Και  ήταν θέμα Πολιτικής επιλογής τα όσα έγιναν  στα νησιά του Αιγαίου, με την συλλογική δράση  του ΠΑΣΟΚ, ξεκινώντας το 1981 με  την Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ιδιαίτερα στη Λέσβο μας, το επί σειρά ετών ξεχασμένο απ το κεντρικό κράτος «κόκκινο» νησί, υπήρξε μια εργώδης προσπάθεια ανάταξης, που του έδωσε μια μεγάλη κι ελπιδοφόρο ώθηση προς το μέλλον.Συντελεστές αυτής ήταν η κοινοβουλευτική δράση  βουλευτών  Λέσβου του ΠΑΣΟΚ με την συλλογική στήριξη πλήθος τοπικών στελεχών του,  η δράση  αυτοδιοικητικών παραγόντων και   Κυβερνητικών στελεχών του, που με εντατική εργασία κινητοποιήσαμε κι αξιοποιήσαμε παραγωγικά το στελεχιακό δυναμικό πλήθους υπηρεσιών, δημιουργώντας  τις προϋποθέσεις για τον προγραμματισμό και τον σχεδιασμό έργων μεγάλης πνοής.

Και είναι  βασικό στοιχείο  σωστής λειτουργίας της Δημοκρατίας οι   επιλογές και η δράση κάθε Κυβέρνησης, για την ανάπτυξη  και του είδους της, ενός τόπου, να διατηρούνται νωπές στην συλλογική μνήμη.Το ίδιο και  η προσφορά παλιών και νέων  πολιτικών σχηματισμών, στοιχεία των οποίων είναι και η  προσωπική δράση των κατά καιρούς  στελεχών τους.

Έχω γράψει γι αυτά στο παρελθόν πολλές φορές κι αιτία να επανέλθω, πιθανόν κουράζοντας σας σε δύσκολες μέρες πανδημίας  και τόσων δυσκολιών για το νησί μας, είναι  οι τελευταίες εξελίξεις για την πορεία των μεγάλων έργων Υποδομής που προκάλεσαν ανακοινώσεις κομμάτων και παλιών και νέων πολιτικών παραγόντων και που κατά την κρίση μου έβαλαν θέματα πολιτικής.

Έτσι  αρχίζοντας απ  τους Οδικούς Άξονες που σχεδιάσθηκαν να διατρέχουν το νησί, ως μια Λεσβιακή ΕΓΝΑΤΙΑ , υπενθυμίζω ότι για αυτούς το ημερολόγιο έγραψε:

 ΑΡΧΗ τους, μέρες του 2003  με την Κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη και αρμόδιους Υπουργούς ΥΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη και ΑΙΓΑΙΟΥ Νίκο Σηφουνάκη και ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ τους το 2009 με Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.

Στην περίοδο 2009-2012, ωρίμανσης των έργων και υλοποίησης της πολιτικής κατεύθυνσης για ένταξη στα ΤΟΜΕΑΚΑ ΕΣΠΑ , υπήρξε μια γόνιμη συνεργασία της σκληρά εργαζόμενης ομάδας μας, των συνεργατών  του   Υφυπουργού και μετέπειτα Αναπληρωτή Υπουργού Νίκου Σηφουνάκη,με αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς παράγοντες του νησιού μας και μια μεγάλη συνεισφορά αξιων μηχανικών του ΥΠΟΜΕΔΙ και του ΥΠΕΚΑ, της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, του Δήμου Λέσβου, του Λιμενικού Ταμείου και της Κτηματικής Υπηρεσίας Λέσβου.

Θέλω να επισημάνω την συμμετοχή τότε στα Υπουργεία, στην διαδικασία ωρίμανσης των έργων, του Παναγιώτη Χριστόφα, με όποια σημασία έχει για την συμμετοχή σήμερα ως Αντιπεριφερειάρχη Προγραμματισμού των έργων στη δομή της Περιφέρειας Β.Αιγαίου.

