Η θλιβερή ιστορία της τελευταίας δεκαετίας, του Β΄ Συνεταιρισμού Πλωμαρίου, συνεχίζεται. Τα μέλη του Συνεταιρισμού αποφάσισαν να προχωρήσουν στο μοίρασμα των κεφαλαίων που συγκέντρωσε.
Η συνεταιριστική ιδέα έχει πιάσει πάτο στο Πλωμάρι. Η θλιβερή ιστορία της τελευταίας δεκαετίας, του Β΄ Συνεταιρισμού Πλωμαρίου, συνεχίζεται με εξίσου θλιβερό τρόπο. Τα μέλη του Συνεταιρισμού σε γενική συνέλευση που έγινε την 1η Νοεμβρίου 2009, αποφάσισαν να προχωρήσουν στο μοίρασμα των κεφαλαίων που συγκέντρωσε, ως τώρα, ο συνεταιρισμός από την πώληση του ελαιοτριβείου του στην εταιρεία «Ατλάντικ» τον περασμένο Μάρτιο.
Ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού, Παντελής Σαμαράς, δήλωσε στο «Ε» ότι προσπάθησε να πείσει τόσο τα μέλη του Συνεταιρισμού όσο και τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ., να προχωρήσουν στην κατασκευή ενός νέου ελαιοτριβείου, αλλά απέτυχε. «Τα μέλη του Συνεταιρισμού μας είναι τόσο πολύ απογοητευμένα που δε θέλουν ούτε να ακούσουν για συνεταιρισμό και συνεταιριστικό ελαιοτριβείο. Το μόνο που θέλουν είναι να εισπράξει ο Συνεταιρισμός τα χρήματα από την πώληση του ελαιοτριβείου και αυτά να μοιραστούν στα μέλη του», μας είπε χαρακτηριστικά.
Τα όσα δήλωσε στο «Ε» ο κ. Σαμαράς δείχνουν την πλήρη απαξίωση που έχει υποστεί η συνεταιριστική ιδέα στο Πλωμάρι μετά τη διάλυση των δύο ιστορικών συνεταιρισμών που λειτουργούσαν στο χωριό, του Α΄ και του Β΄ Πλωμαρίου.
Θλιβερή ιστορία
Τα «πέτρινα χρόνια» του Συνεταιρισμού ξεκινούν το 2001. Τότε, το ελαιοτριβείο και οι αποθήκες ελαιολάδου σφραγίστηκαν μετά από ατασθαλίες στη διαχείριση τους. Δεκάδες μέλη του Συνεταιρισμού που είχαν παραδώσει τα λάδια τους στο Συνεταιρισμό ως παρακαταθήκη (περίπου 50 τόνοι), έμειναν ξεκρέμαστοι. Πολλοί από αυτούς είχαν δώσει ως παρακαταθήκη το λάδι τους στο Συνεταιρισμό και περίμεναν να το πουλήσουν για να καλύψουν τα έξοδα διαβίωσής τους εκείνης της χρονιάς.
Την επόμενη χρονιά, το 2002, ανέλαβε νέο Δ.Σ. στο Συνεταιρισμό, στο οποίο πρόεδρος ήταν ο κ. Παντελής Σαμάρας. Ο Συνεταιρισμός ζήτησε να γίνει έλεγχος από το υπουργείο Γεωργίας προκειμένου να διαπιστωθεί ποια είναι η οικονομική του κατάσταση και σε ποιες είναι οι οφειλές του. Το πόρισμα βγήκε και έδειξε ως υπευθύνους το λογιστή και τον αποθηκάριο του Συνεταιρισμού, οι οποίοι ως σήμερα είναι υπόδικοι, καθώς η υπόθεση ακόμα δεν έχει εκδικαστεί.
Παράλληλα, έγινε προσπάθεια ο Συνεταιρισμός να βρει τα αναγκαία κονδύλια για να καλύψει τις υποχρεώσεις που είχαν δημιουργηθεί προς την Αγροτική Τράπεζα, το ΙΚΑ αλλά και τα μέλη του Συνεταιρισμού που είχαν χάσει τα λάδια τους.
Τότε ξεκίνησε η συνεργασία με τον όμιλο «Ατλάντικ». Αρχικά ο συνεταιρισμός πούλησε τα γραφεία που βρίσκονται δίπλα στο ελαιοτριβείο και κάλυψε ένα μέρος των υποχρεώσεών του (ΙΚΑ και Αγροτική Τράπεζα).
