Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
ΘΕΣΕΙΣ
Είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις που ως πολίτης αυτού του κράτους που λέγεται Ελλάδα νιώθεις την καταπίεση της εξουσίας. Μια καταπίεση που απορρέει όχι από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της πολιτείας (αυτό είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση), αλλά από μια εξουσιαστική νοοτροπία που εκπορεύεται από τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας (για να μας υπηρετούν!!!) κάθε βαθμίδας και έχει εμποτίσει τη νοοτροπία όλων των γραναζιών της κρατικής μηχανής (που και αυτή έχει στηθεί και λειτουργεί για να προσφέρει υπηρεσίες στον πολίτη) και σε κάθε συνιστώσα της δημόσιας ζωής.
Ο κάθε πολίτης έχει νιώσει στο πετσί του αυτή την καταπίεση στις συναλλαγές του με το δημόσιο. Μια απ’ αυτές τις συναλλαγές ας παρακολουθήσουμε αναλυτικά πώς την βλέπει η «εξουσία» και πώς τη βλέπει ο πολίτης.
Στις 10 Ιουνίου τού 2011 εκδόθηκε μια κοινή υπουργική απόφαση με την οποία καθορίζονται «οι διαδικασίες, οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού». Δεν εξετάζουμε τη σκοπιμότητα αυτής της απόφασης, την οποία δεχόμαστε - άκριτα - ως ορθή. Για τη νομιμοποίηση μιας αρδευτικής γεώτρησης, απαιτούνται αφενός αντίγραφο τίτλου ιδιοκτησίας και αφετέρου χάρτης (1:5.000) με την ακριβή θέση (συντεταγμένες ΕΓΣΑ 87 ή απόσπασμα από το Google Earth). Αφού θα χορηγηθεί η άδεια για απόλυτα καθορισμένη θέση, τι χρειάζεται ο τίτλος ιδιοκτησίας; Γιατί εμπλέκεται η νομιμότητα ύπαρξης και λειτουργίας της γεώτρησης με τον ιδιοκτήτη; Επιπλέον, ζητούνται και οι θέσεις των πλησιέστερα (ακτίνα 200 μέτρων) υφιστάμενων γεωτρήσεων. Πώς μπορεί ένας ιδιώτης να γνωρίζει αυτές τις γεωτρήσεις και τι συνέπειες έχει η παράβλεψη όλων ή κάποιων; Άλλο έντυπο που ζητείται είναι το αποδεικτικό δικαιώματος χρήσης νερού που (μεταξύ άλλων) χορηγεί ο δήμος. Ακόμα ένα γραφειοκρατικό τερτίπι.
Τι γνωρίζει ο δήμος για τις γεωτρήσεις και μάλιστα αυτές που ανοίχτηκαν πριν το 1989;
Και αν ο δήμος γνωρίζει περιπτώσεις γεωτρήσεων στις οποίες έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα χρήσης, γιατί δεν ενημερώνει άμεσα την αρμόδια υπηρεσία; Στο μεταξύ, ο πολίτης του χωριού ξέρει ότι για να μεταβεί στην έδρα της δημοτικής ενότητας για τη βεβαίωση αυτή, θα πρέπει να χάσει μια μέρα. Ένα ακόμα έντυπο το οποίο περιλαμβάνει η ΚΥΑ - και για το οποίο λέγεται αρμοδίως ότι δε χρειάζεται - είναι η περιβαλλοντική έκθεση!!! Και μόνο η «απόσυρση» αυτού του εντύπου δείχνει το πόσο αεροβατούν οι συντάκτες της εγκυκλίου.
