Μες στο χειμώνα, ζώα και άνθρωποι κουρνιάζουν. Στην αναζήτηση της ζεστασιάς γίνονται μικρότερες οι βόλτες με τα σκυλιά μας, τ’ αδέσποτα χώνονται στις κούτες και στα απάνεμα σημεία, δεν πολυφαίνονται. Οι γάτες μοιάζουν λιγότερες και οι φόλες πουλιούνται φτηνότερα. Το καλοκαίρι όλα αλλάζουν. Ξεχυνόμαστε στους δρόμους και στη θάλασσα. Άνθρωποι και ζώα ταξιδεύουν. Στα ταβερνάκια και τα ουζερί οι μεζέδες δεν περισσεύουν. Και τόσο οι καλοί, όσο και οι κακοί, φανερώνονται. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον.

Τα ζητήματα που απασχολούν όσους είναι ιδιοκτήτες ζώων το καλοκαίρι, είναι κυρίως το πώς θα ταξιδέψουν με το ζώο τους και πώς θα πάνε στη θάλασσα με ή χωρίς αυτό. Και τα προβλήματα αρχίζουν.
Από την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων μάς ήρθε μια αγωνιώδης διαμαρτυρία προς τα ΚΤΕΛ. Μέσα στην επιστολή προς την υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Κατερίνα Μπατζελή, τον υφυπουργό κ. Μιχάλη Καρχιμάκη, αλλά και τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ. Δημήτριο Ρέππα, η Επιτροπή περιγράφει συμβάντα απείρου κάλλους, που δυστυχώς μόνο στην Ελλάδα παρουσιάζονται.

Θερμοπληξία στα ΚΤΕΛ
Η επιστολή γράφει: «Κύριοι Πρόεδροι των ΚΤΕΛ, με οργή και αγανάκτηση πληροφορηθήκαμε τους πρόσφατους και επώδυνους θανάτους ζώων συντροφιάς (σκύλων) από ασφυξία και θερμοπληξία κατά τη διάρκεια της μεταφοράς τους μέσα στο χώρο αποσκευών λεωφορείων ΚΤΕΛ.
Σύμφωνα με την καταγγελία, σε ένα από αυτά το ζώο έκλαιγε καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μέχρι που πέθανε, αλλά ο οδηγός αρνήθηκε να ανοίξει την “μπαγκαζιέρα” και συνέχισε κανονικά το ταξίδι του με τον τραγικό επίλογο.»
Στη συνέχεια της επιστολής, για άλλη μια φορά περιγράφεται το πώς η είδηση έχει κάνει ήδη το γύρο του κόσμου και εκθέτει για πολλοστή φορά την Ελλάδα, την υποτιθέμενη χώρα λίκνο του πολιτισμού και την κατατάσσει στην κατηγορία των υπανάπτυκτων και τριτοκοσμικών χωρών. Τα ζώα συντροφιάς επιτρέπεται ήδη να ταξιδεύουν μέσα σε καμπίνες επιβατών σε αεροπλάνα και πλοία στην Ελλάδα, καθώς επίσης σε αστικά λεωφορεία, τραίνα κ.λπ. στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην περίπτωση των ΚΤΕΛ δεν έχει γίνει καμμιά σχετική ρύθμιση.
Και η Επιτροπή των Σωματείων συνεχίζει: «Οφείλετε πλέον κι εσείς, ως επιχειρήσεις που στην ουσία ασκείτε έμμεση κρατική εξουσία, εκμεταλλευόμενοι κατ’ αποκλειστικότητα την κοινωνική παροχή της δημόσιας συγκοινωνίας που ανήκει στο κράτος, να επιτρέψετε τη μεταφορά ζώων συντροφιάς μέσα στο χώρο επιβατών των λεωφορείων ΚΤΕΛ, συνοδεία του κηδεμόνα τους, είτε με φίμωτρο αν είναι μεγάλο είτε σε σάκκο μεταφοράς αν είναι μικρό, όπως γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης.»

