Η Ιστορία διδάσκει. Η Φύση, ακόμη περισσότερο. Τα της Φύσεως διδάγματα είναι αρχέγονα και «ες αεί» επαναλαμβανόμενα. Όταν η στρουθοκάμηλος καταδιώκεται από θεριό στην έρημο, αντί να κάνει οτιδήποτε θα μπορούσε για να σωθεί, χώνει το κεφάλι της στην άμμο… Τα εκ της Ιστορίας σχετικά, πολλά. Αναφέρομαι σε ένα εκ των παθημάτων των αρχαίων προπατόρων μας.

Ο στρατηγός και περίφημος ιστορικός της αρχαιότητας, Θουκυδίδης, ενώπιον επικειμένης καταστροφής της πολιτείας των Αθηναίων, είπε το περίφημο «των οικείων ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν» [ενώ τα σπίτια μας καίγονται, εμείς τραγουδούμε (διασκεδάζουμε)]. Και στα δύο, το τελικό αποτέλεσμα είναι ο όλεθρος.

Στην κατάσταση ολέθρου, πολύ φοβούμαι, βρισκόμαστε ως χώρα, με το επί χρόνια τώρα, ογκούμενο καθημερινά μάλιστα, φαινόμενο «εισόδου» ξένων απ’ τα σύνορά μας, χερσαία ή θαλάσσια, και των εξ αυτού αποτελεσμάτων. Μία κατάσταση μάλλον αναντίστρεπτη, που εκ των πραγμάτων γίνεται οσημέραι και χειρότερη, αφού βρισκόμαστε σε πλήρες αδιέξοδο. Τούτο, γιατί οι στην ελληνική επικράτεια εισερχόμενοι ξένοι, λόγω δεσμεύσεών μας διά συνθηκών Ευρωπαϊκής Ενώσεως, «στοιβάζονται» τελικά στην Ελλάδα. «Στοιβάζονται» δε, επειδή, ως χώρα πρώτης εισόδου, είναι υποχρεωμένη ή να παράσχει στον ξένο άσυλο (συνήθως όλοι ζητούν) ή να κάνει ό,τι απαιτείται για επαναπατρισμό στην πατρίδα του αν δε συντρέχουν λόγοι παροχής ασύλου. Χρονοβόρα και συνήθως άκρως αναποτελεσματικά και τα δύο.

Όλα τούτα, γιατί και η Ελλάδα έχει συνυπογράψει τη Συνθήκη «Δουβλίνο ΙΙ» (2003). Αφ’ ότου, δε, ολοκληρώθηκε το ανεγερθέν τείχος στα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα, η όλη διακίνηση των «ξένων» γίνεται πια διά θαλάσσης. Ως Λέσβο, τούτο μάς επηρεάζει πολύ.

Έχω ασχοληθεί με το θέμα, αφενός μεν αρθρογραφώντας, τόσο εδώ στην «Αιολίας Λόγο», με αφορμή τα τραγικά γεγονότα στη Λαμπεντούζα και το Φαρμακονήσι, αρχές 2014, όσο και στο περιοδικό «Αιολίδα» της Λεσβιακής Παροικίας Αθηνών προ εξαμήνου, με αφορμή το Κέντρο Κρατήσεως «ξένων» στη Μόρια, αφετέρου δε, κάνοντας σχετική παρέμβαση προς τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους νομών του Αιγαίου. Συγκεκριμένα έστειλα προ τριών μηνών επιστολή προς τους βουλευτές της σημερινής συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ, των νομών Λέσβου, Χίου, και Δωδεκανήσου (της Σάμου είναι του ΣΥΡΙΖΑ). Τους παρότρυνα να κινητοποιηθούν ως βουλευτές της για να διεκδικήσουν απ’ την Κυβέρνηση να υποβάλει προς την Ε.Ε. το αίτημα τροποποίησης ή έστω βελτίωσης υπέρ της χώρας μας, της Συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ». Τούτο το έκανα μόνο με την ιδιότητα του ενεργού πολίτη. Περιττό βέβαια να πω ότι η κίνησή μου αυτή τελικά υπήρξε «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Έγραφα σ’ αυτήν:
«Αξιότιμοι κ.κ. Βουλευτές,
Το δράμα της “εισόδου” νέων “ξένων” μας στα νησιά μας σ’ όλο το Αιγαίο και των συνεχώς σημειουμένων τραγωδιών εκ της θαλάσσιας μεταφοράς τους από του Τούρκους λαθροδιακινητές, παρατηρούμε ότι κορυφώνεται οσημέραι.

Προχθές (2/07/2014) μόνο στην περιοχή της Καρπάθου περισυνέλεξαν οι αρμόδιες αρχές της χώρας μας περί τους 400, άλλους 20 - 30 στη Χίο και βέβαια στη Λέσβο καθημερινά σχεδόν περί τους 50. Ατυχώς η Προεδρία της Ελλάδος στην Ε.Ε. έληξε προ ημερών χωρίς, ατυχώς επαναλαμβάνω, να τεθεί το θέμα τής εν πολλοίς γενεσιουργού αιτίας αυτού του δράματος, της συνθήκης “Δουβλίνο ΙΙ”».

