Καπιταλισμός χωρίς χρεωκοπία είναι χριστιανισμός χωρίς Κόλαση είπεν κάποιος.
Το λαϊκόν, όμως, άσμα λέει ότι «εδώ είναι ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι εδώ».
Συμφωνώ με το λαϊκό άσμα, διότι οι τραπεζίτες βρίσκονται στον Παράδεισο και οι μισθωτοί και συνταξιούχοι στην Κόλαση. Οι δε άνεργοι βρίσκονται στις εσχατιές της Κολάσεως, όπου το πυρ της μακροχρόνιας ανεργίας έχει «κάψει» όλα τα όνειρά τους.

Η στήλη αφιερώνει σε όλους αυτούς τους κολασμένους το «Μια εποχή στην Κόλαση» του Αρθούρου Ρεμπώ.

«Αν θυμάμαι καλά, κάποτε ήταν η ζωή μου έκπαγλη γιορτή που άνοιγαν όλες οι καρδιές και όλα τα κρασιά κυλούσαν
Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου. Και την βρήκα πικρή. Και τη βλαστήμησα
Οπλίστηκα ενάντια στη δικαιοσύνη. Δραπέτευσα.
Ω Μάγισσες, Μιζέρια , Μίσος, εσείς θα διαφυλάξετε τον θησαυρό μου
Κατόρθωσα να σβήσω από το λογικό μου κάθε ελπίδα ανθρώπινη
Μ’ ύπουλο σάλτο, χίμηξα σα θηρίο πάνω σ’ όλες τις χαρές να τις σπαράξω.
Επικαλέστηκα τους δήμιους να δαγκάσω πεθαίνοντας, τα κοντάκια των όπλων τους
Επικαλέστηκα κάθε Οργή και Μάστιγα να πνιγώ στο αίμα, στην άμμο.
Η απόγνωση ήταν ο Θεός μου
Κυλίστηκα στην λάσπη. Στέγνωσα στον αέρα του εγκλήματος. Ξεγέλασα την τρέλα.
Κι’ άνοιξη μου προσκόμισε το φρικαλέο γέλιο του ηλίθιου.
Μα τώρα τελευταία, πριν τα τινάξω για καλά, λέω να αποζητήσω το κλειδί του αρχαίου συμπόσιου, μήπως βρω ξανά την όρεξή μου.
Το κλειδί αυτό είναι η συμπόνια.
Η έμπνευση τούτη δείχνει πως ονειρεύτηκα.
“Θα μείνεις ύαινα…” ολολύζει ο διάβολος: και με στεφανώνει με πλήθος ιλαρές παπαρούνες.
“Φτάσε στον θάνατο μ’ όλες τις αχαλίνωτες ορέξεις σου, την φιλαυτία σου και κάθε ασυγχώρητο αμάρτημα!”
Αχ απηύδησα.
Αλλά, Σατανά, φίλτατέ μου, να χαρείς, όχι βλοσυρές ματιές.
Περιμένω μερικές βδεληρότητες, αναδρομικά.
Ωστόσο για σας, τους εραστές της απουσίας του περιγραφικού ή διδακτικού ύφους σ’ έναν συγγραφέα, για σας αποσπώ τις λίγες ελεεινές αυτές σελίδες από το σημειωματάριο ενός κολασμένου.»
Arthur Rimbaud
 
Κάποιο δε παπαγαλάκι μού ψιθύρισε στο ους ότι κάποιες εκ των τραπεζών που ενθυλάκωσαν μέρος των 27 δισ. ευρώ έπαιξαν τα χρήματα αυτά στις διεθνείς χρηματαγορές. Ποιον να ρωτήσω διά την αλήθεια της παραπάνω φήμης;
Σκέπτομαι να ρωτήσω τον τέως πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή για τον οποίο, σύμφωνα με τον νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ήθος του. Επειδή εμπιστεύομαι τον Α. Σαμαρά είμαι σίγουρος ότι θα μάθω την αλήθεια και ίσως με ευχαριστήσει με επιστολή του!

Αυτοί οι κύριοι δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να γράψουν κάτι ανάλογο όπως ο Ρεμπώ.
Η Κόλαση δεν θα τους περιμένει! Τους πρέπει ο Παράδεισος. Διά να δικαιωθεί και ο Νίτσε που είπε ότι «Στον Παράδεισο δεν θα συναντήσεις ούτε έναν ενδιαφέροντα άνθρωπο!»

ΕΜΠΡΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ!

Γ.Ζ.