Σε απάντηση του τελευταίου Δελτίου Τύπου του Σωματείου Εργαζομένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Λέσβου (ΣΕΜΜΕΛ) και προκειμένου να μπει, επιτέλους, φραγμός στην καθημερινή εκ μέρους τους παραπληροφόρηση των συμπολιτών μας, νιώθω την ανάγκη να δηλώσω τα παρακάτω:
Το πλήρες κείμενο που έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο Γιώργος Κονδυλούδης αναφέρει:
Σε απάντηση του τελευταίου Δελτίου Τύπου του Σωματείου Εργαζομένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Λέσβου (ΣΕΜΜΕΛ) και προκειμένου να μπει, επιτέλους, φραγμός στην καθημερινή εκ μέρους τους παραπληροφόρηση των συμπολιτών μας, νιώθω την ανάγκη να δηλώσω τα παρακάτω:
Α) Στην πρόσφατη εκδήλωση του Επιμελητηρίου - και παρ’ ότι προκλήθηκαν προς τούτο από εκπροσώπους φορέων - δεν τόλμησαν να ψελλίσουν ούτε μια δικαιολογία για τον ανήθικο και ανέντιμο εκβιασμό που δέχθηκα από τους εργαζομένους, προκειμένου να με κρατούν επ’ αόριστο όμηρο μέσα στη δική μου επιχείρηση! Πανικόβλητοι, λοιπόν, από τον αρνητικό αντίχτυπο των «αποκαλυπτηρίων» τους, έτρεξαν να βγάλουν το Δ.Τ., χωρίς όμως και πάλι να λένε λέξη για την «ταμπακέρα». Είχαν, μάλιστα, το θράσος να μιλούν για «συκοφαντική επίθεση» που τάχα εξαπέλυσα εναντίον τους, ζητώντας μου να «ανακαλέσω»!
Β) Όχι μόνο δεν έχω τίποτα να ανακαλέσω, αλλά τους προκαλώ-προσκαλώ σε δημόσιο διάλογο, κόντρα στη μονόπλευρη ενημέρωση-«πλύση εγκεφάλου» που επιδίδονται σε καθημερινή βάση. Διάλογο, μάλιστα, με την παρουσία όχι μόνο ενός εκπροσώπου των εργαζομένων στην επιχείρησή μου, αλλά με ΟΛΟΥΣ τους εργαζομένους και συνεργάτες, ΝΥΝ και ΠΡΩΗΝ, των 20 χρόνων λειτουργίας της.
Και για να μην έχουν καμμία οδό διαφυγής-αποφυγής του διαλόγου (τον οποίο δύο φορές αρνήθηκαν μέχρι σήμερα) τους δηλώνω ότι αποδέχομαι, προκαταβολικά, αυτός να διεξαχθεί ουσιαστικά με τους δικούς τους όρους. Δηλαδή διοργανωτής να είναι ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ φορέας εκείνοι επιθυμούν (π.χ. Νομαρχία, Δήμος, συνδικαλιστικός ή επιστημονικός φορέας, κόμμα, πολιτική ή συνδικαλιστική οργάνωση), να γίνει σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ χώρο εκείνοι επιθυμούν (κλειστό ή ανοιχτό, δημόσιο ή ιδιωτικό), με ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ μορφής εκπροσώπηση επιθυμούν να συμμετάσχουν στο διάλογο (με εκπροσώπηση του Σωματείου τους ή άλλης συνδικαλιστικής ή πολιτικής οργάνωσης που τους εκφράζει). Οι μόνοι αυτονόητοι όροι που εγώ θέτω, είναι οι εξής: α) Να εξασφαλίσουν σε ό,τι με αφορά την ασφάλεια διεξαγωγής του διαλόγου, β) Να μου δοθεί ισόποσος χρόνος για να παρουσιάσω τα γεγονότα και τις απόψεις μου για το κλείσιμο των «ΑΙ.Ν.», γ) Η συζήτηση να πάρει τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα και να καλυφθεί - αν είναι δυνατό - όχι μόνο απ’ όλα τα τοπικά, αλλά και από αθηναϊκά Μ.Μ.Ε..
Επειδή όμως και πάλι έχω τη βάσιμη υποψία ότι θα προσπαθήσουν να αποφύγουν το διάλογο, που θα τους ξεσκεπάσει στα μάτια της κοινής γνώμης, σπεύδω να τους πω ότι τυχόν άρνησή τους: α) Θα αποτελεί δημόσια ομολογία ότι με τις πράξεις τους έγιναν υπαίτιοι να κλείσει μια υγιής επιχείρηση με κοινωνική αποστολή (σε μια εποχή μάλιστα μεγάλης οικονομικής κρίσης), στέλνοντας στην ανεργία 20 εργαζομένους και β) θα καταγραφεί στην «ιστορία του εργατικού κινήματος» ως παραδοχή της προβοκατόρικης δράσης τους, που έγινε αιτία να «συκοφαντηθεί» συνολικά η συνδικαλιστική δράση στη Λέσβο!
Ελπίζω οι 24 ώρες να είναι αρκετός χρόνος προκειμένου να συσκεφτούν, «να πάρουν γραμμή» και να απαντήσουν δημόσια, αρνητικά ή θετικά, στην πρότασή μου.
Ο Εκδότης των «Αιολικών Νέων»
Γιώργος Κονδυλούδης
Υ.Γ. Αν ο λόγος μου θεωρηθεί προκλητικός, νομίζω ότι ο σκοπός τον δικαιολογεί…