«Το σημερινό νομοσχέδιο θα γίνει νόμος του κράτους χάρη στις ψήφους της αντιπολίτευσης» τόνισε στην διάρκεια της ομιλίας του για το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ο βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ Παναγιώτης Δουδωνής. Ειδικότερα είπε: 

«Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Aντίθετα με την κοινοβουλευτική και κυβερνητική πλειοψηφία, η οποία σπανίως ακούει τις αντίθετες απόψεις, θέλω να σας πω ότι άκουσα περισσότερο όσους είχαν αντίθετη από εμάς άποψη σε αυτήν τη συζήτηση. Προσπάθησα να απαντήσω σε πρώτη φάση κατά τη διάρκεια της συζήτησης της ένστασης αντισυνταγματικότητας, αλλά θα ήθελα να κάνω μια γενικότερη παρατήρηση με πολύ σεβασμό σε όλες τις απόψεις.

Ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι λέει στον Ηλίθιο: «Αφού δεν τον αγαπάς, γιατί θέλεις να του κάνεις κακό»; Αφού, λοιπόν, δεν τους αγαπάτε αυτούς τους ανθρώπους, γιατί θέλετε να τους κάνετε κακό, λέγοντας όλα αυτά τα άσχημα πράγματα γι’ αυτούς μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο; Πάνω από όλα ο χριστιανισμός, αν τον χαρακτηρίζει κάτι, είναι η αγάπη, όχι του φίλου, αλλά αυτού που είναι διαφορετικός από εμάς, που έχει άλλες απόψεις, που μπορεί να είναι και εχθρός μας. Ο χριστιανισμός είναι η αγάπη του εχθρού. Αλλά εδώ δεν μιλάμε για εχθρούς και φίλους, δεν είμαστε σε αυτήν την έννοια του Καρλ Σμίτ ας πούμε. Μιλάμε για ανθρώπους που μπορεί να είναι διαφορετικοί από εμάς. Αυτό, λοιπόν, είναι η βασική μου παρατήρηση. Αν δεν τους αγαπάτε -που θα έπρεπε να τους αγαπάτε ως χριστιανοί-, μην τους κάνετε κακό, λέγοντας άσχημα πράγματα γι’ αυτούς στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Γιατί πάνω απ’ όλα αυτά τα οποία λέμε σήμερα δεν θα μείνουν μόνο για αύριο στις εφημερίδες -αν τα γράψουν οι εφημερίδες-, θα μείνουν στον ιστορικό χρόνο και θα ανατρέχει ο μελετητής του μέλλοντος και θα βλέπει τι είπε ο καθένας.

Τώρα μερικές παρατηρήσεις νομικοπολιτικές. Το αστικό δίκαιο ρυθμίζει τις ανθρώπινες σχέσεις στην πραγματικότητα, ρυθμίζει το οικογενειακό δίκαιο, ρυθμίζει πράγματα τα οποία υπάρχουν ήδη στην κοινωνία. Αν δυο άνθρωποι -ας πούμε- δεν συμβίωναν, δεν θα υπήρχε η ανάγκη να ρυθμίσουμε τον γάμο, αν ο άνθρωπος δεν είχε αυτήν την κλίση προς τη συμβίωση. Εδώ, λοιπόν, ερχόμαστε να ρυθμίσουμε κάτι που ήδη συμβαίνει. Δεν ήρθαμε ούτε να θεσπίσουμε την ομοφυλοφιλία, ούτε να θεσπίσουμε τη συμβίωση των ομοφύλων ζευγαριών, δεν ήρθαμε ούτε να θεσπίσουμε κάτι το οποίο δεν συμβαίνει, δεν έχει γίνει ποτέ. Δεν θα γίνει πρωτογενώς τώρα.

Ήρθαμε να αναγνωρίσουμε νομικά ως ίσο και ισότιμο με αυτό που συμβαίνει μεταξύ των ετερόφυλων αυτό το οποίο συμβαίνει μεταξύ των ομοφύλων. Το αυτό συμβαίνει και για την τεκνοθεσία, γιατί πράγματι υπάρχουν παιδιά που έχουν δύο γονείς του ιδίου φύλου. Και επειδή πράγματι έχουν δύο γονείς του ίδιου φύλου και μέχρι τώρα τους αναγνωρίζουμε ως έχοντες έναν γονέα και ο άλλος γονέας ήταν ένα τίποτα για αυτά νομικά, ενώ στην πραγματικότητα ήταν κάποιος που τους έδινε αγάπη, γι’ αυτό ερχόμαστε και νομικά να το ρυθμίσουμε και να το θεσπίσουμε. Άρα δεν κάνουμε κάτι πρωτογενώς. Κάνουμε αυτό που πάντα κάνει το αστικό δίκαιο, να ρυθμίζει και να αναγνωρίζει ανθρώπινες σχέσεις που ήδη υπάρχουν.

