Ραντεβού σε τρεις περίπου εβδομάδες.
Θα είμαστε εκεί· όλοι εμείς, όσοι δεν αγαναχτήσαμε αφόρητα, και δεν τέλειωσε η υπομονή και φιλοπατρία μας. Η ψήφος είναι ιερή· όσο κι αν θέλουν να τη μολύνουν μερικοί απ’ αυτούς που μας τη ζητάνε.
Κι άσε τον Αρίστο να γκρινιάζει.
- Τους βαρέθηκα όλους. Δε θα ψηφίσω!
- Όχι φίλε μου, η αποχή μόνο ζημιά κάνει στο κοινοβουλευτικό μας σύστημα.
- Είναι διαμαρτυρία!
- Σύμφωνοι, αλλά θα είχε αξία αν ήταν μαζική. Αλλιώς, πάει άδοξα χαμένη η ψήφος σου.
Εμείς λοιπόν, ω υποψήφιοι, θα έρθουμε. Εσείς όμως, τι θα κάνετε;
Μια από τα ίδια;
Παρακαλώ σας σεβαστοί μου διεκδικητές των οφίτσιων! Όχι τα ίδια! Αλλάξτε μενού. Μας φέρνει ναυτία, αγανάκτηση, οικονομική δυσπραγία, μπορεί και μίσος!
Μην ξεχυθείτε πάλι στα μικρομάγαζα ντεκέδες κι ορφανοτροφεία! Μην μας κάνετε πάλι να δακρύζουμε με τη στοργή που δείχνετε όλοι σας στον καταπιεσμένο πολίτη της ταλαίπωρης τούτης χώρας. Τα κροκοδείλια δάκρυά σας δε μας πείθουν!
Το έργο ξαναπαίχτηκε πριν λίγους μήνες· στην πλάτη μας φυσικά!
Δε θέλουμε άλλο τα αναρίθμητα παράθυρα και λογοκονταρισμούς κι αφρισμένα χείλη για το συμφέρον μας! Λυπηθείτε μας, ω Άρχοντες, κι Αρχόντισσες της βυζομάνας λέαινας. Μιλήστε πολιτισμένα να σας ακούσουμε. Να μας πείσετε.
- Θα το σπάσω το ρημάδι το τηλεκούτι! Φώναξε πάλι ο Αρίστος.
Έχω και τη θεία Μέλπω από δίπλα που δεν με αφήνει να εκφραστώ.
- Σταμάτα ανίψο μου. Τι είσαι συ που κάνεις υποδείξεις;
Σωστά· δεν είμαι τίποτα· ένας άσημος νομοταγής με δικαίωμα ψήφου σ’ αυτόν το τόπο πολίτης είμαι. Και μ’ αυτή την ιδιότητα, έχω δικαίωμα να λέγω τη γνώμη μου. Μια γνώμη που αν ήταν μπορετό, θα ακουγόταν από χιλιάδες στόματα. Κι είναι αδύνατον να κλείσουν όλα αυτά τα στόματα που θρέφουν το μεγαλείο της Δημοκρατίας!
Γι’ αυτό, με σεμνότητα, κι ανήξερος για τα εδέσματα που θα μας σερβίρουν τα μεγάλα μαγειριά, σπεύδω να κραυγάσω.
Βοήθεια!! Είμαστε στο κρισιμότερο ίσως σημείο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης! Όχι αιμορραγίες και σπατάλες. Όχι χαϊμαλιά και σερπαντίνες που οικονομικά μάς επιβαρύνουν και το περιβάλλον αβάσταχτα μολύνουν! Όχι το γνωστό χαρτομάνι, κι οι πολλάκις αστείες, απαράδεχτες ή και αηδιαστικές, διαφημίσεις στην τηλεόραση!
Και προ παντός μην οργανώσετε πάλι αυτές τις απαράδεχτες, ευρωβόρες ανοιχτές συγκεντρώσεις που κουβαλάτε κόσμο και κοσμάκη απ’ όλη την Ελλάδα, μέχρι και μισθωμένους αλλοδαπούς, για περισσότερο μπούγιο. Δεν πείθετε!!
Στηθείτε στην μικρή οθόνη αν έχετε κότσια, όχι όπως στα μέχρι τώρα προκάτ debate με απόσταση ασφαλείας ανάμεσά σας, και συζητείστε, να σας ακούσουμε, να σας κρίνουμε και να μας βοηθήσετε να αποφασίσουμε.
Μπορείτε!;;
Και, πού είσαι, όλοι θα βγούμε κερδισμένοι από ένα πολιτισμένο προεκλογικό αγώνα· χωρίς ύβρεις, αφορισμούς και διασπάθιση των οικονομιών μας.
Μην ξεπλένετε τα αρωματισμένα χέρια σας στον καυτό ιδρώτα μας!
Ως πότε θα μετράμε τις πληγές μας, κι αντί να τις επουλώνετε θα τις βαθύνετε;
Δέστε κι εμάς· στην πράξη! Σας χρειαζόμαστε και μας χρειάζεστε!
Δέστε μας με ειλικρίνεια. Στα μάτια αν μπορείτε.
Και θυμηθείτε τον Τσώρτσιλ:
«Η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη πολιτική.»