Μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο ΚΥΤ της Μόριας τον Σεπτέμβριο του 2020 και τη δημιουργία της προσωρινής δομής στο πεδίο βολής στο Καρά Τεπέ, προκειμένου να στεγαστούν οι άστεγοι αιτούντες άσυλου που βρέθηκαν κυριολεκτικά στο δρόμο, τέθηκε από την αρχή, τι μέλλει γενέσθαι με το νέο ΚΥΤ, με δεδομένη την καταστροφή του μέχρι τότε κέντρου υποδοχής της Μόριας και την απόφαση αυτό να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα. Γιατί κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης δεν τίθεται να μην υπάρχει στη Λέσβο, δεδομένου ότι έστω και πολύ μειωμένες, οι μεταναστευτικές ροές από τα απέναντι παράλια δεν έχουν εκλείψει. Και το ζήτημα της ύπαρξης κάποιου κέντρου υποδοχής στη Λέσβο, από τη στιγμή που το νησί λόγω της γεωγραφικής του θέσης βρίσκεται στους δρόμους των μεταναστευτικών ροών, κατά κάποιο τρόπο είναι ένα αναγκαίο «κακό», που δεν μπορεί να αποφύγει και γι αυτό  οφείλει να «θωρακιστεί» με τον καλύτερο και ασφαλέστερο τρόπο. Και αυτήν την αναγκαιότητα καταλαβαίνει και η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης, παρά την δεδομένη δυσφορία για την κατάσταση, διαπιστώνοντας από την εξέλιξη των πραγμάτων , ότι οι κυβερνητικές δεσμεύσεις υλοποιούνται και η εικόνα του μεταναστευτικού και στο νησί μας έχει αισθητά βελτιωθεί. Μετά λοιπόν το κλείσιμο όλων των διάσπαρτων δομών στην ευρύτερη περιοχή της Μυτιλήνης,  την δραστική μείωση των διαμενόντων σε αυτές, αλλά και μέσα στην πόλη και με τη λειτουργία μόνο της προσωρινής δομής στον Καρά Τεπέ με τους φιλοξενούμενους σε αυτήν να είναι περί τα 1800 άτομα,  που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ από το 2015, και  όταν πριν δυο χρόνια τέτοια εποχή στη Λέσβο παρέμεναν εγκλωβισμένοι 25.000 πρόσφυγες και μετανάστες, η εικόνα του νησιού σαφώς και έχει αλλάξει.

 Όταν η άρνηση στην πραγματικότητα γίνεται εμμονή!

Αυτή είναι η νέα κατάσταση, που φαίνεται ότι κάποιοι αρνούνται να αποδεχθούν, γιατί δεν μπορούν να παραδεχθούν  ότι διαψεύστηκαν οι εικασίες τους και οι ισχυρισμοί τους, εμμένοντας στις ιδεοληψίες τους και στο αφήγημα τους για το μεταναστευτικό, προσδοκώντας πολιτικά και όχι μόνο «οφέλη». Γιατί δυστυχώς η πραγματικότητα είναι αμίλικτη και όσοι αρνούνται να την αποδεχθούν , αν δεν είναι εμμονικοί και ιδεοληπτικοί, πολύ φοβόμαστε ότι υπηρετούν  ιδιοτελή συμφέροντα, υποκρύπτοντας τις πραγματικές προθέσεις τους. Γιατί τι άλλο είναι η άρνηση της κατασκευής του «κλειστού» και καλά ελεγχόμενου κέντρου υποδοχής μεταναστών, που προτάθηκε να γίνει  εκτός κατοικημένης περιοχής  στη Βάστρια, προκειμένου να «θωρακιστεί» το νησί με μια δομή που θα έχει τις αναγκαίες υποδομές για ανθρώπινες συνθήκες διαμονής για το διάστημα που θα χρειαστεί για τους φιλοξενούμενους σε αυτήν, αλλά και ασφάλεια και για την τοπική κοινωνία, προκειμένου να μην ξαναζήσει καταστάσεις ...Μόριας;  Γιατί όσοι εναντιώνονται στη δομή στη Βάστρια, εμμέσως πλην σαφώς συνηγορούν  να μονιμοποιηθεί η προσωρινή δομή στο Καρά Τεπέ, διατηρώντας έτσι τη δομή αυτή, που βρίσκεται εντός του αστικού ιστού και μια ανάσα από την πόλη και τα γύρω χωριά της, ενεργή και σε δημόσια θέα και για τους επισκέπτες του νησιού μας. Γιατί το δίλημμα αυτό είναι υπαρκτό και τέθηκε από την πρώτη στιγμή, γι αυτό και προκρίθηκε ως προτιμότερη και καλύτερη λύση η περιοχή της Βάστριας.

Βαυκαλίζονται μέρες ...Καράβας

Δεν είναι τυχαίες άλλωστε και οι διαρροές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας  σε μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, που «προτρέπουν»  τους κυβερνητικούς αρμόδιους να δουν σοβαρά το ενδεχόμενο μονιμοποίησης του Καρά Τεπέ, γιατί η περίπτωση της Βάστριας θα βρεί αντιδράσεις και εμπόδια, όπως «απειλεί» η αυτοχριζόμενη ...«συντονιστική επιτροπή» και οι διάφοροι «συνοδοιπόροι» της στο διαδίκτυο, που εμφανιζόμενοι ως ...υπερπατριώτες  «ξιφουλκούν» κατά εκείνων των τοπικών παραγόντων, που τόλμησαν να πάρουν πρωτοβουλίες και να αναλάβουν τις ευθύνες τους κόντρα  στο λαϊκισμό, για να δρομολογηθούν οι αναγκαίες λύσεις προκειμένου το μεταναστευτικό να καταστεί απολύτως διαχειρίσιμο και καλά  ελεγχόμενο. Το εντυπωσιακό είναι ότι κάποιοι βαυκαλίζονται ότι θα ξαναζήσουν, ως... «στρατηγοί»,   ημέρες της παλλεσβιακής κινητοποίησης του 2019 όταν σύσσωμοι φορείς και κοινωνία του νησιού διαμαρτυρήθηκαν για την κατάσταση του μεταναστευτικού τότε, ή μέρες... Καράβας με τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ!  Μόνο που η  σημερινή εικόνα στη Λέσβο δεν προσομοιάζει καθόλου  με αυτές τις περιόδους, που θα δικαιολογούσε και την όποια αντίδραση και διαμαρτυρία της τοπικής κοινωνίας. Και αυτό οφείλουν να το λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη και  οι κυβερνητικοί αρμόδιοι και οι εμπλεκόμενοι φορείς, χωρίς περαιτέρω υπαναχωρήσεις από την ειλημμένη κυβερνητική δέσμευση για τη δημιουργία της «κλειστής» δομής στη Βάστρια, που θα αλλάξει τα μέχρι τώρα δεδομένα στη διαχείριση των όποιων μεταναστευτικών ροών. Και στο εγχείρημα αυτό η στάση και των τοπικών παραγόντων θα κριθεί από την κοινή γνώμη, για την υπευθυνότητα  που θα επιδείξουν, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες τους ως εκπρόσωποι του νησιού και όχι «κρυπτόμενοι» πίσω από δήθεν επιτροπές αγώνα, που υπηρετούν προσωπικές «στρατηγικές», τοπικισμούς και μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Ελεος πια!