Αλλά ακούσαμε πολλά σήμερα και χθες ακούσαμε πάρα πολλά. Άκουσα -ας πούμε- τον κ. Σκέρτσο μέσα στη ζέση των επιχειρημάτων να λέει ότι όσοι είναι έγγαμοι ζουν περισσότερο και καλύτερα σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες. Με συγχωρείτε, δεν πάμε να θεσπίσουμε τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων για λόγους υγείας. Δεν πάμε να τον θεσπίσουμε γιατί κάνει καλό στην υγεία τους. Πάμε να τον θεσπίσουμε γιατί υπάρχει η συμβίωση τους και πρέπει να αναγνωρίζεται ως ισότιμη με τον γάμο το ετεροφύλων. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Και πάνω απ’ όλα, πώς τα λέτε αυτά τα πράγματα, κύριε Σκέρτσο; Επικοινωνείτε; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι μόνοι τους ή που έχουν διαζευχθεί. Πάτε και λέτε ότι ζουν περισσότερο και καλύτερα όσοι είναι παντρεμένοι; Μα, είναι δυνατόν; Αλλά τώρα τι λέω; Λέω στον άνθρωπο που μας έλεγε μαρτυριάρηδες και φορολογούντες τη μεσαία τάξη, στον άνθρωπο και Υπουργό της Κυβέρνησης που φορολόγησε τους ελεύθερους επαγγελματίες άγρια. Πάντως δεν ξέρω αν εμείς είμαστε μαρτυριάρηδες, εσείς ξέρατε πολύ καλά να κρύβετε το μυστικό σας, κύριε Σκέρτσο, σε σχέση με τη φορολογική πολιτική της Κυβέρνησης. Και μιλάτε για οίηση και αλαζονεία. Αλήθεια έχει μείνει καθόλου; Έχετε αφήσει καθόλου για όλους εμάς εδώ; Την έχετε πάρει όλη εσείς.

Και είμαστε -λέει- υποχρεωμένοι να ψηφίσουμε. Πρώτη φορά ακούω από Υπουργό κυβέρνησης της οποίας ο Πρωθυπουργός έχει πει ότι οι Βουλευτές δεν είναι υποχρεωμένοι να ψηφίσουν ένα νομοσχέδιο, να λέει ότι είναι υποχρεωμένοι να ψηφίσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όχι, κύριε Σκέρτσο, εμείς ψηφίζουμε και είμαστε «θετικοί» ως ΠΑΣΟΚ -και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης-, γιατί είναι για εμάς ένα θέμα αρχών.

Όσο, δε, αφορά στην ψήφο των Βουλευτών οι οποίοι ενδεχομένως μπορεί να έχουν μια άλλη στάση από τη στάση των κομμάτων τους, συγχέετε κάποια θέματα. Συγχέετε τη διαφορετική βουλευτική ψήφο με τη διαφορετική υπουργική ψήφο. Η Κυβέρνηση, σε όλες τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, έχει συλλογική λειτουργία και πολιτική ευθύνη, ακόμα δε και αν διαφωνεί, δηλαδή αν έχει διαφωνίες μεταξύ της, με τη λεγόμενη «συμφωνία να διαφωνούμε», όπως ας πούμε -επειδή το χρησιμοποίησε το παράδειγμα ο Πρωθυπουργός- στο πολύ πετυχημένο για το Ηνωμένο Βασίλειο παράδειγμα του Brexit, που πραγματικά πήγε τέλεια αυτή η συμφωνία να διαφωνήσει κανείς, στη Βουλή εμφανίζεται ενιαία. Αλλά σήμερα στη Βουλή έπρεπε να έχουμε κανονικά τον εκπρόσωπο του Πρωθυπουργού στη Βουλή και αρμόδιο Υπουργό για την εκπροσώπηση του, τον κ. Βορίδη, να υπερασπίζει το νομοσχέδιο και τον αρμόδιο για τις αλλαγές του αστικού κώδικα, όπως τιτλοφορείται το νομοσχέδιο, Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Φλωρίδη να υπερασπίζεται το νομοσχέδιο. Δεν έχουμε κανέναν από τους δύο. Έχουμε εσάς που δεν ξέρω ακριβώς ποια ήταν η αρμοδιότητά σας σε σχέση με αυτό πριν ανακύψει το πρόβλημα.