Ας αφήσουμε τα δικαιολογητικά και ας δούμε τις προθεσμίες. Η ΚΥΑ δίνει για τις αρδευτικές γεωτρήσεις προθεσμία έξι μηνών (από 11-6 ως 11-12-2011). Λες και δε γνωρίζουν οι συντάκτες της πώς λειτουργούν οι υπηρεσίες του κράτους. Ο Δήμος Λέσβου εξέδωσε προς τις δημοτικές ενότητες σχετική εγκύκλιο στις 29 Αυγούστου. Για να φτάσει αυτή σε κάθε τοπική κοινότητα και να ενημερωθεί ο πολίτης, φτάνουμε στις 10 Σεπτεμβρίου. Δηλαδή η «εξουσία», το κράτος, έφαγε τρεις μήνες, τη μισή προθεσμία. Φυσικά χωρίς κανένα κόστος γι’ αυτήν. Αν ένας πολίτης με τα χίλια δυο προβλήματα - ιδιαίτερα την περίοδο αυτή της κρατικής «ληστείας» - δεν μπορέσει ή αμελήσει να συμμορφωθεί μέσα στα όρια της υπόλοιπης μισής προθεσμίας, τότε ή χάνει τη γεώτρησή του ή του επιβάλλεται πρόστιμο 1.000 ευρώ. Όχι, θα σε χαρίσουμε, ραγιά!!! (Η τυχόν κατόπιν εορτής παράταση της προθεσμίας σε τίποτα δε μεταβάλλει τη νοοτροπία της εξουσίας.) Πρόστιμο 1.000 ευρώ!!!
Βέβαια, τα δικαιολογητικά πρέπει να υποβληθούν στη Μυτιλήνη, στην Περιφέρεια. Ναι, αλλά χρειάζεται να κατεβείς προηγουμένως και άλλη μέρα στη Μυτιλήνη, γιατί πρέπει να έχεις και τα αποτελέσματα της χημικής ανάλυσης του νερού από πιστοποιημένο εργαστήριο. Και ποιος συμπληρώνει τα δικαιολογητικά;
Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως να τα καταφέρει ο ιδιοκτήτης. Στις περισσότερες όμως, κάποιος «ειδικός», ιδιώτης ή (πιθανό) υπάλληλος. Σε κάθε περίπτωση, μαύρα λεφτά.
Και τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Πώς η εξουσία δε θα καταπίεζε, αλλά θα ήταν φιλική προς τον πολίτη;
1. Δε χρειάζεται η χημική ανάλυση για κάθε γεώτρηση σε περίπτωση που έχουμε συστάδες γεωτρήσεων. Ενδεικτικές αναλύσεις μπορεί να γίνουν με ευθύνη των δήμων.
2. Δε χρειάζονται αντίγραφα τίτλων που θα οδηγήσουν κάποιους στα υποθηκοφυλακεία.
3. Η κατάθεση των δικαιολογητικών μπορεί να γίνει σε κάθε τοπική κοινότητα ή έστω δημοτική ενότητα ή ακόμα σε κατά τόπους γραφεία της διεύθυνσης Γεωργίας, σε υπάλληλο που θα οριστεί (ακόμα και υπερωριακά) να αναλάβει αυτό το έργο. Ο ίδιος υπάλληλος, με ένα GPS στο χέρι, αφού προηγουμένως ο κάθε ιδιώτης είχε δηλώσει την τοποθεσία της γεώτρησής του, σε προκαθορισμένη ημερομηνία και παρουσία του ιδιώτη, θα αποτύπωνε πολύ εύκολα τις γεωτρήσεις.
4. Τα 40 ευρώ που χρειάζεται η ανάλυση του νερού και δίνει ο κάθε ιδιώτης, θα αρκούσαν αν καταβάλλονταν με τη μορφή παραβόλου, να πληρωθεί και ο υπάλληλος και οι όποιες - λίγες - χημικές αναλύσεις απαιτούνταν.
Έτσι, ο πολίτης θα γλύτωνε ταλαιπωρία και έξοδα, θα υπήρχε διαφάνεια, πιθανότατα δε θα υπήρχε πρακτικά θέμα προθεσμίας και η «εξουσία» θα είχε ανθρώπινο πρόσωπο. Αλλά ποιος το ‘χασε για να το βρει!!!
* Ο Στρατής Νικέλλης είναι χημικός, πρώην διευθυντής του Λυκείου Πολιχνίτου.
Είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις που ως πολίτης αυτού του κράτους που λέγεται Ελλάδα νιώθεις την καταπίεση της εξουσίας. Μια καταπίεση που απορρέει όχι από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της πολιτείας (αυτό είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση), αλλά από μια εξουσιαστική νοοτροπία που εκπορεύεται από τους εκλεγμένους εκπροσώπους μας (για να μας υπηρετούν!!!) κάθε βαθμίδας και έχει εμποτίσει τη νοοτροπία όλων των γραναζιών της κρατικής μηχανής (που και αυτή έχει στηθεί και λειτουργεί για να προσφέρει υπηρεσίες στον πολίτη) και σε κάθε συνιστώσα της δημόσιας ζωής.
Ο κάθε πολίτης έχει νιώσει στο πετσί του αυτή την καταπίεση στις συναλλαγές του με το δημόσιο. Μια απ’ αυτές τις συναλλαγές ας παρακολουθήσουμε αναλυτικά πώς την βλέπει η «εξουσία» και πώς τη βλέπει ο πολίτης.
Στις 10 Ιουνίου τού 2011 εκδόθηκε μια κοινή υπουργική απόφαση με την οποία καθορίζονται «οι διαδικασίες, οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση αδειών για υφιστάμενα δικαιώματα χρήσης νερού». Δεν εξετάζουμε τη σκοπιμότητα αυτής της απόφασης, την οποία δεχόμαστε - άκριτα - ως ορθή. Για τη νομιμοποίηση μιας αρδευτικής γεώτρησης, απαιτούνται αφενός αντίγραφο τίτλου ιδιοκτησίας και αφετέρου χάρτης (1:5.000) με την ακριβή θέση (συντεταγμένες ΕΓΣΑ 87 ή απόσπασμα από το Google Earth). Αφού θα χορηγηθεί η άδεια για απόλυτα καθορισμένη θέση, τι χρειάζεται ο τίτλος ιδιοκτησίας; Γιατί εμπλέκεται η νομιμότητα ύπαρξης και λειτουργίας της γεώτρησης με τον ιδιοκτήτη; Επιπλέον, ζητούνται και οι θέσεις των πλησιέστερα (ακτίνα 200 μέτρων) υφιστάμενων γεωτρήσεων. Πώς μπορεί ένας ιδιώτης να γνωρίζει αυτές τις γεωτρήσεις και τι συνέπειες έχει η παράβλεψη όλων ή κάποιων; Άλλο έντυπο που ζητείται είναι το αποδεικτικό δικαιώματος χρήσης νερού που (μεταξύ άλλων) χορηγεί ο δήμος. Ακόμα ένα γραφειοκρατικό τερτίπι.
Τι γνωρίζει ο δήμος για τις γεωτρήσεις και μάλιστα αυτές που ανοίχτηκαν πριν το 1989;
Και αν ο δήμος γνωρίζει περιπτώσεις γεωτρήσεων στις οποίες έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα χρήσης, γιατί δεν ενημερώνει άμεσα την αρμόδια υπηρεσία; Στο μεταξύ, ο πολίτης του χωριού ξέρει ότι για να μεταβεί στην έδρα της δημοτικής ενότητας για τη βεβαίωση αυτή, θα πρέπει να χάσει μια μέρα. Ένα ακόμα έντυπο το οποίο περιλαμβάνει η ΚΥΑ - και για το οποίο λέγεται αρμοδίως ότι δε χρειάζεται - είναι η περιβαλλοντική έκθεση!!! Και μόνο η «απόσυρση» αυτού του εντύπου δείχνει το πόσο αεροβατούν οι συντάκτες της εγκυκλίου.