Το 2008 έγινε συμφωνία με τον όμιλο «Ατλάντικ», βάσει της οποίας ο όμιλος αγόρασε το ακίνητο του ελαιοτριβείου. Τα μηχανήματα που υπήρχαν μέσα σε αυτό, είχαν πουληθεί νωρίτερα στην ΕΑΣ Λέσβου.
Η συμφωνία προβλέπει ότι ο Συνεταιρισμός θα λάβει περίπου 580.000 ευρώ. Επειδή, όμως, ο Συνεταιρισμός έχει πάψει να λειτουργεί, δεν έχει έξοδα κι έτσι τα χρήματα από την πώληση του ακινήτου συγκεντρώνονται στο λογαριασμό του στην Αγροτική Τράπεζα. Το ποσό καταβάλλεται σε μηνιαίες δόσεις των 16.200 ευρώ.
Μέχρι το Σεπτέμβριο είχαν συγκεντρωθεί στο λογαριασμό 110.000 ευρώ. Τότε, όπως μας είπε ο κ. Σαμαράς, άρχισε να δέχεται πιέσεις προκειμένου να μοιραστούν τα χρήματα στα μέλη του Συνεταιρισμού. Στις 25 Οκτωβρίου έγινε γενική συνέλευση, που δεν είχε απαρτία. Έτσι, η συνέλευση συγκλήθηκε για δεύτερη φορά την 1η Νοεμβρίου οπότε και είχε απαρτία. Η απόφαση τη συνέλευσης ήταν να δοθεί σε κάθε ένα από τα νόμιμα μέλη του Συνεταιρισμού 1.000 ευρώ.
Νόμιμα μέλη του Συνεταιρισμού, όπως μας είπε ο πρόεδρος, είναι μόλις 93. Τα μέλη αυτά είχαν συμμετάσχει στην αύξηση της συνεταιριστικής μερίδας που έγινε το 2004 και είχαν εισφέρει ο καθένας τους από 150 ευρώ. Τα υπόλοιπα μέλη του Συνεταιρισμού είχαν υπογράψει δήλωση στην όποια έλεγαν ότι δε θέλουν να συμμετάσχουν στην αύξηση της συνεταιριστικής μερίδας, αλλά ούτε και θέλουν να έχουν κάποια σχέση με το Συνεταιρισμό.
Τώρα, όμως, αυτά τα παλαιά μέλη του Συνεταιρισμού διεκδικούν κι αυτά να λάβουν μέρος από τα χρήματα από τα κεφάλαια του Συνεταιρισμού που μοιράζονται στα μέλη του.
Όχι στη διάλυση του Συνεταιρισμού
Το μέλος του Συνεταιρισμού και δικηγόρος του, Μπάμπης Λαμπριανού, μας έλεγε χθες ότι ακόμη κι αν υπάρχει απόφαση της γενικής συνέλευσης αυτή είναι παράνομη. Υποχρέωση του Συνεταιρισμού είναι να υπηρετεί τους σκοπούς που προβλέπει το καταστατικό του. Αυτό σημαίνει ότι ο Συνεταιρισμός θα πρέπει να προχωρήσει στην πραγματοποίηση νέων επενδύσεων για τη δημιουργία ενός νέου σύγχρονου ελαιοτριβείου που θα είναι ιδιόκτητο και τα κεφάλαια που συγκέντρωσε ο Συνεταιρισμός από την πώληση του παλαιού ελαιοτριβείου είναι αρκετά για την πραγματοποίηση αυτή της επένδυσης.
Επιπλέον μπορεί να επιδιώξει την είσπραξη επιδότησης από τον Αναπτυξιακό Νόμο ή από κοινοτικά προγράμματα. Κι έτσι να μειώσει την ίδια συμμετοχή.
Ο κ. Λαμπριανού τονίζει ότι ο ίδιος ως δικηγόρος είχε ενημερώσει τα Δ.Σ. ότι δεν είναι δυνατόν να ληφθεί απόφαση μοιράσματος των κεφαλαίων του Συνεταιρισμού, κάτι τέτοιο συνιστά ποινικό αδίκημα και διώκεται.
Η υπόθεση αυτή αναμένεται να έχει συνέχεια τις επόμενες ημέρες, καθώς θεωρούμε βέβαιο ότι θα πάρει θέση για το θέμα η ΕΑΣ Λέσβου.