Μια νέα Ελληνίδα δεύτερης γενιάς με μυτιληνιές ρίζες είναι το νέο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή της Νέας Νότιας Ουαλίας (Ν.Ν.Ο.) της Αυστραλίας. Η Σοφία Κώτση (Sophie Cotsis), γεννημένη στο Καντέρμπουρι της Αυστραλίας από Μυτιληνιούς γονείς που γνωρίστηκαν στο Σύδνεϋ, έχοντας περάσει από πολλά ακαδημαϊκά και επαγγελματικά περιβάλλοντα και με χαρακτηριστικό το ενδιαφέρον της για τα κοινά, αποτελεί πλέον το νέο πρόσωπο της Άνω Βουλής της Ν.Ν.Ο., κάνοντας αν μη τι άλλο περήφανους τους ομογενείς της.

Ο πατέρας της, Ευάγγελος, κατάγεται από τη Φίλια και μετανάστευσε στην Αυστραλία το 1964. Η μητέρα της, Μαρία, κατάγεται από το Σκουτάρο και πήγε στην Αυστραλία τέσσερα χρόνια μετά. Η ίδια γεννήθηκε στο Καντέρμπουρι του Σύδνεϋ και έχει ένα μικρότερο αδελφό, το Βασίλη, καθώς και δύο παιδιά, το Γιώργο και την Κασσάνδρα.

«Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει πάντα λύση»
Η φράση «όπου υπάρχει θέληση υπάρχει πάντα λύση», που συνήθιζε να λέει με τους φίλους της στο σχολείο και όπως η ίδια υποστηρίζει τη χαρακτηρίζει, φαίνεται πως αποτέλεσε κινητήρια δύναμη στην πορεία της ζωής της Σοφίας Κώτση.
Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας Ελλήνων της Αυστραλίας «Ο Κόσμος», όπου της γίνεται εκτενές αφιέρωμα, είχε αναπτύξει συλλογική δράση ήδη από το σχολείο, συμμετέχοντας στο συμβούλιο και την αθλητική επιτροπή. Της άρεσαν, άλλωστε, οι κοινωνικές δραστηριότητες και το να εργάζεται για την κοινότητα ως μέλος ομάδας.
Αργότερα, κατά τη διάρκεια σπουδών Ιστορίας και Πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Maquarie, η Σοφία Κώτση γίνεται μέλος της Ελληνικής Ένωσης του Πανεπιστημίου και γνωρίζει πολλούς Έλληνες της γενιάς της από διαφορετικές περιοχές του Σύδνεϋ. «Άνοιξε ένας καινούργιος κόσμος μπροστά μου», λέει για την εμπειρία της στο άρθρο της αυστραλιανής εφημερίδας.
Παράλληλα με τις σπουδές της κι ενώ έχει ήδη δουλέψει ως πωλήτρια στο γυμνάσιο, πιάνει δουλειά σε εταιρεία catering στο αεροδρόμιο, σε διάφορες βάρδιες και πόστα. «Έκανα σχεδόν τα πάντα. Έπρεπε να δουλέψω, σαν τους γονείς μου που πάντοτε εργάζονταν», λέει. Κι εκεί, όμως, δεν έμεινε απλή υπάλληλος, αλλά συμμετείχε στην Ένωση των Εργαζομένων, που είχε ως σκοπό το να διασφαλίζει την ικανοποίηση των τελευταίων από τις συνθήκες εργασίας.


«Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει πάντα λύση», ο τίτλος του πρωτοσέλιδου αφιερώματος της εφημερίδας «Ο Κόσμος» την προηγούμενη εβδομάδα

Η πρώτη επαφή με την πολιτική
Το 1993 γίνεται μέλος του Εργατικού Κόμματος, παίρνοντας παράλληλα μάστερ στις Νομικές Επιστήμες, από το Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας του Σύδνεϋ. Το 1994 μπαίνει στο Εργατικό Συμβούλιο των Σωματείων, στον τομέα του σχεδιασμού, όπου και συνεργάζεται με όλα τα σωματεία και γνωρίζει ανθρώπους με διαφορετική καταγωγή, προσπαθώντας να βοηθήσει όσους μιλούσαν διαφορετική γλώσσα, κάτι που η ίδια περιγράφει ως «μια φανταστική εμπειρία».
Από το 1998 έως το 2003 δουλεύει ως εκπρόσωπος της Ένωσης Εμπορίου Ποτών, όπου και συνεργάζεται με μεγάλο αριθμό μελών από μια ποικιλία καταστημάτων. Φεύγοντας από εκεί, πιάνει δουλειά στο γραφείο τού τότε υπουργού Μεταφορών της Ν.Ν.Ο., Μάικλ Κώστα, ως σύνδεσμος με τα μέλη του κοινοβουλίου για παρουσιάσεις σε θέματα μεταφορών. Στην ίδια εργασία επιστρέφει το 2006, μετά και τη γέννηση του πρώτου της παιδιού, με μερική πλέον απασχόληση στους τομείς που κάθε φορά ήταν αρμοδιότητα του υπουργού. Το Μάρτιο του 2008 ξεκινάει να εργάζεται για την πολυεθνική εταιρεία «Rarsons Brinckerhoff», όπου και πάλι εξασκεί την ικανότητά της στο να δουλεύει με διαφορετικές ομάδες εργασίας.

Η Βουλή και οι διακοπές στη Λέσβο
Από τις 7 Σεπτεμβρίου, η Σοφία Κώτση είναι πλέον ένα δημόσιο πρόσωπο, το νέο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή της Ν.Ν.Ο., μέλος της Άνω Βουλής (Γερουσία), όπου αντικατέστησε τον πολυετούς θητείας υπουργό του Εργατικού Κόμματος Τζον Ντέλα Μπόσκα. Η ίδια - που η θητεία της ξεκίνησε την περασμένη Τρίτη στην πρώτη συνεδρίαση του Σώματος - δηλώνει παθιασμένη με το Εργατικό Κόμμα. Δεν ξέρει ακόμη ποιες θα είναι οι αρμοδιότητές της, ωστόσο λέει: «Θα πάρω τα πράγματα βήμα-βήμα. Οτιδήποτε μου ζητηθεί, θα το κάνω. Δε βιάζομαι, είμαι πολύ νέα στη Βουλή.»
Ως το μεγαλύτερο πρόβλημα του σύγχρονου κόσμου η ίδια λέει πως θεωρεί τη φτώχεια, ενώ η μεγαλύτερη ανησυχία της είναι το μέλλον των παιδιών της και των παιδιών του κόσμου. «Θέλω τα παιδιά μου κι όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι ασφαλή, υγιή κι ευτυχισμένα», λέει.
Αυτό που τονίζει, πάντως, μιλώντας για τις προσωπικές της στιγμές, είναι ότι πέρασε τις καλύτερες διακοπές της ζωής της το 1994, όταν με τη Μυτιληνιακή Αδελφότητα του Σύδνεϋ επισκέφτηκε τη Λέσβο για τρεις εβδομάδες. «Ήταν μοναδικές διακοπές, συναρπαστικές, επιμορφωτικές, εξαιρετικές. Ήταν ένα καταπληκτικό ταξίδι, δυστυχώς όμως από τότε δεν έχω ταξιδέψει ξανά εκτός Αυστραλίας. Εκείνη η εποχή ήταν η μοναδική φορά που είχα κάποιους χαμηλούς βαθμούς στο σχολείο, όμως ήμουν διακοπές στην Ελλάδα.»