Ένα χρόνο τώρα στην τελευταία σελίδα του φιλόξενου «ΕΜΠΡΟΣ» κάθε δεύτερο Σάββατο κατέγραφα στιγμιότυπα της περσινής καλοκαιρινής επίσκεψης στη Λέσβο και στα απέναντι Μικρασιατικά παράλια. Ο τονισμός στο 2008 παρέπεμπε στη ζωή του 1908, πριν από την απελευθέρωση του νησιού και την επακολουθήσασα καταστροφή του ελληνισμού των «πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων», συγκρίνοντάς το σήμερα με την τότε εποχή όπως αυτή αποτυπώθηκε στο βιβλίο μου: «Η Ερατώ εις Λέσβον και εις τον Μυτιληναίων Αιγιαλόν» Εκδόσεις «Δωδώνη» 1999.
Οφείλω σήμερα να απευθύνω ένα θερμό ευχαριστώ στην εφημερίδα, στον εκδότη-διευθυντή της Μανόλη Μανώλα, στη γραμματέα διοίκησης Ρίτα Λάγαρη, στη δακτυλογράφο Έφη Δελόγκου, στον υπεύθυνο σελιδοποίησης Κώστα Αναγνωστόπουλο και στη διορθώτρια Χριστίνα Καλλέργη, που πολύ τους κούρασα με τις παρεμβάσεις μου για τη δημοσίευση των κειμένων και εμφάνιση των φωτογραφιών, με επιτυχές από τη μεριά τους τελικό αποτέλεσμα.
Ιδιαίτερα ευχαριστώ τους γνωστούς και αγνώστους που μου απευθύνθηκαν με συγχαρητήρια e-mail, με ευμενή τηλεφωνήματα και επαινετικές αναφορές διά ζώσης. Ευχαριστώ ακόμα όσους αναγνώστες είχαν την υπομονή να διαβάσουν δημοσιεύματά μου.
Η επιδοκιμαστική υποδοχή και η μεγάλη αναγνωσιμότητα, πέρα από τη χαρά της καταγραφής, με υποχρεώνει να συνεχίσω από σήμερα ένα καινούριο ετήσιο δεκαπενθήμερο Σαββατιάτικο κύκλο, με οδηγό τις παρακάτω επισημάνσεις:
Υποστηρίζω ότι η Λέσβος έχει τη σπάνια για τη σημερινή Ελλάδα αυθεντικότητα και είναι η δικιά μας εναπομείνασα Ανατολή. Διατηρεί το χρώμα της, περισσότερο από κάθε άλλο νησί, έχει ιδιαίτερα ακούσματα της πλούσιας πολυποίκιλης φύσης της, εκπέμπει τις αισθαντικές μυρωδιές του βουνού, του κάμπου και της θάλασσας και προσφέρει με τις νοστιμότατες γεύσεις των φαγητών της και του ταιριαστού στο κλίμα συνοδευτικού ούζου, στιγμές ευωχίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι συναντάς οπουδήποτε, στη Μυτιλήνη ή στο μικρότερο χωριό κάποιες γωνιές με μαγαζιά απίθανα, όπου η συζήτηση με τον ιδιοκτήτη και τους θαμώνες είναι ζεστή, αποκαλυπτική του πειρακτικού πνεύματος και της εκδηλωτικής αθυρόστομης συμπεριφοράς των ντόπιων. Βρίσκεις συνήθειες και ρυθμούς Ανατολίτικους, που σε οδηγούν να χαλαρώσεις ξέγνοιαστα στις διακοπές και να αναρωτιέσαι αν ο χρόνος εδώ ακολουθεί άλλο ρολόι.
Η εικοσαήμερη παραμονή μου με την Ερατώ στα Καραβούλια, μας έδωσε την δυνατότητα να απολαύσαμε τον υγροβιότοπο της Καλλονής, να χαρούμε καινούρια μέρη από εκείνα που περιδιαβήκαμε πέρυσι, να καταγράψουμε στη μνήμη αλλά και στη φωτογραφική μηχανή νέες εικόνες και να υποσχεθούμε πως θα είμαστε ξανά στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, του χρόνου το καλοκαίρι για ένα ολόκληρο μήνα.
