμε την τύχη να τις έχουμε μάνες, γιαγιάδες, αδερφές, γυναίκες, γειτόνισσες και συγχωριανές. Ταπεινή έκφραση παντοτινής αγάπης και ευγνωμοσύνης τούτο το ημερολόγιό μας, γι’ αυτές τις αγιασμένες μορφές που μας έδωσαν, μας ζέσταναν, μας γλύκαναν και μας ομόρφυναν τη ζωή και την ψυχή μας. Ευχαριστούμε θερμά και όλους εκείνους που με ευαισθησία και αγάπη διέσωσαν το φωτογραφικό αυτό θησαυρό από τον οποίο εμείς δανειστήκαμε τις εικόνες του ημερολογίου μας.»
Βέβαια δεν είναι μόνο οι φωτογραφίες που τραβάνε το ενδιαφέρον μας, αλλά και οι δυνατοί στίχοι του Γιάννη Ρίτσου, του Διονύσιου Σολωμού, του Οδυσσέα Ελύτη, του Νίκου Καζαντζάκη, του Στρατή Μυριβήλη και τόσων άλλων που «κοσμούν» τις φωτογραφίες-ντοκουμέντα, όπως θα τις περιγράφαμε. Με μερικούς από αυτούς τους στίχους θα ολοκληρώσουμε την παρουσίαση του ημερολογίου που αξίζει πραγματικά να το βάλετε στο σπίτι σας, αφού είναι σαν ένα κουτί αναμνήσεων από τα πάτρια χώματα, τα ποτισμένα από τον ιδρώτα των γυναικών του: «Ο κόρφος της φουσκώνει από τον πλούτο της προσφοράς, η ψυχή της είναι ένα ανοιχτό κρίνο, ξεχειλισμένο από το μέλι του ήλιου, πάνω στο ήρεμο μέτωπό της, ανάμεσα στα σβέλτα φρύδια ανάφτει το χρυσό αστέρι της αγάπης που φέγγει και οδηγεί… Στρατής Μυριβήλης.»