Αναφερόμουν μετά στα του άρθρου μου, «Οι “ξένοι” μας και τα Κέντρα Κράτησής τους, όπως αυτό στη Μόρια» («Αιολίδα»), αποτέλεσμα των πολιτικών «Δουβλίνο ΙΙ», συνεχίζοντας:
«Άραγε, εσείς οι Βουλευτές της Συγκυβέρνησης Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ δε θα μπορούσατε να διεκδικήσετε από την Κυβέρνηση την υποβολή προς τα όργανα της Ε.Ε. του αιτήματος της τροποποίησης ή έστω της βελτίωσης υπέρ της χώρας μας της συνθήκης “Δουβλίνο ΙΙ”; Τούτο δε μάλιστα να γίνει όσο το δυνατό γρηγορότερα, αφού οι εκτιμήσεις των διεθνών Μ.Μ.Ε. είναι ότι το φαινόμενο είναι συνεχώς ογκούμενο!

Οι εκ τούτου συνέπειες, πέραν του θέματος της ανθρωπιστικής διάστασης, είναι τραγικές για τους ίδιους τους “ξένους”, μας που διακινδυνεύουν ακόμη και την ίδια την ύπαρξή τους, αλλά και για τα νησιά μας και κατ’ επέκταση όλη τη χώρα μας στη δύσκολη οικονομική συγκυρία που αντιμετωπίζουμε ως Έλληνες, εκ της επί έξι συναπτά έτη βαθιάς κρίσης που περνάμε».

Αφορμή του παρόντος, είναι η εντατικοποίηση του φαινομένου. Οι προ καιρού ~50 ατόμων ανά ημέρα αφίξεις έχουν πια σχεδόν υπερδιπλασιαστεί. Εκ της διαμορφούμενης καταστάσεως, πλέον των άλλων όλων, η Μυτιλήνη παρουσιάζει εικόνα απόλυτης τριτοκοσμικότητας. Τέλος, ο χειρισμός των πραγμάτων ξεπερνά τις δυνατότητες των αρμόδιων επιτόπιων αρχών.

Τούτο, έγινε αφορμή ο Δήμαρχος Λέσβου, Σπ. Γαληνός, να στείλει επιστολή και μάλιστα δύο φορές στους συναρμόδιους Υπουργούς (Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Εμπορικής Ναυτιλίας & Αιγαίου) για το αυτονόητο: να αναλάβουν τις δικές τους σχετικές υποχρεώσεις.
Περαίνω λέγοντας, αν δεν υπάρξουμε επισπεύδοντες ως Ελλάδα, τότε τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει, αφού οι χώρες του τελικού προορισμού των «ξένων» μας, Γερμανία, Αγγλία, Ολλανδία κ.λπ., βολεύονται με αυτή την κατάσταση.

Εκ του «στοιβάγματος» όλων αυτών των δύσμοιρων συνανθρώπων μας εδώ, πέραν των όποιων κοινωνιολογικοοικονομικών προβλημάτων σε μας τους Έλληνες, και σ’ αυτούς δημιουργούνται αντίστοιχα ή και χειρότερα, ως εκ του εγκλεισμού τους στα κέντρα κράτησης και ασφαλώς εκ της δεδομένης ανεργίας τους στην Ελλάδα των Μνημονίων, της φτώχειας, των αυτοκτονιών, της μιζέριας. Μάλιστα, λόγω της εκρηκτικής καταστάσεως στη Μ. Ανατολή (εμφύλιος Συρίας, πόλεμος τζιχαντιστών στο Ιράκ κ.ά.) λέγεται ότι εκατοντάδες χιλιάδες δύστυχων προσφύγων στα απέναντι παράλια περιμένουν να περάσουν στα νησιά μας.

Ήδη πρόγευση του τι «μέλλει γενέσθαι» είναι η στην κυριολεξία «απόβαση» έξι ομάδων, συνολικά 313 ατόμων (ρεκόρ!!!) σε διάφορα σημεία της Λέσβου, στις 13 τρ.μ.. Την προηγουμένη ήταν 116.

Δεν μπορώ να γνωρίζω το εάν η οικονομική κατοχή που βρισκόμαστε, θα αποτρέψει την Κυβέρνηση να θέσει το θέμα. Όμως ας συνειδητοποιήσουμε ότι επί θύραις βρίσκεται ο όλεθρος. Με ένα ή ακόμη και δύο εκατομμύρια ξένους, ίσως να βρισκόμαστε κάτω του ορίου ελαστικότητας του φαινομένου. Αν ξεπεράσουμε αυτό και πάμε στα τρία ή περισσότερο στα των Ελλήνων 10 εκατομμύρια, τότε με μαθηματική ακρίβεια το αποτέλεσμα θα είναι ένα: Εθνικός Όλεθρος.