Το σημερινό χρέος της χώρας μας είναι 350 δισ. ευρώ. Ας δούμε τι σημαίνει η αποπληρωμή του μέσα από δύο παραδείγματα, που δείχνουν την εφιαλτική κατάσταση που μας έχουν φέρει τα δύο κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν την τελευταία τριακονταετία τη χώρα.
α) Η Ελλάδα έχει δέκα εκατομμύρια πολίτες. Αυτό σημαίνει ότι αντιστοιχεί 35.000 ευρώ χρέος στον καθένα μας. Αν το αναγάγουμε σε επίπεδο οικογένειας με δύο παιδιά και ένα παππού ή μια γιαγιά, η αντιστοιχία είναι 175.000 ευρώ ανά οικογένεια, δηλαδή όσο κοστίζει ένα μέσο διαμέρισμα 100 τετραγωνικών. Με άλλα λόγια, για να ξεχρεώσουμε πρέπει να πουλήσουμε όλοι τα σπίτια μας.
β) Αν ένα στρέμμα καλλιεργήσιμης ή και άγονης γης έχει τιμή 3.000 ευρώ περίπου, θα πρέπει να πουλήσουμε 117.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα έχει 130.000, μας μένουν απούλητα 13.000, όσο είναι το 10% της χώρας. Εδώ κάτι θα μας μείνει.
Δεν είναι τυχαίο ότι στα παραπάνω παραδείγματα χρησιμοποίησα ακίνητα για εκποίηση, με δεδομένο ότι το Βερολίνο αλλά και η Ουάσινγκτον δεν έχουν πεισθεί ότι υπάρχει πολιτικό σύστημα αξιόπιστο στην Ελλάδα που να μπορεί να υλοποιήσει το πρόγραμμα που επιβάλλουν και - προπαντός - να διασφαλίσει τις εγγυήσεις τους, γι’ αυτό ασκούν αφόρητες πιέσεις για να θεμελιώσουν «εμπράγματες αξιώσεις». Διαβάστε τη σύμβαση που υπέγραψε η σημερινή κυβέρνηση - το γνωστό μνημόνιο - και θα δείτε ότι εκεί μέσα υπάρχουν όροι που εξασφαλίζουν τους δανειστές μας με εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Με άλλα λόγια, έχουν κατοχυρωθεί με εμπράγματες αξιώσεις. Ανεξάρτητα από τη μελλοντική μας πορεία, κάποιοι πρέπει να αρχίζουν να ξανασκέφτονται τι υπέγραψαν και τι αντίκρισμα έχουν οι υπογραφές τους στη «σωτηρία» της χώρας.
Υπάρχει απόφαση του ΟΗΕ που αναφέρεται στο απεχθές χρέος (αποκρουστικό, μισητό, βδελυρό κατά τα λεξικά) και ποιες είναι οι προϋποθέσεις που ένας λαός δεν υποχρεούται να το πληρώσει. Χρήση του έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια ο Ισημερινός που έδιωξε το Δ.Ν.Τ., αλλά και οι ΗΠΑ για λογαριασμό τού Ιράκ ένα χρόνο πριν τη στρατιωτική εισβολή τους. Αναγνωρίστηκε και στις δύο περιπτώσεις ότι το χρέος ήταν απεχθές και απαλλάχθηκαν οι κυβερνήσεις τους από την πληρωμή του. Σημειώστε ότι στο παρελθόν χρήση του έκανε και ο δικός μας Ι. Μεταξάς.
Ας δούμε τους τρεις όρους-προϋποθέσεις για να χαρακτηρισθεί ένα κρατικό χρέος απεχθές σύμφωνα με το ψήφισμα του ΟΗΕ και αν ισχύουν και για τη δική μας χώρα. Ο πρώτος είναι το χρέος να έχει δημιουργηθεί εν αγνοία του λαού. Στη δική μας περίπτωση ισχύει και με το παραπάνω, άλλωστε το μέχρι πρότινος «λεφτά υπάρχουν» του τσακμακόμυαλου Γ. Παπανδρέου δείχνει το μέγεθος της κοροϊδίας. Ο δεύτερος όρος είναι το χρέος να δημιουργήθηκε όχι για την ανάπτυξη της χώρας, αλλά προς όφελος των κρατούντων που το συνήψαν. Ε, αυτό και αν ισχύει.

Το χρέος δημιουργήθηκε από τα δύο κόμματα εξουσίας, για να μείνουν στην εξουσία. Το ελληνικό κράτος το είχαν κάνει κομματικό μαγαζί και για να το διατηρήσουν, ξόδευαν δημόσιο χρήμα αγοράζοντας χρόνο εξουσίας. Την επόμενη τετραετία αγόραζαν. Ο τρίτος όρος είναι οι δανειστές της χώρας να γνώριζαν την κατάστασή της. Και αυτό ισχύει για τη δική μας χώρα, αφού αυτοί «μαγείρευαν» τα στοιχεία για λογαριασμό των δικών μας φαύλων. Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα, είναι δύο πράγματα.
Να ανοίξουν οι λογαριασμοί του κράτους για να φανεί το εύρος της τοκογλυφίας και να φύγει η διαχείριση των ελληνικών πραγμάτων από τα χέρια όλων όσοι είναι συνυπεύθυνοι ή συνεχιστές της νοοτροπίας που δημιούργησε το χρέος. Αρκετά δύσκολα και τα δύο, αλλά όχι ακατόρθωτα.
Αντίθετα, αν ψάχνουμε το μυθικό Γκράαλ και την φιλοσοφική λίθο στους δαιδάλους του μνημονίου όπως οι σημερινοί κυβερνώντες, τότε θα βρεθούμε μπροστά στην αντιστροφή ενός συνθήματος του παλιού ΠΑΣΟΚ, δηλαδή «Η Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες».

Υ.Γ. 1 Είναι τόσο μεγάλη η υποταγή της κυβέρνησης στην τρόικα, που πολύ σύντομα δε θα μιλάμε για σύνταξη, αλλά για επίδομα κηδείας.
Υ.Γ. 2 Άννα Νταλάρα, υφυπουργός Εργασίας σε θέματα Μετανάστευσης: Να βάλει τον άνδρα της να τραγουδήσει το «Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν». Τραγούδια υπάρχουν (κατά το λεφτά υπάρχουν), μεταναστευτική πολιτική δεν υπάρχει.

e-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
blog: www.vaspik.blogspot.com