Πέρα από ψεκασμένες θεωρίες για πρόσθετα πυροσβεστικά αεροπλάνα που δεν αγοράσαμε αντί να πάρουμε Raphale (ενώ είναι γνωστό ότι το εργοστάσιο που παράγει τα Canadair ήταν επί χρόνια κλειστό και τώρα ξανανοίγει) ή για φωτιές που μπαίνουν επίτηδες στα δάση για να στηθούν στα καμένα ανεμογεννήτριες (όταν είναι επίσης γνωστό ότι η τοποθέτηση ανεμογεννητριών σε υπάρχον δάσος νομικά επιτρέπεται και αν το δάσος καεί, η διαδικασία έκδοσης άδειας για ΑΠΕ απλά δυσκολεύει), είναι κοινό μυστικό σε όσους διαθέτουν κοινή λογική, ότι η όποια λύση περνά μέσα από τη μαγική λέξη «πρόληψη»!  

Μοναδική ίσως λύση  

Πρόληψη όμως σημαίνει, έγκαιρες παρεμβάσεις καθαρισμού και απομάκρυνσης εύφλεκτων υλικών από τα δάση και την ευρύτερη περιοχή τους . Πώς όμως να γίνει συγκροτημένα κάτι τέτοιο, όταν ο αρμόδιος προϊστάμενος της Δασικής Υπηρεσίας της Περιφέρειας κ. Κράλλης, αποκάλυψε σε πρόσφατη συνέντευξή του στο «Ε» ότι μόλις το 10% των δασών ανήκει στο Δημόσιο και όλες οι υπόλοιπες δασικές εκτάσεις ανήκουν σε δήμους και ιδιώτες; Κατά την άποψή μας, ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα είναι η συγκρότηση από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη κάθε έτους, ευάριθμων συνεργείων, που με ειδική νομοθετικής ρύθμιση θα έχουν δικαίωμα να παρεμβαίνουν σε όλες τις δασικές εκτάσεις ανεξαρτήτως ιδιοκτησιακού καθεστώτος και να καθαρίζουν, στέλνοντας το λογαριασμό στη ΔΟΥ του αμελούς ιδιοκτήτη για είσπραξη, είτε αυτός είναι ιδιώτης είτε Δήμος, είτε νομικό πρόσωπο.