Η έλλειψη δημόσιων αποχωρητηρίων στο χώρο του λιμανιού της Μυτιλήνης αποτελεί εδώ και χρόνια σοβαρό πρόβλημα και αιτία που διάφορα σημεία του, κυρίως τριγύρω από το Κολυμβητήριο, έχουν μετατραπεί σε… υπαίθριους ανοιχτούς βόθρους. Βλέπετε, ταξιδιώτες και περαστικοί έχουν ανάγκες που τις καλύπτον κυριολεκτικά… όπου βρουν!
Οι δυο μόνο τουαλέτες που υπάρχουν στο λιμάνι, στο κτήριο του Τελωνείου, μέχρι προσφάτως ήταν συνεχώς κλειδωμένες. Τώρα βέβαια, όπως αναφέρει το Λιμενικό Ταμείο, είναι ανοιχτές όλο το 24ωρο και καθαρίζονται τρεις φορές τη μέρα, πλην όμως είναι προσιτές μόνο σε όσους μπορούν να τις ανακαλύψουν. Στην πραγματικότητα μπορούν αν τις επισκεφθούν μόνο όσοι έχουν κάνει είσοδο στην Ελλάδα εφόσον έρχονται από το εξωτερικό ή βρίσκονται για κάποια δουλειά στο Τελωνείο. Η μόνη οδός πρόσβασης είναι μέσω του Τελωνείου… Κι αυτές, πάντως, δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες εκατοντάδων επισκεπτών και περαστικών.

«Συχνά έρχονται ταξιδιώτες στο μαγαζί μας και μας ζητούν να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα. Μας ρωτάνε, μάλιστα, αν πρέπει να ψωνίσουν κάτι και τους λέμε ότι φυσικά δε χρειάζεται να κάνουν κάτι τέτοιο. Κατανοούμε ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την έλλειψη τουαλετών στο λιμάνι. Δυο τουαλέτες δε φθάνουν για τόσο κόσμο που έρχεται», μας λέει ο κ. Γρηγόρης Αγριτέλλης, ιδιοκτήτης φαστ-φουντ στην προκυμαία. Ο ίδιος μάς ανέφερε ότι μέσα στο λιμάνι υπάρχουν σημεία που έχουν μετατραπεί σε υπαίθριες τουαλέτες.
Παρά το γεγονός ότι η εικόνα στο λιμάνι όσον αφορά στην καθαριότητα, μετά την ανάληψη της ευθύνης από το Λιμενικό Ταμείο, είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με ό,τι ίσχυε πριν, και δη για τα σκουπίδια, οι υπαίθριες τουαλέτες δημιουργούν συνθήκες τριτοκοσμικής χώρας και συντελούν στην πρώτη εντύπωση που σχηματίζουν οι επισκέπτες από τη στιγμή που πατούν το πόδι τους στο νησί.

Αφόρητη δυσοσμία
Στο χώρο γύρω από το Κολυμβητήριο η δυσοσμία είναι αφόρητη από τις ακαθαρσίες, πράγμα… λογικό, αφού επιβάτες και περαστικοί είναι εκεί για ώρες και τουαλέτες δεν υπάρχουν.
Ο πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου, Κώστας Κορδώνης, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα που υπάρχει, μιλώντας στο «Ε» τονίζει ότι ήδη αναζητά λύσεις για την αύξηση του αριθμού των τουαλετών στο λιμάνι. Στην κατεύθυνση αυτή, μόλις πριν από λίγες ημέρες έστειλε επιστολή στον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη Ηρακλή Βερβέρη, με την οποία ζητά να του παραχωρηθούν οικίσκοι με τουαλέτες, που στο παρελθόν είχαν χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του Κέντρου Υποδοχής Μεταναστών της Παγανής και σήμερα βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι στο χώρο τού ΚΤΕΟ.
Στην επιστολή, που στάλθηκε στις 31 Αυγούστου στον αντιπεριφερειάρχη Ηρακλή Βερβέρη, ο κ. Κορδώνης αναφέρει μεταξύ άλλων: «Οι οικίσκοι αυτοί, κύρια αυτός με τις φέρουσες τουαλέτες, θα τοποθετηθούν στον επιβατικό λιμένα της πόλης για την κάλυψη των άμεσων και επιτακτικών αναγκών, προκειμένου να αποφύγουμε την άσκοπη σπατάλη για την αγορά νέων οικίσκων.»
Και καταλήγει στην επιστολή του ο κ. Κορδώνης: «Είμαστε βέβαιοι πως θ’ ανταποκριθείτε θετικά στο από κοινού αίτημά μας, στα πλαίσια της καθημερινής κοινής προσπάθειας για τη συνολική αναβάθμιση της εικόνας του λιμανιού της πόλης, εν όψει και της συνεχούς αύξησης της εγχώριας και από τα έναντι παράλια τουριστικής κίνησης.»