Είναι  οι υπηρεσιακά καταγραμμένες οι ενέργειες στο ΥΠΟΜΕΔΙ  που αναφέρουν ότι το 2012 είχε δημοπρατηθεί η κατασκευή του οδικού άξονα Καλλονής-Σιγρίου , ήταν σε αναμονή η δημοπράτηση του οδικού άξονα Καλλονής-Πέτρας και του λιμανιού Σιγρίου, είχε ενταχθεί ως γέφυρα στο ΕΣΠΑ του Υπουργείου Υποδομών η κατασκευή του οδικού τμήματος Μόριας-Λάρσου, είχε γίνει η δημοπράτηση της μελέτης κατασκευής του φράγματος Τσικνιά  με τους αγωγού ύδρευσης και είχε ξεκινήσει η προμελέτη του νέου  κτιρίου του Αεροδρομίου Μυτιλήνης.

Το ίδιο  ήταν και οι δράσεις στο ΥΠΕΚΑ ώστε το 2012, σύμφωνα με τις αποφάσεις της τότε Κυβέρνησης να έχουν ενταχθεί στο ΕΠΠΕΡΑΑ  τα έργα των Βιολογικών καθαρισμών Νότιας Πόλης Μυτιλήνης, Αγιάσου, Αγίας Παρασκευής, Πολιχνίτου-Βατερών και ολοκλήρωσης των έργων Γέρας και Πέτρας και τα έργα αποκατάστασης  ΧΑΔΑ.

Έτσι ξεκίνησε ο σχεδιασμός, η έναρξη κι ολοκλήρωση πολλών μελετών των έργων υποδομής  κι η ένταξη στα ΤΟΜΕΑΚΑ προγράμματα, που σχεδόν διπλασίασαν τους Περιφερειακούς πόρους για τα έργα. Κι ως γνωστόν « η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» και δεν ήταν καθόλου αυτονόητο, με την πραγματικότητα που λειτουργεί το σύστημα προγραμματισμού και παραγωγής Δημόσιων έργων στην χώρα μας, τις μη παραγωγικές τακτικές κάποιων τοπικών αυτοδιοικητικών και ατομικές λογικές που τις είδαμε τελευταία να προβάλλονται και πάλι στο νησί μας.

Ας αναλογισθεί κανείς ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο στα έργα Υποδομών  όταν στο πολύ μεγαλύτερο νησί της χώρας μας την Κρήτη καρκινοβατεί χρόνια τώρα η έναρξη της κατασκευής του ΒΟΑΚ.

Και είναι γεγονός, όπως ανέφερε κι ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Βουλής κος Χαράλαμπος Αθανασίου ότι, «τα μεγάλα  έργα σπάνια  αρχίζουν και τελειώνουν σε μία και ενίοτε σε δύο Κυβερνητικές θητείες» και μακάρι πάντα το κράτος να είχε συνέχεια ανεξαρτήτως Κυβερνήσεων για να μην χρειαζόταν επτά Κυβερνήσεις για να φθάσουν να υλοποιούνται οι κατασκευές των έργων στο νησί μας.

Πρόσφατα το ανέλυσε διεξοδικά τις αιτίες με άρθρο του «Τα μεγάλα έργα για να υλοποιηθούν χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση» ο Διευθυντής του ΕΜΠΡΟΣ Μανόλης Μανώλας. Κι αυτό ακριβώς  πιστεύω ότι δεν έγινε  στο νησί μας και τα έργα άργησαν τόσο πολύ όπως  πολλές φορές έχω εξηγήσει  στο παρελθόν.

Σίγουρα υπήρξε μια σημαντική προσπάθεια με τις Κυβερνήσεις Εθνικής συνεννόησης στην οποία  στελέχη της, ( έγραψα και το 2013  στο ΕΜΠΡΟΣ με γνώση λόγου, αφού συμμετείχα σ αυτήν), όπωςο  Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Χ. Αθανασίου και ο  Γενικός Γραμματέας Λιμένων κ. Κ. Μουτζούρης,συνέβαλαν να προχωρήσουν τα έργα.

