Οι θεσμοί πρέπει να προστατεύονται από όλους. Έτσι, η Δημοκρατία ζει. Αναπνέει, υπάρχει. Αν αυτή η γενική αρχή αφορά στον απλό πολίτη, είναι αντιληπτό ότι οι φύλακες των θεσμών πρέπει να ταυτίζονται με αυτή.
Κατά προτεραιότητα, τούτη αφορά στους της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή Κυβέρνηση και δη στον Πρωθυπουργό.

Αυτό αποτελεί, ή θα πρέπει να αποτελεί, καθήκον τους απόλυτο. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο, τούτο δεν ακολουθείται, τότε προδήλως δημιουργείται κλονισμός και γενικά διακινδύνευση των θεσμών.
Παρακολουθώ τον κουρνιαχτό τον μετά την ακύρωση απ’ τη Δικαιοσύνη της ανακήρυξης ως Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου της κ. Χρ. Καλογήρου.

Το κορυφαίο αυτό πολιτικό γεγονός στο Β. Αιγαίο αποτέλεσε την αρχή μιας αλυσίδας άλλων γεγονότων. Τα όποια σχετικά «υπέρ» και «κατά», επιστρατεύτηκαν σε δηλώσεις, συνεντεύξεις, αρθρογραφήσεις, εκπομπές κ.λπ.. Βασικότερο όλων, αναπόφευκτα, η αναταραχή όλων των πολιτών του. Αναταραχή, αφού τρεις μήνες απ’ τις εκλογές του Μαΐου -και ακόμη, πόσο;- δεν υπάρχει ανακηρυγμένος Περιφερειάρχης. Τούτο, λαμβάνει διάφορες διαστάσεις.

Από το διθύραμβο εκ της δικαίωσης των κατά της κ. Καλογήρου, έως τον κοπετό των υπέρ αυτής.

Ο τελευταίος βιώνεται με ψιθύρους, κλαυθμούς, αντιπαραθέσεις κ.ά.. Τούτο, μόνο ως «κροκοδείλια δάκρυα» μπορεί να εκληφθεί, αφού απλά, αποτελεί πολιτικό «παιχνίδι» σε βάρος μας. Όλων των πολιτών του Β. Αιγαίου.
Μάλιστα ακούγεται ότι υπερψηφίζοντάς την ο Λαός, της έδωσε πανίσχυρο δημοκρατικό «φωτοστέφανο». Επιχείρημα ανακόλουθο. Καθαρή υποκρισία.

Η μη ανακήρυξή της οφείλεται σε Ασυμβίβαστο. Ασυμβίβαστο, απ’ τη μια, και πολιτικό «παιχνίδι» απ’ την άλλη. Άσχετα κι αν το όποιο «παιχνίδι» με τους θεσμούς πάντα οδηγεί σε παρατράγουδα. Το «με τους θεσμούς δεν παίζουμε», δε λέγεται τυχαία.

Τα όποια ασυμβίβαστα, νομοθετούνται για την προστασία των θεσμών. Αλλιώς δε θα υπήρχε η ανάγκη να ψηφίζονται οι σχετικοί νόμοι. Βέβαια το ατύχημα είναι ότι τα κόμματα που θεσμοθετούν αυτά, τα ίδια πολλές φορές τα καταπατούν, για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Για να μεγιστοποιήσουν την «άγρα» ψήφων, βάζοντας στο ψηφοδέλτιό τους κάποιον προβεβλημένο εκ της ιδιότητός του, ως λειτουργού δημόσιου πόστου. Συνέπειες εξ ασυμβιβάστου ζήσαμε στη Λέσβο τη δεκαετία τού ’90, με την έκπτωσή του από βουλευτή του Ν. Σηφουνάκη (πρ. Γενικός Διευθυντής τής ΕΡΤ).

Απ’ την άλλη, στη λογική της προστασίας των θεσμών, στις βουλευτικές 2007, στην υστεροΠΑΣΟΚική περίοδο, ακόμη και το τότε «αλαζονικό» ΠΑΣΟΚ απέσυρε από το ψηφοδέλτιό Επικρατείας λόγω ασυμβιβάστου, την κ. Φ. Γεννηματά. Έτσι, αντί για 12, είχε σ’ αυτό 11 υποψηφίους.

Υποστηρίζεται επίσης ότι στο σχετικό νόμο, η θέση της Γεν. Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (που ήταν η κ. Καλογήρου έως λίγο προ των εκλογών) δεν παρουσιάζει ασυμβίβαστο. Αν αυτό αληθεύει, τότε τα ασυμβίβαστα «δημιουργούνται» κατά το δοκούν. Οι θεσμοί, έτσι, προδήλως καταπατώνται. Εξευτελίζονται, κουρελιάζονται!!!

Αποτελεί ασυμβίβαστο να ανακηρυχθεί κάποιος βουλευτής σε νομό όπου κατέχει διευθυντική θέση Δημοσίου φορέα. Και δεν αποτελεί ασυμβίβαστο να κατέχει κάποιος τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (έχει στην αρμοδιότητά του και επιβλέπει τις Περιφέρειες, Νοτίου και Βορείου Αιγαίου, εκπροσωπών την κρατική εξουσία), όντας υποψήφιος Περιφερειάρχης, της μιας;! Όταν μάλιστα η θέση του Περιφερειάρχη επέχει λίγο - πολύ αυτή ενός μικρού Πρωθυπουργού, δηλαδή την πιο μεγάλη αιρετή εξουσία ευρυτέρου του ενός νομού χώρου.

