Τη συμμετοχή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή) στις περιφερειακές εκλογές του Βορείου Αιγαίου αποφάσισε την Κυριακή το απόγευμα η συνέλευση των μελών της από τη Λέσβο και τη Χίο.

Στη συνέλευση, που έγινε στο καφέ του ξενοδοχείου «Λέσβιον», πήραν μέρος 30 μέλη. Εκεί συμφωνήθηκε το πολιτικό πλαίσιο και οι βασικές προτεραιότητες που θέτει για το Βόρειο Αιγαίο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Σε νέα σύσκεψη που θα γίνει τη Δευτέρα 13 του μήνα, αναμένεται να οριστικοποιηθεί ο τίτλος του ψηφοδελτίου και ο επικεφαλής του. Στο μεσοδιάστημα θα διερευνηθούν οι δυνατότητες πραγματοποίησης συνεργασιών με άλλες δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και αγωνιστές του χώρου.
Οι εκλογές του Νοεμβρίου θα πραγματοποιηθούν με φόντο το μνημόνιο και την κυβερνητική πολιτική, που περιλαμβάνει μέτρα αναίρεσης κατακτήσεων ενός αιώνα δράσης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, που στόχο έχουν να επιβάλουν εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Γι’ αυτό και κατά την άποψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα πρέπει οι εργαζόμενοι, οι φτωχομεσαίοι αγρότες και οι νέοι να καταδικάσουν το μνημόνιο και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που ευθύνονται για τη δεινή θέση που βρίσκονται σήμερα οι εργαζόμενοι.
Αναπόσπαστο τμήμα αυτής της επίθεσης στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα θεωρείται η αναδιάρθρωση των μηχανισμών του «τοπικού κράτους» μέσα από το σχέδιο «Καλλικράτης», σχέδιο που χαρακτηρίζεται ως βαθιά αντιδραστική και αντιδημοκρατική μεταρρύθμιση, που έρχεται να κάνει πράξη τις πολιτικές του μνημονίου γιατί:
- γενικεύει τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανταποδοτική λειτουργία των δήμων. Το κράτος περνάει αρμοδιότητες και υπηρεσίες στους υπερχρεωμένους δήμους, όχι για να «αποκεντρώσει» τις λειτουργίες του, αλλά για να φορτώσει ένα νέο δυσβάσταχτο κόστος στους εργαζομένους,
- ενισχύει τις περικοπές στην υγεία και την παιδεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια και τα νοσοκομεία,
- επιβάλλει βαθύτερη σύνδεση του τοπικού κράτους με τις τράπεζες και το κεφάλαιο μέσα από το πλέγμα των επιχειρήσεων των δήμων και των Περιφερειών, έτσι που το «τοπικό κράτος» να γίνει όμηρος των τραπεζών,
- προωθεί μαζικές απολύσεις υπαλλήλων και συμβασιούχων και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων,
- εντείνει την αυταρχική θωράκιση του τοπικού κράτους απέναντι στο λαϊκό παράγοντα,
- επιβάλλει την πλήρη υποταγή των κάθε είδους σχεδιασμών στις κατευθύνσεις της Ε.Ε., καθώς μέσα από τα «κοινοτικά κονδύλια» επιβάλλονται τα κριτήρια, οι προτεραιότητες και οι επιλογές του εθνικού και υπερεθνικού καπιταλιστικού σχεδιασμού και όχι οι ανάγκες κατοίκων και εργαζομένων και
- προσπαθεί να περιορίσει τη δυνατότητα της ριζοσπαστικής κινηματικής δράσης και παρέμβασης στο τοπικό επίπεδο.