Με εικόνες από τη Λήμνο, τον τόπο που τόσο αγάπησε, τα περισσότερα έργα που φιλοτέχνησε ο Ράλλης Κοψίδης





Έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο, σε ηλικία 81 ετών, ο Λημνιός ζωγράφος, αγιογράφος και πεζογράφος Ράλλης Κοψίδης, σημαντική μορφή της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής, που, παρόλο που καταγόταν από την Αλεξανδρούπολη, εμπνεύστηκε για το έργο του, από το γενέθλιο τόπο του, τη Λήμνο.

Έχοντας γεννηθεί στο Κάστρο της Λήμνου το 1929, όπου έζησε και τα παιδικά του χρόνια, ο Ράλλης Κοψίδης ξεκίνησε τις σπουδές του το 1949 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και στο εργαστήριο του Ανδρέα Γεωργιάδη, τις οποίες διέκοψε το 1953 ύστερα από προτροπή του Γιάννη Μόραλη, προκειμένου να μαθητεύσει για μια εξαετία πλάι στο Φώτη Κόντογλου, με τον οποίο και συνεργάστηκε στην εικονογράφηση εκκλησιών.
Τη δεύτερη αυτή, ουσιαστικά, περίοδο του ζωγραφικού του έργου, που διήρκεσε μέχρι τα τέλη του ‘50, ακολουθεί αυτή των δεκαετιών ’60 και ’70, στην οποία ανακαλύπτει το προσωπικό του ύφος, που χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια εξεύρεσης μιας νέας εικαστικής μορφολογίας για την εικονογράφηση ορθοδόξων εκκλησιών, που πατάει γερά στη Μεταβυζαντινή και τη Λαϊκή Τέχνη. Η τέταρτη, που ξεκινάει από το 1976, είναι και αυτή που αναπτύσσει απόλυτα, το διακριτό, προσωπικό του ύφος.
Ως αγιογράφος, ο Ράλλης Κοψίδης ιστόρησε ορθόδοξες εκκλησίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως το μοναστήρι του Cheverogne του Βελγίου και ο ναός του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Chambesy της Γενεύης, ένα έργο που έτυχε ιδιαίτερης προβολής στον ελληνικό και τον ξένο Τύπο.
Πέρα από το καθαρά εικαστικό του έργο, ο καλλιτέχνης ασχολήθηκε επισταμένα με την εικονογράφηση βιβλίων, αλλά και τη συγγραφή  («Σταυροί στον Άθωνα», 1963, «Εξοχή», 1964, «Προσκυνητάρι της Αίγινας», 1965, «Το άδυτον, 15 ξυλογραφίες για το Άγιο Όρος», 1968, «Μάνη η πολύπυργος», 1972, «Σπίτια ελληνικά», 1973, «Ρακένδυτοι», 1976, «Κάστρο Ηλιόκαστρο», 1980, «Τα κουρσούμια και άλλα ιστορήματα», 1985, «Στα μπάζα του Λαυρίου», 1985, «Το τετράδιο του γυρισμού», 1987), ενώ από το 1972 έως το 1974, ασχολήθηκε με την έκδοση του περιοδικού «Κάνιστρο». Τελευταία του δουλειά στον τομέα αυτό, υπήρξε η εικονογράφηση του βιβλίου του Η. Χ. Παπαδημητρακόπουλου, «Επί πτίλων αύρας νυκτερινής» (Γαβριηλίδης, 2009).

Φημισμένος και για τις αγιογραφίες του, ως μαθητής του Φώτη Κόντογλου

«Φτωχότερη πολιτισμικά η Λήμνος»
Με τα ζωγραφικά του έργα συμμετείχε σε πολλές πανελλήνιες και ομαδικές εκθέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ενώ είχε διοργανώσει και πλήθος ατομικών εκθέσεων στην Ελλάδα. Πέρα από πολλές ιδιωτικές συλλογές σε διάφορες χώρες, έργα του κοσμούν την Εθνική Πινακοθήκη, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Μουσείο Βορρέ, το Τελόγλειο Ίδρυμα, τις Πινακοθήκες Ιωαννίνων και Δήμου Θεσσαλονίκης, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τη Βαλκανική Πινακοθήκη Κοντιά Λήμνου, το Δήμο Μύρινας, κ.ά.
Σε ανακοίνωσή του, ο Δήμαρχος Μύρινας, κ. Σκαμάγκης, εκφράζει τη λύπη του για το θάνατο του Λημνιού ζωγράφου και συγγραφέα, δηλώνοντας πως «η Λήμνος κατέστη φτωχότερη πολιτιστικά», και διαβεβαιώνοντας πως θα τιμά στο διηνεκές, την προσφορά του, νιώθοντας ιδιαίτερη τιμή που φιλοξενεί στο Δημαρχείο, ένα από τα πολυτιμότερα έργα του.