Ξέρετε εδώ πέρα υπάρχει κάτι ανάλογο προς την αρχή του φυσικού δικαστή. Πρέπει να έχεις έναν δικαστή ο οποίος να ήταν ο δικαστής σου γενικά πριν κάνεις το έγκλημα -ας πούμε- στο ποινικό δίκαιο. Εδώ πέρα πρώτα ανέκυψε το νομοσχέδιο και μετά ανέκυψε ο Υπουργός του. Τρομερά πράγματα! Είναι αυτό κοινοβουλευτική Δημοκρατία, κύριοι;

Κάτι τελευταίο. Να θυμάστε ότι το νομοσχέδιο αυτό περνάει με τις ψήφους της Αντιπολίτευσης, αλλά περνά και με μια υπόμνηση από την Αντιπολίτευση. Τα δικαιώματα είναι όλα τα δικαιώματα που περιλαμβάνονται στα άρθρα 4 ως 25 του Συντάγματος, όχι μόνο αυτά που συζητάμε σήμερα, αλλά και όλα τα υπόλοιπα. Και όλα αυτά μαζί αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο. Δεν γίνεται αλλού να είσαι προοδευτικός, αλλού να είσαι συντηρητικός και να οδηγείς την Ελλάδα να καταδικάζεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όλα, λοιπόν, τα δικαιώματα που μαζί αποτελούν το κράτος δικαίου.

Είδα, λοιπόν, την ανάρτησή σας, κύριε Σκέρτσο, που κατηγορείτε για όλους τους υπόλοιπους για οίηση και αλαζονεία, που μιλάτε για ανθελληνικό ψήφισμα και παραθέτετε τα ονόματα των Βουλευτών που ψήφισαν αυτό το ψήφισμα, μη λέγοντας τα ονόματα των Βουλευτών που δεν το ψήφισαν -γιατί θα βλέπατε εκεί μέσα όλη την ακροδεξιά-, οι αναλύσεις περί ανθελληνικού και περί ανθελλήνων που ψηφίζουν κάτι που στρέφεται εναντίον της Κυβέρνησης, καθώς η Κυβέρνηση εκθέτει τη χώρα στο εξωτερικό, είναι αναλύσεις που μας πηγαίνουν βαθιά πίσω στο μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς. Να τα θυμάστε, λοιπόν, αυτά και να προσέχετε άλλη φορά και όταν κάνετε αναρτήσεις -για να μην μας πείτε και εσείς ότι τις έκανε άλλος για λογαριασμό σας- και όταν εκφέρετε πολιτικό λόγο εντός του Κοινοβουλίου.

Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, ψηφίζει γιατί είναι θέμα αρχών. Αυτή είναι η ουσία και αυτό θα μείνει στην ιστορία. Να είστε καλά.

Και όταν θα απευθύνεστε στο Κοινοβούλιο, κύριε Σκέρτσο και όταν θα έρχεστε εδώ για να υπερασπίζεστε νομοσχέδια θα ανεχθείτε αυτό που δεν ανέχεστε ποτέ. Τον αντίλογο. Λυπάμαι πάρα πολύ. Υπάρχει και ο αντίλογος στο Κοινοβούλιο. Και επειδή δεν ξεχνάμε ξέρετε, ποιος ήταν ο ενορχηστρωτής της χυδαίας προσπάθειας, στην οποία επιστρατεύσατε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για να παρουσιαστούμε εγώ, ο Δημήτρης Μάτζος, ο κ. Παραστατίδης που ήταν πίσω μου και η κ. Χρονοπούλουως φορομπήχτες και να έλθετε μετά να φέρετε τα φορολογικά μέτρα που φέρατε, να ξέρετε ότι αν εσείς το ξεχνάτε γιατί δεν σας περιποιεί τιμή το θυμάται και η δημοκρατική παράταξη και ο ελληνικός λαός.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ επίσης που μου δώσατε την ευκαιρία να σας απαντήσω, γιατί έτσι θα έχω την ευκαιρία να καταθέσω στα Πρακτικά την ανάρτηση όνειδος που κάνατε κατά του κράτους δικαίου, χρησιμοποιώντας εμφυλιακούς και εμφυλιοπολεμικούς και μετεμφυλιακούς χαρακτηρισμούς.

Την καταθέτω στα Πρακτικά για να μείνει πάντα στη μνήμη του μελετητή του μέλλοντος».