Αιτήματα
Πόσο δύσκολο άραγε θα είναι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των σωματείων που με αφορμή το παραπάνω περιστατικό ζητούν να διαταχτεί άμεσα έρευνα και να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα σε βάρος του οδηγού που προκάλεσε το θάνατο του άτυχου ζώου; Και μήπως θα έπρεπε το ίδιο να επιβληθούν ποινές σε όλους τους επιβάτες τού εν λόγω λεωφορείου, που αδιάφοροι και αμέτοχοι επέτρεψαν στον οδηγό να ασκήσει μια παράλογη και απάνθρωπη «εξουσία»; Και πόσο μάλλον στον ιδιοκτήτη του ζώου που δέχτηκε να εγκλωβίσει το σκυλί του στο χώρο των αποσκευών.
Όσο για τα γενικότερα αιτήματα της Επιτροπής, όπως να ληφθεί απόφαση που θα επιτρέπει, με τις προϋποθέσεις που προαναφέρθηκαν, τη μεταφορά των ζώων εντός του χώρου των επιβατών - και μάλιστα με γενική οδηγία των υπουργείων προς αυτή την κατεύθυνση - και θα απαγορεύει την τοποθέτηση κάθε είδους ζώου ή πτηνού στους χώρους αποσκευών, «ευελπιστούμε ότι θα κινηθείτε αστραπιαία και αναμένουμε την απάντησή σας στη διαμαρτυρία μας».

Σκυλιά στις παραλίες
Επίσης πολλές καταγγελίες βρήκαμε στο διαδίκτυο για περιστατικά που συμβαίνουν στις παραλίες και μάλιστα μία μάς έγινε για τη δική μας πλαζ, στα Τσαμάκια, όπου ζευγάρι Ευρωπαίων τουριστών διαμαρτυρήθηκε για τη συμπεριφορά των υπευθύνων σε σχέση με το ζώο τους.
Συγκεκριμένα στο ζευγάρι επιτράπηκε για ένα διάστημα δυο ολόκληρων μηνών να μπαίνει στην πλαζ με το σκύλο του, ο οποίος εκπαιδευμένος συνόδευε τους ιδιοκτήτες του χωρίς να ενοχλεί τους λουομένους. Και ενώ για όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα, ξαφνικά ένα νέο πρόσωπο, «υπεύθυνο» για την πλαζ, τους απαγορεύει την είσοδο.
Με το δίκιο τους οι άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν, και μάλιστα ζήτησαν συγγνώμη που αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν το επιχείρημα «πώς γίνεται τη μια να επιτρέπεται και την άλλη να απαγορεύεται το ίδιο πράγμα, όταν μέσα στην πλαζ κυκλοφορούν και αρκετά αδέσποτα χωρίς να έχει κανείς την ευθύνη τους;», επειδή γνωρίζουν πως στην πόλη μας τέτοιες διαμαρτυρίες μάλλον εναντίον των ζώων καταλήγουν παρά βελτιώνουν τα κακώς κείμενα.
Η παρουσία ενός σκύλου στην παραλία, είτε αυτή είναι οργανωμένη είτε ελεύθερη, γίνεται η πέτρα του σκανδάλου για τους λουομένους και αυτό δεν έχει καθόλου να κάνει με το αν αγαπάς τα ζώα ή όχι. Κάποιος θα πρέπει να φροντίζει ώστε ο σκύλος να μην ενοχλεί και πόσο μάλλον να μην αφήνει τις ακαθαρσίες του τόσο στη θάλασσα, όσο και στην παραλία. Οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να φροντίζουν για τα δικά τους σκυλιά και ο δήμος ή το Λιμενικό Ταμείο για τα αδέσποτα. Προκειμένου να αποφύγουμε τα δύσκολα, που είναι η εκπαίδευση και η φροντίδα, εμείς διαλέγουμε την εύκολη λύση που είναι η απαγόρευση και, στην περίπτωση των αδέσποτων, δυστυχώς, η θανάτωση. Και να πω ότι οι άνθρωποι δεν αφήνουν ακαθαρσίες στις θάλασσες και στις πλαζ;! Αλλά τι να κάνουμε, εμείς είμαστε ανώτερα όντα και δυο μέτρα και σταθμά δε μας πειράζουν!!!