Την ίδια στιγμή που οι αστοί δημοκράτες σκίζουν τα ρούχα τους, δήθεν από αγανάχτηση, για τα εγκλήματα του φασισμού και του ναζισμού, «λησμονούν» τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς από τις βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι τον Αύγουστο του 1945. Οι άνθρωποι, στις δύο αυτές ιαπωνικές πόλεις, σφράγισαν με τις ζωές τους το «άνοιγμα» μιας περιόδου νέων μέσων εξόντωσης. Σ’ έναν πόλεμο, όπου τα πάντα είχαν πλέον κριθεί, έγινε αυτή η δοκιμή πάνω σε ανθρώπους, εγκαινιάζοντας τη νέα γενιά όπλων καταστροφής. Αυτά, που προστέθηκαν στο οπλοστάσιο της παγκόσμιας κυριαρχίας και χαρακτήρισαν το άνοιγμα της πυρηνικής περιόδου καταστροφών!

Πόσο μακριά από την πραγματικότητα βρίσκεται η αστική μυθολογία περί συντριβής των ρατσιστικών, εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμεων! Οι δημοκρατικές δυνάμεις όχι μόνο δεν εμπόδισαν την εξάπλωση των δυνάμεων του φασισμού και του ναζισμού, αλλά την ενθάρρυναν. Εξάλλου, γι’ αυτούς ο μοναδικός κίνδυνος ήταν οι εξεγέρσεις των ανθρώπων και οι επαναστατικές διαθέσεις, που θα οδηγούσαν στην ατομική και κοινωνική απελευθέρωση...

Το επαναστατικό κύμα, που άρχισε να διογκώνεται από τα πρώτα χρόνια του 20^ου αιώνα, δέχτηκε σκληρή επίθεση σε ιδεολογικό επίπεδο και καταστολή από όλα τα κράτη, ανεξάρτητα πόσο «δημοκρατικά» ήταν. Η συντριβή της επαναστατικής εξέγερσης των Σπαρτακιστών, στις αρχές του 1919, από τους σοσιαλδημοκράτες, άνοιξε το δρόμο για την εγκαθίδρυση του ναζισμού στη Γερμανία, μέσα από το στήσιμο της δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Τόσο στη Γερμανία, όσο και στην Ιταλία, χρησιμοποιήθηκε μια μίξη εθνικιστικών και σοσιαλιστικών θεωριών, προκειμένου να πετύχουν την αδρανοποίηση και τον προσεταιρισμό ενός σημαντικού μέρους της κοινωνίας. Η επικράτησή τους, βέβαια, δεν ήταν αποτέλεσμα ειρηνικών διαδικασιών, αλλά μιας εξοντωτικής επίθεσης με τρομοκρατία, πογκρόμ και δολοφονίες όσων αντιστέκονταν στη φασιστική και ναζιστική λαίλαπα!

Με τις ίδιες διαδικασίες έγινε η επίθεση από τις δυνάμεις του άξονα και των δυτικών ενάντια στην ισπανική επανάσταση. Η συντονισμένη δράση των δυτικών εναντίον των ανυπόταχτων επαναστατών άνοιξε το δρόμο για την στρατιωτική νίκη των φαλαγγιτών του Φράνκο, που με την αμέριστη υποστήριξη των Γερμανών ναζιστών έπνιξαν στο αίμα την επανάσταση...

Οι «υπηρέτες» της δημοκρατίας μετατράπηκαν σε ακόλουθους και υμνητές των φασιστικών καθεστώτων, για να προσληφθούν, μετά την στρατιωτική νίκη των συμμάχων, ως υπάλληλοι των «δυτικόμορφων» δημοκρατικών καθεστώτων! Και στην Ελλάδα, το μεταπολεμικό κράτος επανδρώθηκε και στελεχώθηκε από όλους εκείνους, που υπηρέτησαν τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής, και που η συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκε ή στήριξε το δικτατορικό - φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Στην Παλαιστίνη στήθηκε ένα σύγχρονο και απέραντο Νταχάου, όπου οι γηγενείς Παλαιστίνιοι εξακολουθούν να εξοντώνονται στο όνομα του αντισημιτισμού και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας!

Ο φασισμός και η αστική δημοκρατία είναι μέσα διακυβέρνησης, μορφές διαχείρισης της καταπίεσης κι εκμετάλλευσης των ανθρώπων από το κράτος, που εξανδραποδίζει και εξοντώνει κάθε τι το ανθρώπινο. Εναλλάσσονται, ανάλογα με τις ανάγκες των κυρίαρχων της χρηματιστικής ολιγαρχίας. Μετά τον 2ο Π.Π., πέρασαν σιωπηλά στις τάξεις των νικητών οι ναζί επιστήμονες, βασανιστές και δολοφόνοι, πρόθυμοι να συνεχίσουν το έργο τους για ένα «καινούργιο θαυμαστό κόσμο»! Στον κόσμο όπου οι εξοντώσεις, οι βομβαρδισμοί και οι γενοκτονίες συγκαλύπτονται πίσω από τα προσχήματα της απελευθέρωσης από τυραννικά καθεστώτα και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας...

Το τεράστιο επαναστατικό κύμα των εκατομμυρίων ανθρώπων, που άρχισε να φουσκώνει στις αρχές του εικοστού αιώνα, το συνέτριψαν μέσα από δύο μεγάλες σφαγές, που προκάλεσαν στα πρώτα σαράντα πέντε χρόνια. Το υπόλοιπα σαράντα πέντε ήταν αρκετά, για να παγιώσουν την κατάσταση της «επιτυχίας» της κυριαρχίας των πλουτοκρατών και στη συνέχεια την επανενοποίηση των κομματιών της σε νέες προσαρμοσμένες οικονομικές και πολιτικές κατευθύνσεις. Ό,τι αποτέλεσε το επαναστατικό κύμα των αρχών του εικοστού αιώνα, διαλύθηκε. Όμως, ο άγριος ωκεανός του κοινωνικού ανταγωνισμού δεν ησυχάζει και δεν πτοείται. Γιατί η ζωή δεν σταματά· και το πάθος για ελευθερία, αλληλεγγύη, ανθρωπιά και δημιουργικότητα, είναι ανεξάντλητο. Ένα νέο κύμα, πιο πλούσιο σε εμπειρίες και δυναμισμό, έχει κάνει την πρωτόλεια εμφάνισή του και αργά ή γρήγορα θα πάρει τις διαστάσεις, που θα είναι ικανές να συμπαρασύρουν και να διαλύσουν τη χρηματιστική κυριαρχία και τα δομικά, πολιτικά και ιδεολογικά στηρίγματά της... Μέσα από τον ιστορικό λάκκο των λεόντων,

...ο Δανιήλ.