Στο ταξίδι της επιστροφής για την Αθήνα, η Ερατώ εξέφρασε μια ενδιαφέρουσα άποψη και με αυτή θα αρχίσω τις φετινές αφηγήσεις, αντίστροφα:


Ατμοπλοΐα Αιγαίου



- Με το «Μυτιλήνη» από Μυτιλήνη σε δεκατρείς ώρες στον Πειραιά!
- Αν μετρήσεις από την ώρα της αναχώρησης από την Καλλονή μέχρι τότε που θα φθάσουμε στα Εξάρχεια, θα τις βρεις δεκαεπτά.
- Με την παράταση των διακοπών, χάσαμε την καμπίνα. Χαλάλι!
- Δυστυχώς θα μείνουμε άυπνοι.
- Ωραία! Θα δούμε τα παράλια της χαμένης Ανατολής, θα χαιρετήσουμε τη χαριτωμένη Χίο, θα θαυμάσουμε τη δύση, την ανατολή του ήλιου, το φεγγάρι και γύρω του τ’ άστρα.
- Αστρομέρειά μου!
- Μη λες όλα τα μυστικά μας!
- Ξεχνάς πως το e-mail καταγράφεται κάθε δεκαπενθήμερο;
- Θα αντέξουν τα όστρακα και τα ψάρια που κουβαλάμε στο φορτωμένο αυτοκίνητο;
- Θα τα πάμε στο ψυγείο του πλοίου, αν προλάβουμε, μιας και το έχουν υπερφορτώσει. Ταξιδεύουν στοιβαγμένοι πάνω από δυο χιλιάδες επιβάτες, πολλοί δεν έχουν πού να καθίσουν, βλέπεις τους τσακωμούς για μια καρέκλα, τους ξαπλωμένους στο πάτωμα, τα μωρέλλια που κλαίνε.
- Ευτυχώς δεν έχει θάλασσα, μας αποχαιρετά ήρεμα.
- Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το ενδιαφέρον βιβλίο του Μιχάλη Καϊτατζίδη: «Ατμοπλοΐα Αιγαίου Π. Μ. ΚΟΥΡΤΖΗΣ & ΣΙΑ 1883 - 1911» τότε που οι συγκοινωνίες ήταν ασύγκριτα καλύτερες και με τα δώδεκα επιβατηγά ατμόπλοια της εταιρείας, η Λέσβος, που εξακολουθεί να βρίσκεται στο κέντρο της Μεσογείου δεν ήταν απομονωμένη όπως σήμερα, αλλά     συνδεόταν, πάρε ανάσα και σημείωνε, με Σύρο, Κρήτη, Καλαμάτα, Πειραιά, Βόλο, Θεσσαλονίκη, Αϊβαλί, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Τραπεζούντα του Πόντου, Βάρνα Βουλγαρίας, Γαλάτσι Ρουμανίας, Οδησσό Ρωσίας, Συρία, Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, Τεργέστη Ιταλίας, Λιβύη και Μασσαλία της Γαλλίας!
- Τώρα οι άθλιες συγκοινωνίες απαγορεύουν να έρχεται κόσμος στο νησί και τούτο το κρατά ατόφιο! Το προτιμώ!
- Υποστηρίζεις την ταλαιπωρία και την εγκατάλειψη;
- Προσπαθώ να δω ανάποδα τα πράγματα, να χαρώ το ταξείδι!
- Με είκοσι μέρες εφέτος και δεκαπέντε πέρυσι, εγκλιματίστηκες στην «παλαβάδα» που διακρίνει τους Λέσβιους.
- Κατακοκκίνισε ο ήλιος, κοίτα πέφτει ολόγυμνος, ολόκληρος, ολόγιομος στη θάλασσα!
- Καλό σημάδι, θα πάει καλά η χρονιά κι αν την αυγή ξαναβγεί έτσι, θα είναι και ερωτική.
- Κατακόκκινος ο ήλιος, κόκκινος ο Ταξιάρχης στο Μανταμάδο, κάτι παθαίνετε με το κόκκινο.
- Κόκκινο νησί, που καμαρώνουν γι’ αυτό ως και αυτοί που ψηφίζουν μπλε.
- Να είναι πολλές οι ώρες του αποχωρισμού της Λέσβου, να αργήσουμε να φθάσουμε στην Αθήνα. Ας είναι καλά οι της «Ναυτιλιακής» που επιμένουν και δεν αλλάζουν μυαλό, πλοία και διαδρομή!