Στην περίπτωσή μας τριών (Λέσβου, Χίου, Σάμου) και σ’ αυτούς αντιστοιχίζονται θέσεις έξι βουλευτών!!!
Τα του ασυμβιβάστου έζησα στις βουλευτικές τού 2007, διεκδικώντας θέση στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ.

Πιστεύοντας, όπως πάντα, στη διαφάνεια, με ανοικτή επιστολή προς το Κίνημα (Πρόεδρο, Γραμματέα), ερωτούσα το αν φίλος μου και συγχωριανός, κατέχων Δημόσια Διευθυντική θέση, είχε πρόβλημα ασυμβιβάστου ή όχι. Είχα πράξει έτσι (γνώριζα πως είχε ασυμβίβαστο) για να στηρίξω τη δική μου υποψηφιότητα. Τούτο, δε μου συγχωρέθηκε ποτέ από τον εξ απαλών ονύχων αυτό φίλο, παρ’ όλο ότι θυσίαζα υπέρ αυτού τη δική μου σχετική φιλοδοξία. Συγκεκριμένα, τιμώντας την άδολη (τουλάχιστον από εμένα) φιλία μας και παρ’ όλο πως προσωπικά δεν είχα το όποιο ασυμβίβαστο, δήλωνα στην επιστολή μου αυτή ότι θα απέσυρα την υποψηφιότητά μου αν μου απαντούσαν ότι δεν υπήρχε ασυμβίβαστο. Ατυχώς, η μεγάλη οίηση τότε των του ΠΑΣΟΚ έκανε να μην απαντήσουν.

Τελικά (αν και, για άλλο λόγο, εν τω μεταξύ είχα αποσύρει την υποψηφιότητά μου), το ΠΑΣΟΚ δεν ανακήρυξε αυτόν υποψήφιο, λόγω ασυμβιβάστου.

Υποστηρίζεται από ορισμένους, τέλος, για το θέμα μας, ότι αν κάποιος είχε αντίρρηση με την υποψηφιότητα της κ. Καλογήρου θα μπορούσε να την προσβάλει στη διαδικασία ανακήρυξης των υποψηφιοτήτων πριν τις εκλογές.

Δηλαδή αυτό που δε φρόντισε η Κυβέρνηση και δη ο Πρωθυπουργός να διασφαλίσει, πάνε να το φορτώσουν στον απλό πολίτη!!! Θεωρώ τούτο, αν μη τι άλλο, μέγιστη υποκρισία.

Ο αρχηγός τής Ν.Δ. και Πρωθυπουργός στη μακιαβελιστική προσέγγιση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», ενώ ασφαλώς γνώριζε το ασυμβίβαστο της κ. Καλογήρου ανακηρύσσοντάς την υποψήφια Περιφερειάρχη, δεν περιφρούρησε ως όφειλε τον αντίστοιχο θεσμό στο Βόρ. Αιγαίο. Μη έχοντας προφανώς άλλο στέλεχος της εμβέλειας της κ. Καλογήρου για την Περιφέρειά μας, ρίσκαρε το «αν περάσει» (τελικά, με απόφαση της Δικαιοσύνης, αυτό «δεν πέρασε»), αφού πολίτες προσέβαλαν την εκλογή της. Είναι αντιληπτό τι αποτέλεσμα θα έφερε άλλο στέλεχος, αφού παρ’ όλη την εκ τoυ αξιώματος «αίγλη» της Γεν. Γραμματέα ΑΔΑ, η κ. Καλογήρου συγκέντρωσε στον α΄ γύρο 31,50%, δηλαδή όσο περίπου πανελλήνια Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ μαζί.

Περαίνοντας, θα πρέπει να σημειώσω ότι ακούγεται πως η κ. Καλογήρου θα ήταν εξαιρετική Περιφερειάρχης. Περί αυτού θα μπορούσα να υπερθεματίσω, αφού στην ως τώρα πολιτική της διαδρομή έχει δώσει «δείγμα γραφής».

Όμως, ένα οικοδόμημα χτίζεται απ’ τα θεμέλια. Αυτά δε, πρέπει να είναι γερά... Εν προκειμένω, ως επιβάλλουν οι νόμοι, με σεβασμό στα ασυμβίβαστα.

Στην περίπτωση της Περιφερειάρχου Β. Αιγαίου, ο κ. Πρωθυπουργός «ξεκίνησε το χτίσιμο από τα κεραμίδια».
Και αν μεν για αυτόν τούτο είναι ήσσονος σημασίας, για μας τους Αιγαιοπελαγίτες τούς φυλάσσοντες Θερμοπύλες στο μεταίχμιο Ανατολής - Δύσης, είναι μέγιστο, για πολλούς και προφανείς λόγους.

Τουλάχιστον το ΣτΕ, όπου έφθασε η υπόθεση, να αποφανθεί το γρηγορότερο δυνατό, ώστε τα πράγματα να πάρουν τη φυσική τους πορεία, όπως στις άλλες 12 Περιφέρειες που ήδη ορκίστηκε ο Περιφερειάρχης τους.