Την Πέμπτη 21/4 η Περιφερειακή Αρχή Β. Αιγαίου παρουσίασε τον απολογισμό της δράσης της για το 2015 σε ειδική συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Ενώ ο απολογισμός είναι μια αναγκαία διαδικασία κοινωνικής λογοδοσίας που πρέπει να γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες των νησιών του Β. Αιγαίου τα πεπραγμένα της Περιφερειακής Αρχής, η ΠΒΑ φρόντισε για άλλη μια φορά να την υπονομεύσει. Αντί να οργανώσει έναν δημόσιο απολογισμό, καλώντας ΜΜΕ, κόμματα, φορείς και πολίτες, έστησε μια αυστηρά εσωτερική διαδικασία με παρόντα μόνο τα μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου και με εξαντλητική παράθεση λεπτομερειών από υπηρεσιακούς παράγοντες που δεν άφησε καθόλου χρόνο για πολιτική συζήτηση, κριτική και αντιπαράθεση. Το γεγονός αυτό προστίθεται σε μια σειρά επιλογών και πρακτικών της Περιφερειακής Αρχής που δικαιολογούν απόλυτα την αποχή και την διαμαρτυρία των παρατάξεων της αντιπολίτευσης στην προηγούμενη συνεδρίαση. Είναι σαφές ότι η λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου δεν μπορεί να συνεχιστεί με αυτόν τον τρόπο!
Όσον αφορά τον απολογισμό, από τη σκοπιά της Ανταρσίας στο Αιγαίο, είναι σαφές ότι επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις μας για τον ρόλο της περιφερειακής διοίκησης, ένα ρόλο μακρύ βραχίονα τους κράτους και της ΕΕ στις τοπικές κοινωνίες, με στόχο να επιβληθούν σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής ζωής οι προτεραιότητες του κεφαλαίου και των κυρίαρχων τάξεων. Σήμερα με την κρίση, προκρίνεται για το ξεπέρασμά της η περιστολή κάθε κοινωνικής δαπάνης, η διάψευση κάθε προσδοκίας για μεγάλα έργα και υποδομές, το χτύπημα της εργασίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων, η ιδιωτικοποίηση και η παραχώρηση στην κερδοφορία του κεφαλαίου κάθε φυσικού πόρου ή ανθρώπινης δραστηριότητας, η ένταση του αυταρχισμού και η υπονόμευση της δημοκρατίας. Αυτές είναι οι γενικές κατευθύνσεις της κυρίαρχης πολιτικής που εξειδικεύονται και σε όλες τις ελληνικές περιφέρειες και στην ΠΒΑ.
Η αμηχανία της κ. Καλογήρου μπροστά σε αυτό το «θλιβερό καθήκον» φάνηκε κι απ’ την τοποθέτησή της στην οποία πρότεινε ως μόνη διέξοδο από την «ύφεση» τις «δημόσιες επενδύσεις» κρύβοντας κάτω από το χαλί τις «φιλελεύθερες» αξίες του πολιτικού της χώρου και μιλώντας για «κεϋνσιανισμό». Στην πραγματικότητα, καθώς η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει χωρίς προοπτική διεξόδου, η κ. Καλογήρου υπερασπίζεται το μόνο κοινό δόγμα όλων των αστικών κομμάτων: «τα κέρδη και την ανάπτυξη τα καρπώνονται οι λίγοι, τα χρέη και την ύφεση τα πληρώνουνε οι πολλοί».
Παρά τις μεγαλοστομίες και τις «προσπάθειες» του απολογισμού της Περιφερειακής Αρχής, εμείς θα θυμηθούμε μερικά μόνο παραδείγματα της παραπάνω κατεύθυνσης που υλοποιεί:
1. Την πλήρη πειθαρχία στο δημοσιονομικό σύμφωνο, στην αρχή των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και στον έλεγχο του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους· τον συμβιβασμό με τους προϋπολογισμούς λιτότητας.
2. Την κατάθεση των αποθεματικών στην ΤτΕ. Μπορεί να ισχυριστεί σήμερα η Περιφερειακή Αρχή ότι τα χρήματα αυτά είναι διαθέσιμα;
3. Τη Συνεταιριστική Τράπεζα Λέσβου-Λήμνου και την αδιαφορία της ΠΒΑ για τη ποινική διερεύνηση του σκανδάλου· τον κίνδυνο να πληρώσει η ΠΒΑ μεγάλα ποσά για την τεράστια ζημία την τράπεζας.