«Προσπαθούμε...»
«Οι δυο τουαλέτες που υπάρχουν σήμερα, καθαρίζονται τρεις φορές τη μέρα και λειτουργούν όλο το 24ωρο, σε αντίθεση με την κατάσταση που βρήκαμε όταν ανέλαβα. Προχωρούμε, όμως, τις προσπάθειες ν’ αναβαθμίσουμε όσο μπορούμε τις συνθήκες στο λιμάνι, ακούγοντας πάνω απ’ όλα τα προβλήματα και τις ελλείψεις που εντοπίζονται από τους ταξιδιώτες. Στην κατεύθυνση αυτή έχουμε ήδη αναλάβει πρωτοβουλίες για την εξασφάλιση των οικίσκων που είχαν χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες του Κέντρου Μεταναστών, το οποίο θα μας εξασφαλίσει συνολικά 12 νέες τουαλέτες. Έχουμε στείλει σχετικό αίτημα στην Περιφέρεια, αναμένουμε έγκριση ώστε αμέσως να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες να τις εγκαταστήσουμε σε χώρο που ήδη έχουν επιλέξει δίπλα στο Κολυμβητήριο, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να συνδεθούμε με παροχές του Κολυμβητηρίου», τόνισε μιλώντας στο «Ε» ο κ. Κορδώνης.


Σε εξέλιξη εργασίες για την περίφραξη

Μέχρι το τέλος του μήνα αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες που βρίσκονται στο χώρο της περίφραξης του λιμανιού, από το Τελωνείο μέχρι και την είσοδο που βρίσκεται απέναντι από το ξενοδοχείο «Blue Sea». Οι φοίνικες κατά μήκος της περίφραξης που για χρόνια είχαν φυτευτεί μέσα σε τσιμεντένιες γλάστρες, φυτεύτηκαν στο έδαφος, ενώ γίνονται εργασίες για την κατασκευή πεζοδρομίου και φωτισμού. Παράλληλα θα τοποθετηθεί νέα περίφραξη και θ’ απομακρυνθούν τα παλιά και σκουριασμένα κάγκελα που υπάρχουν σήμερα εκεί. Στη συνεδρίαση της Λιμενικής Επιτροπής, αύριο Πέμπτη, θα ληφθεί απόφαση για την προμήθεια της περίφραξης.


ΕΠΩΝΥΜΩΣ

Όταν οι Τούρκοι… κάνουν το σταυρό τους!

