Αντικείμενο του… εν λόγω μαθήματος, το παιχνίδι. Δημιουργικότητα, άμιλλα, απόκτηση γνώσης, πηγή ερεθισμάτων και τροφή σκέψης και φαντασίας. Πάνω απ’ όλα, όμως, έκφραση και απόλυτη ελευθερία. Παίζοντας στη φύση χαμένα στα μπουλούκια της γειτονιάς, τα παιδιά των προηγούμενων γενεών διασκέδαζαν αλλιώς.

Κουτσός
Το σχήμα του «κουτσού» αποτελείται από μικρά αριθμημένα τετράγωνα τα οποία χαράσσονται το ένα πάνω στ’ άλλο στο πάτωμα, με κεραμίδι ή κιμωλία. Ο παίκτης πετάει ένα μικρό κεραμίδι μέσα στα όρια του πρώτου τετραγώνου, το οποίο αν βγει εκτός, τότε ο παίκτης χάνει τη σειρά του και ακολουθεί ο επόμενος. Στη συνέχεια ο παίκτης πηδάει με το ένα πόδι στα τετράγωνα 2, 3, 5, με τα δύο πόδια στους αριθμούς 4 και 6, στρίβει στο νούμερο 7 με κι επιστρέφοντας στο νούμερο 2, παίρνοντας την πέτρα/κεραμίδι. Συνεχίζουν έτσι όλοι οι παίκτες. Κανείς δεν πατάει μέσα στο τετράγωνο που είναι η πέτρα ούτε και στις γραμμές μεταξύ των τετραγώνων, αλλιώς χάνει τη σειρά του.

Καπακέλια
Παιχνίδι δεξιοτεχνίας και αυτοσυγκέντρωσης, με εργαλείο καπάκια από μπουκάλια τα οποία στη διάλεκτο της Λέσβου αποκαλούνται «καπακέλια». Δύο παίκτες με τα αντίστοιχα καπάκια. Χαράσσεται στο έδαφος η πορεία μήκους περίπου τεσσάρων μέτρων. Στόχος, όπως εκσφενδονίζεται το καπάκι, να μη βγει εκτός γραμμής πορείας.

Πρώτη ελιά (πρωκ’ ελιά)

Ένα μεγαλόσωμο αγόρι είναι η πρώτη ελιά, το οποίο σκύβει ακουμπώντας τα χέρια στα γόνατα. Οι υπόλοιποι πηδάνε από πάνω στηρίζοντας τα χέρια τους στην πλάτη του. Το παιχνίδι έχει πολλές παραλλαγές. Η «ελιά» σηκώνει την πλάτη πιο πάνω για να δυσκολέψει το άλμα των παιδιών.

Ντούμπρου - ντούμπρου - τσέλα

«Ντούμπρου - ντούμπρου - τσέλα, πάνε στο κάστρο και έλα. Και φέρε μια σαρδέλα, σαρδέλα καλλονιάτισσα. Ποιο είν’ απάνω απάνω; Το δεξί, το ζερβί, το μαλαματένιο». Ο παίκτης γυρίζει την πλάτη και η «μάνα» λέει το τραγούδι ενώ χτυπάει ελαφρά με τα χέρια την πλάτη του. Το παιδί πρέπει να μαντέψει ποιο χέρι καταλήγει να είναι από πάνω από το άλλο.