Δημήτρης Γ. Στεφανάκης
Συλλαβίζοντας το καλοκαίρι
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Πατάκη
Αθήνα 2009, σελ. 281

Αυτό το καλοκαίρι δεν είναι απλώς το στοίχημα του χαμένου χρόνου, σημειώνει ο πεζογράφος και μεταφραστής Δημήτρης Στεφανάκης (Αθήνα 1961). Ήρωες του μυθιστορήματος, ένας άνδρας που επιστρέφει στη Μύκονο, μια νεκρή δημοσιογράφος, ένας συγγραφέας και ο Καμύ. Αναλυτικότερα:
«Σαράντα χρόνια αργότερα ένας άντρας...» Παράξενο που άρχιζε έτσι το δεύτερο κεφάλαιο του «Πρώτου άνθρωπου». Λες και ο συγγραφέας του, ο Αλμπέρ Καμύ, γνώριζε πως θα «ξαναζούσε» 40 χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του, που δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει αυτό το μυθιστόρημα. Επιστρέφοντας στη Μύκονο, ένα καλοκαίρι στα τέλη του 20ού αιώνα, βρίσκεται αντιμέτωπος με το ερώτημα: Είναι ο θάνατος το αναπάντεχο τέλος που κόβει οριστικά το νήμα της ζωής και της δημιουργίας, ή υπάρχει κάποτε μια δεύτερη ευκαιρία για να ολοκληρώσει κανείς ό,τι άφησε στη μέση;
Δίπλα στον Καμύ, μια νεαρή δημοσιογράφος αναζητά το μύθο, ένας αιρετικός επιστήμονας τη δικαίωση, ένας αποτυχημένος συγγραφέας την έμπνευση. Άνθρωποι, βιβλία και έρωτες ζητούν ολοκλήρωση. Αυτό το καλοκαίρι δεν είναι απλώς το στοίχημα του χαμένου χρόνου.
Ένα ταξίδι στις Κυκλάδες και στο φως, που συμφιλιώνει τη ζωή με το θάνατο, ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και τη λογοτεχνία, για τη φιλοσοφία και τα απωθημένα της ψυχής μας...