4. Το πόσα ψηφίσματα και λεονταρισμοί υπήρξαν για την ακτοπλοΐα, για τα αεροδρόμια, για τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ, αλλά τελικά η ΠΒΑ να στρώνει το χαλί στα αρπαχτικά των επενδυτών και της ΕΕ και να σχεδιάζει από κοινού την υποτιθέμενη «ανάπτυξη»…
5. Το πόσες συζητήσεις, ενημερώσεις, παρεμβάσεις διοργάνωσε η ΠΒΑ για τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα (ελαιοκομία, αμπελουργία, μαστιχοκαλλιέργεια, κτηνοτροφία, αλιεία κ.λπ.); Ούτε μία σοβαρή στο ΠΣ! Η Αγροδιατροφική Σύμπραξη, ξεχασμένη όπως παραδέχεται ο κ. Αδαμίδης. Πότε θα παρέμβει ουσιαστικά για τα τοπικά προϊόντα η ΠΒΑ (π.χ. τοποθέτηση στα super market);
6. Το πώς χειρίζεται την τουριστική προβολή, στηρίζοντας προκλητικά μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, με τις γνωστές εκθέσεις και τα ταξιδάκια δημοσιογράφων κ.λπ.. Λες και το Internet δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα…
7. Πώς παρακολουθεί αδιάφορη και χωρίς διάθεση παρέμβασης τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα όσον αφορά τη διαχείριση των αποβλήτων, τόσο στα ελαιοτριβεία όσο και στα τυροκομεία. Πού πήγαν οι εξαγγελίες για την προστασία του περιβάλλοντος, για αναδασώσεις κλίμακας κλπ…
8. Πόσες πρωτοβουλίες πήρε η ΠΒΑ για το τεράστιο ζήτημα της ανεργίας; Πώς στηρίζει και εμπεδώνει, είτε ως εργοδότης είτε ως επόπτης, την απορρύθμιση της εργασίας, τα πεντάμηνα, τη μαθητεία, τις ΚΟΙΝΣΕΠ, τους «ωφελούμενους»;
9. Πώς ενώ υπήρχε η δυνατότητα αιτήματος για μόνιμο προσωπικό, η ΠΒΑ προτιμά να καλύπτει κενά με συμβασιούχους με αποτέλεσμα πολλές οργανικές μονάδες να υπολειτουργούν, όπως φαίνεται και στους απολογισμούς των ίδιων των μονάδων;
10. Πώς σχεδιάστηκε για κοινωνική πολιτική η δαπάνη 227.000 ευρώ μόνο, ενώ σε όλα τα προγράμματα δαπανώνται εκατομμύρια σε στρατιές συμβούλων.
11. Πόσο άργησε- και πόσο αμήχανα- η ΠΒΑ να εμπλακεί στην αντιμετώπιση του προσφυγικού. Το μοναδικό έργο που ανέλαβε η ΠΒΑ, ο ξενώνας ασυνόδευτων και αιτούντων άσυλο, βρίσκεται ακόμα στα χαρτιά… Και όλοι θυμόμαστε και τον ρόλο της στο ρατσιστικό πογκρόμ της Χίου και όχι μόνο…
Και βεβαίως αυτό που συνέχει όλες τις πρωτοβουλίες της ΠΒΑ είναι η απουσία στοιχειώδους δημοκρατικού προγραμματισμού στα μεγάλα προγράμματα και έργα, η αποθέωση της τεχνοκρατικής λογικής και της ανάθεσης σε γραφεία.
Όσον αφορά τα στοιχεία του απολογισμού από τις υπηρεσίες, δεν αμφιβάλλει κανείς ότι οι υπάλληλοι των υπηρεσιών της Περιφέρειας κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν μέσα στα πλαίσια μιας δοσμένης πολιτικής. Και τους τιμά το ότι δεν το κρύβουν αλλά φωνάζουν για να γίνουν προσλήψεις προσωπικού ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της δουλειάς τους. Η κριτική η δική μας αφορά την πολιτική καθοδήγηση, την κατεύθυνση που καλούνται να υλοποιήσουν οι δυνάμεις της ΠΒΑ. Και για αυτή ευθύνεται η συγκεκριμένη Περιφερειακή Αρχή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και όλο το πολιτικό σκηνικό της μνημονιακής συναίνεσης.