Αλέξανδρος Κυριακόπουλος - Ευθύμιος Γουργουρής (επιμέλεια)
Μια καταγραφή του αυθόρμητου τον Δεκέμβριο του 2008
Εκδόσεις Καστανιώτη
Αθήνα 2009

Ένας χρόνος μετά. Η συλλογική μνήμη έμεινε να θυμάται τις καταστροφές και τις οδομαχίες. Ενδεχομένως να μην άκουσε ποτέ για έναν κόσμο ο οποίος το Δεκέμβρη του 2008 ονειρευόταν. Έναν κόσμο που έζησε μέσα στα κείμενα και στις προκηρύξεις που μοιράζονταν σε πορείες και καταλήψεις. Στα πεταμένα φέιγ-βολάν και στα έκτακτα έντυπα δρόμου που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι. Ένα κόσμο που αποτυπώθηκε στους τοίχους της πόλης με ζωγραφιές, γκράφιτι, αφίσες, αυτοκόλλητα και συνθήματα. Πότε με ύφος καταγγελτικό πότε με ονειροπόλο, ο κόσμος αυτός υπήρξε. Ανησύχησε.
Ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Κυριακόπουλος και ο φωτογράφος-γραφίστας Ευθύμιος Γουργουρής συγκέντρωσαν στο λεύκωμα «Ανησυχία» όσο περισσότερα ντοκουμέντα από τον κόσμο αυτό μπόρεσαν, προτού αυτά οριστικά χαθούν.
Στον πρόλογό του ο Αλέξανδρος Κυριακόπουλος γράφει ανάμεσα στα άλλα: «“Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση. Ήταν ερώτηση”, έγραφε κάποιος τοίχος. Στους μήνες που ακολούθησαν, η ερώτηση του Δεκέμβρη συνέχισε να τροφοδοτεί τους τοίχους με Ανησυχία. Νέες προκηρύξεις και νέα κείμενα. Καινούργια συνθήματα. Ιστορίες για λευτεριά συλληφθέντων. Σκέψεις και προβληματισμοί: Πού πάμε από εδώ και πέρα; Άλλαξε κάτι προς το καλύτερο; Επιστροφή στην κανονικότητα; Πριν από την 6η του Δεκέμβρη, ένα επίμονο αυτοκόλλητο δρόμου βρισκόταν κολλημένο σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας. Ξεθωριασμένο και στις περισσότερες περιπτώσεις φθαρμένο. Φαινόταν παλιό και “κουρασμένο”. Σα να περίμενε κάτι. Ήταν ασπρόμαυρο και έγραφε μόνο μια λέξη: “Ησυχία”. Λίγες μέρες αργότερα οι τοίχοι πλημμύρισαν σχέδια. Ολοκαίνουργια, όμως, και με χρώμα. Έγραφε πλέον μια άλλη λέξη: “Ανησυχία”.»