Όμως αυτό το καθημερινό ενδιαφέρον ,όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος, δεν υπήρξε στο νησί μας τα χρόνια που ακολούθησαν το 2015, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια  χαμένη περίοδος για τα μεγάλα έργα Υποδομών στο νησί μας

Φάνηκε άλλωστε με την παρουσία τον Μάιο του 2018 του τότε Πρωθυπουργού της χώρας  Αλέξη Τσίπρα στο Προγραμματικό συνέδριο της Περιφέρειας Β Αιγαίου και με την τόσο φτωχή αναφορά του στα μεγάλα έργα Υποδομών στο νησί μας.

Και  υπήρξαν προσδοκίες σε πολλούς απ εμάς, που συνυπήρξαμε με τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών  Χ. Σπίρτζη στο ΤΕΕ,πριν αλλάξει κόμμα, ότι ως γνώστης υποτίθεται  των τεχνικών διαδικασιών,αλλά και του έργου των προκατόχων παλιών πολιτικών του φίλων στο ίδιο Υπουργείο,ότι θα προωθούσε τις ήδη δρομολογημένες απ αυτούς για τα έργα διαδικασίες.

Όμως έζησα το έργο, ως πολιτικό στέλεχος  επεξεργαζόμενος Ερωτησεις βουλευτών του του ΠΑΣΟΚ, δεν υπήρξε ανάλογη πολιτική βούληση να συνεχισθεί  το έργο των προκατόχων του για την ολοκλήρωση των έργων.Είναι χαρακτηριστική η γραφειοκρατικού τύπου απάντηση του χωρίς καμμιά δέσμευση, σε Ερώτηση τουΓιάννη Μανιάτη το 2016, για την δημοπράτηση του Οδικού Άξονα Καλλονής -Πετρας.  Έφθασε το 2019 ώστε  να δρομολογηθεί ή εναλλακτική λύση δημοπράτησης απ' την Περιφέρεια Β. Αιγαίου γνωστή απ' το 2015  και στους δύο,  Υπουργό και Περιφερειάρχη.

Είναι γεγονός ότι η σημερινή Περιφερειακή αρχή υπό τον Κώστα Μουτζούρη έδειξε με την έγκριση και έναρξη της δημοπράτησης, την πολιτική της βούληση να θέσει την ολοκλήρωση του μεγάλου αυτού έργου σε πρώτη προτεραιότητα τηρώντας και το προεκλογικό του πρόγραμμα.

Τα ίδια και με την συμπληρωματική σύμβαση για το δρόμο Καλλονής -Σιγρίου, στην  κοινοπραξία Τοξότης το 2018 όταν Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που με Ερώτηση τους τότε στον Υπουργό Υποδομών, είχαν καταγγείλει τις διαδικασίες  και τους καταστρεπτικούς χειρισμούς προβλέποντας και την δυσμενή για το έργο τροπή που  εξελίσσεται και σήμερα. Ας ελπίσουμε στην γρήγορη ενεργοποίηση της σημερινής Κυβέρνησης, ώστε να μην υπάρξουν άλλες καθυστερήσεις.

Όσο για το λιμάνι του Σιγρίου τι να πει κανείς όταν  το 2015 ήδη έτρεχαν οι διαδικασίες της δημοπράτησης για εκτέλεση ενός ώριμου απ' τις προηγούμενες Κυβερνήσεις έργου από τον Μάιο του2010 ,μετά τις διαδικασίες που ξεκίνησαν  το 2003 από το Λιμενικό Ταμείο Λέσβου και ολοκληρώθηκαν με δύο ειδικές Νομοθετικές Ρυθμίσεις για αυτό το 2011 και το 2012.

ΥΓ.Αυτά, για να γνωρίζουν οι νεώτεροι και να μην ξεχνούν τόσο γρήγορα οι παλιότεροι .Εννοείται  ότι τα γραφόμενα μπορούν να εμπλουτισθούν με ένα πλήθος εγγράφων αν χρειασθεί.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ε. ΚΑΠΕΤΑΝΑΣ

 Αν.Γραμματέας Τομέα Νησιωτικής Πολιτικής ΚΙΝ.ΑΛ., πρ. Γενικός Γραμματέας Αιγαίου και Σύμβουλος Υπουργείων ΥΠΟΜΕΔΙ και ΥΠΕΚΑ