Πάμε αύριο στη Σμύρνη, στη Διεθνή Έκθεση της πόλης αυτής, να προπαγανδίσουμε τη Λέσβο και τα καλά της, μπας και φέρουμε κανέναν Τούρκο επισκέπτη και αφήσει καμμιά λίρα στηρίζοντας τη χειμαζόμενη οικονομία μας… Καλή η προσπάθεια διαφήμισης. Με τη δυσφήμηση, όμως, τι γίνεται;
Ο λόγος για τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας στις τουρκικές εφημερίδες, και μάλιστα στις εφημερίδες της Σμύρνης με τις μεγάλες κυκλοφορίες (50.000 φύλλα τη μέρα πουλάει η σμυρνιά «Yeni Asır»). Δημοσιεύματα που θα έπρεπε να κάνουν πολλούς από τους υπευθύνους να κοκκινίσουν και αναφέρονται σε μια Χίο και μια Μυτιλήνη με το χαρακτηρισμό «βρόμικες πόλεις». Ο Αχμέτ Γιαζιτζίογλου γράφει στη στήλη του: «Η πρώτη εντύπωση σε έναν τόπο είναι και η τελευταία. Γιατί η τόσο όμορφη Χίος να με κάνει να θυμώσω τόσο πολύ; Είναι δυνατόν 1.000 ανθρώπους να μας εξυπηρετούν δυο αστυνομικοί; Τέτοια εικόνα δεν είδα ούτε πιστεύω ότι υπάρχει πουθενά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απίστευτη ταλαιπωρία και αργός έλεγχος. Στο μεταξύ, ήμουν και άτυχος γιατί χρειάστηκε να πάω στην τουαλέτα! Απίστευτη δυσοσμία, χαρτιά πεταμένα κάτω, το καζανάκι δε λειτουργούσε, δεν υπήρχε σαπούνι, έπλυνα τα χέρια μου με νερό αλλά δεν υπήρχε χαρτί να τα σκουπίσω. […]

Τελειώνοντας, να σημειώσω κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση και σημειώστε το κι εσείς. Πέρα από τα όσα ακούμε στην Τουρκία, οι άνθρωποι στη Χίο δεν έχουν καμμία οικονομική κρίση. Από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τις 6 το απόγευμα κλείνουν τα πάντα και κοιμούνται.»
Την επόμενη μέρα του άρθρου για τη Χίο είναι η σειρά της Μυτιλήνης. «Πήγα», λέει αρθρογράφος της εφημερίδας, «στη Μυτιλήνη. Περίμενα δυο ώρες να περάσω από τον Έλεγχο των Διαβατηρίων. Κάτι σα λαθρομετανάστης θα τους φάνηκα, αφού ο τρόπος που οι αστυνομικοί με αντιμετώπισαν ήταν κάπως έτσι… Τελικά βγήκα στην πόλη. Παντού σκουπίδια. Το ξενοδοχείο μου έβλεπε σε ένα δρόμο γεμάτο σκουπίδια, σκόνη και αγριόχορτα. Το βράδυ μέχρι το πρωί άκουγα μουσικές από κάποιο μπαρ. Την επόμενη μέρα το μεσημέρι συνάντησα Τούρκους επισκέπτες που βγήκαν στο λιμάνι εκείνη την ώρα. Έψαχναν ένα μαγαζί να ψωνίσουν. Ήταν Τετάρτη, τους είπαν, και την Τετάρτη το μεσημέρι μετά τις 2 τα μαγαζιά κλείνουν και ξανανοίγουν το πρωί της Πέμπτης. Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στη Μυτιλήνη. Δεν ξέρω αν έτσι είναι και στην υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά μάλλον, αν έτσι είναι, όλα εξηγούνται.»
Αύριο στη Διεθνή Έκθεση της Σμύρνης κάποιοι θα προσπαθήσουν να φέρουν Τούρκους επισκέπτες στη Μυτιλήνη. Σε μια Μυτιλήνη βρόμικη, με αγριόχορτα, κάδους απορριμμάτων και μουσική ολονυκτία και μαγαζιά που ανοίγουν… πού και πού!
Αλήθεια, αυτή η Μυτιλήνη μπορεί να κρατήσει επισκέπτες ή μήπως τελικά είμαστε - κατά το ανέκδοτο - «άγιος τόπος»; Όποιος έρθει εδώ, ακόμα κι ο Τούρκος, «κάνει το σταυρό του»!