Παρά τα οξυμμένα προβλήματα στο νησί ως προς το μεταναστευτικό ζήτημα και παρά τα αιτήματα που έχουν υποβληθεί και τις υποσχέσεις που έχουν αποσπασθεί για δημιουργία Κέντρου Προσωρινής Φιλοξενίας Μεταναστών, ακόμα δεν έχει γίνει κάτι ουσιαστικό. Οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν να κατασκευάζεται ένα μικρό κέντρο για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που παρουσιάζονται ως προς τη διαμονή των ανθρώπων αυτών στη Λέσβο.

Από τον Αύγουστο του 2012, οι μεταναστευτικές ροές έχουν αυξηθεί στα νησιά του Αιγαίου και ιδιαίτερα στη Λέσβο, όπου σύμφωνα με τις Αρχές τα άτομα που έχουν αποβιβαστεί ξεπερνούν τα 1.000. Παρά το οξυμμένο πρόβλημα και παρά τις δεσμεύσεις των αρμόδιων υπουργών ότι θα φτιαχτεί Κέντρο Προσωρινής Φιλοξενίας Μεταναστών, τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί.

Τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι θα δημιουργηθεί ένα μικρό κέντρο, χωρητικότητας 100 περίπου ατόμων. Ο βουλευτής Λέσβου της Νέας Δημοκρατίας, Παύλος Βογιατζής, που έχει ασχοληθεί με το συγκεκριμένο ζήτημα, είπε στο «Ε» ότι μέχρι το Ιούλιο θα έχει τακτοποιηθεί το θέμα σύμφωνα με τα όσα του γνωστοποιήθηκαν από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη. Ο ίδιος σε δήλωσή του είπε πως «στόχος είναι να φτιαχτεί όσο πιο σύντομα γίνεται, για να μειωθούν και τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας».

Ωστόσο, επίσημη πληροφόρηση για τη δημιουργία υποτυπώδους κέντρου δεν έχει φτάσει στα γραφεία της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λέσβου.

Ημέρα…
Η σημερινή ημέρα, η 20η Ιουνίου, καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στις 4 Δεκεμβρίου τού 2000, ως Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων και εορτάστηκε για πρώτη φορά στις 20 Ιουνίου τού 2001, με αφορμή τα 50 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης για το Καθεστώς των Προσφύγων.

Σήμερα, 60 και πλέον χρόνια, κάποιοι άνθρωποι ψάχνουν μια χώρα στην προσπάθειά τους να ζουν κάτω καλύτερες συνθήκες, πεθαίνουν παλεύοντας με τα κύματα και έρχονται αντιμέτωποι με αντίξοες συνθήκες διαβίωσης. Σημειώνεται ότι ήδη έχουν καταγραφεί περιστατικά κατά τα οποία άνθρωποι που προσπάθησαν να αποβιβαστούν στις ακτές της Λέσβου, πνίγηκαν. Οι υπόλοιποι ήταν αναγκασμένοι να ζουν υπό αντίξοες συνθήκες στον περίκλειστο χώρο του λιμανιού ή να περιμένουν στα κρατητήρια της Αστυνομικής Διεύθυνσης μέχρι να αποκτήσουν το «paper», όπως λένε οι περισσότεροι, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Η επικεφαλής του Παραρτήματος Λέσβου της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, Ζωή Λειβαδίτου, βιώνοντας από κοντά τις περιπέτειες των ανθρώπων αυτών, είπε ότι η ιστορία του καθενός είναι ξεχωριστή, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στους ανθρώπους εκείνους που χάθηκαν στα νερά του Αιγαίου, για να τους παραλάβουν οι γονείς τους από την αίθουσα ενός ψυχρού νεκροτομείου.

Τέλος, έσπευσε να επισημάνει ότι πρέπει να επιτέλους να δημιουργηθεί ο κατάλληλος χώρος που θα φιλοξενούνται για όσο βρίσκονται στη Μυτιλήνη αυτοί οι άνθρωποι.