Απόψεις που ενισχύουν τον όποιο προβληματισμό είχε διατυπωθεί το τελευταίο διάστημα σε τοπικό επίπεδο για το τι εξυπηρετεί η λειτουργία της Μονάδας Φιλοξενίας Ανήλικων Μεταναστών στην Αγιάσο, διατυπώνει ο Παναγιώτης Ανδριώτης, που υπέβαλε την παραίτησή του απ’ την αντιπροεδρία τού «Θεομήτωρ».
Παραίτηση Π. Ανδριώτη απ’ την αντιπροεδρία τού «Θεομήτωρ», με έντονο προβληματισμό για το Ίδρυμα
Απόψεις που ενισχύουν τον όποιο προβληματισμό είχε διατυπωθεί το τελευταίο διάστημα σε τοπικό επίπεδο για το τι εξυπηρετεί η λειτουργία της Μονάδας Φιλοξενίας Ανήλικων Μεταναστών στην Αγιάσο, διατυπώνει ο Παναγιώτης Ανδριώτης, που υπέβαλε την παραίτησή του απ’ την αντιπροεδρία τού «Θεομήτωρ». Παρ’ ότι ο κ. Ανδριώτης δεν κάνει το παραμικρό σχόλιο για τη διοίκηση και το διοικητή Παναγιώτη Ψυρούκη, η στάση τους απέναντι στο θέμα του Κέντρου είναι εντελώς διαφορετική. Στην πράξη, βέβαια, με τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στο πεδίο της εισόδου προσφύγων στο νησί, μπαίνει εκ των πραγμάτων στη ζυγαριά η λειτουργία της Μονάδας Ανηλίκων και τι εν τέλει εξυπηρετεί: τους μετανάστες ή την τοπική κοινωνία, που για μερικούς μήνες κάθε χρόνο εξασφαλίζει μέσω της Μονάδας περί τις 15 θέσεις απασχόλησης;
Ο τοποθετηθείς απ’ τον υπουργό Υγείας τον Απρίλιο του 2010 αντιπρόεδρος του προνοιακού ιδρύματος Αγιάσου «Η Θεομήτωρ», Παναγιώτης Ανδριώτης, γνωστό τραπεζικό στέλεχος, με επιστολή του προς το Υπουργείο σημειώνει: «Για προσωπικούς λόγους αναγκάζομαι να υποβάλω την παραίτησή μου από τη θέση στην οποία με ορίσατε. Στο σημείο αυτό αισθάνομαι την υποχρέωση να σας ευχαριστήσω για την εμπιστοσύνη που μου δείξατε, αναθέτοντάς μου τα παραπάνω καθήκοντα.»
Προσλήψεις αντί λουκέτου
Όλο το προηγούμενο διάστημα, ο κ. Ανδριώτης είχε διατυπώσει ενστάσεις για τον τρόπο λειτουργίας του Κέντρου Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων που βρίσκεται στην Αγιάσο, στις εγκαταστάσεις τού «Θεομήτωρ». Οι βασικές αιτιάσεις του αφορούσαν στο πόσοι απ’ τους νέους που φιλοξενούνται εκεί είναι πράγματι ανήλικοι και χρειάζονται προστασία, την επιτροπεία που έχει αναλάβει το Κέντρο. Ο προβληματισμός του επεκτεινόταν και στο αν παίρνουν οι περίπου 40 νέοι τα εφόδια που θα τους επιτρέψουν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία, ή απλά έχουν μια στέγη και ένα φαγητό μέχρι να βρουν πού θα πάνε για οριστική εγκατάσταση.
Δυσλειτουργίες που έχουν να κάνουν και με το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πλέον καινούργιοι ανήλικοι στη Μονάδα, αλλά και με την οικονομική επιβάρυνση που έχει το Ίδρυμα απ’ το Κέντρο (π.χ. περισσότεροι φύλακες), ήταν μέσα στην ατζέντα των ζητημάτων που είχε θίξει ο κ. Ανδριώτης κατά καιρούς.
Ήδη από το Νοέμβριο πέρυσι, υπήρχε ειλημμένη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος να κλείσει το Κέντρο αν δεν τακτοποιούνταν απ’ το Υπουργείο έως το τέλος του προηγούμενου χρόνου οι οικονομικές εκκρεμότητες για τη λειτουργία του. Αντί αυτού, με εντολή απ’ το Υπουργείο προς την «Ηλιακτίδα» μέσω τριμερούς προγραμματικής σύμβασης που έχει συναφθεί, έγιναν νέες προσλήψεις προσωπικού για το Κέντρο. Η συγκεκριμένη εξέλιξη φαίνεται να ήταν το «κερασάκι στην τούρτα», που ώθησε και τον έως πρότινος αντιπρόεδρο σε παραίτηση. Παραίτηση που ίσως δίνει το έναυσμα να εξεταστεί συνολικά το θέμα, έστω και με την παραδοχή πως η λειτουργία του Κέντρου δεν εξυπηρετεί αποκλειστικά τους ελάχιστους πλέον ανηλίκους που παραμένουν σ’ αυτό.