Ας αφήσουμε τα δικαιολογητικά και ας δούμε τις προθεσμίες. Η ΚΥΑ δίνει για τις αρδευτικές γεωτρήσεις προθεσμία έξι μηνών (από 11-6 ως 11-12-2011). Λες και δε γνωρίζουν οι συντάκτες της πώς λειτουργούν οι υπηρεσίες του κράτους. Ο Δήμος Λέσβου εξέδωσε προς τις δημοτικές ενότητες σχετική εγκύκλιο στις 29 Αυγούστου. Για να φτάσει αυτή σε κάθε τοπική κοινότητα και να ενημερωθεί ο πολίτης, φτάνουμε στις 10 Σεπτεμβρίου. Δηλαδή η «εξουσία», το κράτος, έφαγε τρεις μήνες, τη μισή προθεσμία. Φυσικά χωρίς κανένα κόστος γι’ αυτήν. Αν ένας πολίτης με τα χίλια δυο προβλήματα - ιδιαίτερα την περίοδο αυτή της κρατικής «ληστείας» - δεν μπορέσει ή αμελήσει να συμμορφωθεί μέσα στα όρια της υπόλοιπης μισής προθεσμίας, τότε ή χάνει τη γεώτρησή του ή του επιβάλλεται πρόστιμο 1.000 ευρώ. Όχι, θα σε χαρίσουμε, ραγιά!!! (Η τυχόν κατόπιν εορτής παράταση της προθεσμίας σε τίποτα δε μεταβάλλει τη νοοτροπία της εξουσίας.) Πρόστιμο 1.000 ευρώ!!!
Βέβαια, τα δικαιολογητικά πρέπει να υποβληθούν στη Μυτιλήνη, στην Περιφέρεια. Ναι, αλλά χρειάζεται να κατεβείς προηγουμένως και άλλη μέρα στη Μυτιλήνη, γιατί πρέπει να έχεις και τα αποτελέσματα της χημικής ανάλυσης του νερού από πιστοποιημένο εργαστήριο. Και ποιος συμπληρώνει τα δικαιολογητικά;
Σε κάποιες περιπτώσεις ίσως να τα καταφέρει ο ιδιοκτήτης. Στις περισσότερες όμως, κάποιος «ειδικός», ιδιώτης ή (πιθανό) υπάλληλος. Σε κάθε περίπτωση, μαύρα λεφτά.
Και τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Πώς η εξουσία δε θα καταπίεζε, αλλά θα ήταν φιλική προς τον πολίτη;
1. Δε χρειάζεται η χημική ανάλυση για κάθε γεώτρηση σε περίπτωση που έχουμε συστάδες γεωτρήσεων. Ενδεικτικές αναλύσεις μπορεί να γίνουν με ευθύνη των δήμων.
2. Δε χρειάζονται αντίγραφα τίτλων που θα οδηγήσουν κάποιους στα υποθηκοφυλακεία.
3. Η κατάθεση των δικαιολογητικών μπορεί να γίνει σε κάθε τοπική κοινότητα ή έστω δημοτική ενότητα ή ακόμα σε κατά τόπους γραφεία της διεύθυνσης Γεωργίας, σε υπάλληλο που θα οριστεί (ακόμα και υπερωριακά) να αναλάβει αυτό το έργο. Ο ίδιος υπάλληλος, με ένα GPS στο χέρι, αφού προηγουμένως ο κάθε ιδιώτης είχε δηλώσει την τοποθεσία της γεώτρησής του, σε προκαθορισμένη ημερομηνία και παρουσία του ιδιώτη, θα αποτύπωνε πολύ εύκολα τις γεωτρήσεις.
4. Τα 40 ευρώ που χρειάζεται η ανάλυση του νερού και δίνει ο κάθε ιδιώτης, θα αρκούσαν αν καταβάλλονταν με τη μορφή παραβόλου, να πληρωθεί και ο υπάλληλος και οι όποιες - λίγες - χημικές αναλύσεις απαιτούνταν.
Έτσι, ο πολίτης θα γλύτωνε ταλαιπωρία και έξοδα, θα υπήρχε διαφάνεια, πιθανότατα δε θα υπήρχε πρακτικά θέμα προθεσμίας και η «εξουσία» θα είχε ανθρώπινο πρόσωπο. Αλλά ποιος το ‘χασε για να το βρει!!!
* Ο Στρατής Νικέλλης είναι χημικός, πρώην διευθυντής του Λυκείου Πολιχνίτου.