Λοιπόν! Δεν ξέρω αν το έχετε πάρει χαμπάρι, αλλά εδώ και λίγο καιρό ο Βενιζέλος, και φαντάζομαι μέσα από αυτόν όλο το ελληνικό διαπραγματευτικό team, έχει αναλάβει την κηδεμονία συνολικά των παιδιών της χώρας. «Για το μέλλον των παιδιών μας παλεύουμε και για ένα καλύτερο “αύριο” για τα παιδιά μας και οικοδομούμε στέρεες βάσεις ώστε τα παιδιά μας (πάντα!) να καταφέρουν να μεγαλουργήσουν σε ένα σταθερό και σίγουρο περιβάλλον»…
Αυτά είναι μερικά από τα τσιτάτα της εποχής που χρησιμοποιούν οι Εθνοπατέρες μας προκειμένου να κατανοήσουμε τον αληθινό τους πόνο για τα όσα άσχημα μας βρήκαν, αλλά και για να αποδείξουν πως έπεσαν στη μάχη της διαπραγμάτευσης με αυταπάρνηση και αυτοθυσία.
Όπως και να το κάνουμε, αυτό το… «για τα παιδιά μας» συγκινεί. Αν το ακούς μάλιστα από τα χείλη ενός εύσωμου ανθρώπου, έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί αν θυμάμαι σωστά, υπάρχουν κάποιες μελέτες που αναφέρουν πως οι εύσωμοι είναι γενικά πιο ευαίσθητοι και πιο ευάλωτοι στον ανθρώπινο πόνο και στα καρδιακά νοσήματα!!!
Δεν ήταν άσχημο σαν εικόνα. Μάλιστα, μπορώ να πω πως ήταν ακριβώς αυτό που έχουμε ανάγκη. Την ύστατη στιγμή να εμφανιστεί μια σοβαρή και καθαρή διάδοχη κατάσταση, ένας πραγματικός «μπροστάρης», που θα «πέσει» στη μάχη με αυτοθυσία, όπως προείπα, και θα παλέψει με νύχια και με δόντια για το καλό των επόμενων γενεών.
Βέβαια, εδώ υπάρχει ένα λογικό κενό, διότι για να είναι καλά οι επόμενες γενιές, θα πρέπει τούτη εδώ να επιβιώσει με κάποιον τρόπο, πράγμα που δε δείχνει ιδιαίτερα εφικτό…
Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες που θα διευθετηθούν στην πορεία! Ο Βενιζέλος, για να γυρίσω στο θέμα μου, καλά το πήγαινε. Με την ευθύνη για τις γενιές που έρχονται και με το «για τα παιδιά μας, ρε γαμώτο», χτύπησε νεύρο. Τουλάχιστον το δικό μου.

Και ήταν όλα κάπως καλύτερα στο μυαλό μου, μέχρι και τη «Λερναία Ύδρα». «Στη διαπραγμάτευση», είπε, «αν αφήσεις ένα μέτωπο ανοικτό, ξεπηδούν άλλα δύο, σαν τη Λερναία Ύδρα». Όλα καλά ως εδώ. Στην αμέσως επόμενη φράση κατέρρευσε μέσα μου, για άλλη μια φορά, το σύμπαν. «Δεν είμαστε Ηρακλής»!!!
Αχ!!! Ευάγγελε!!! Που θέλεις να πάρεις στα χέρια σου τα ηνία τού ΠΑΣΟΚ και μελλοντικά να κυβερνήσεις τη χώρα…
Πώς θα τα κάνεις όλα αυτά αν δεν είσαι ή αν τουλάχιστον δε νιώθεις «Ηρακλής»; Ο Ηρακλής μάς λείπει και όχι μια ακόμη πολιτική μετριότητα…
Όσο για τις «γενιές» και τα «παιδιά μας», ας είμαστε ειλικρινείς· για τα παιδιά σας νοιάζεστε μόνο και για τη διαιώνιση του είδους σας. Ψάχνετε ακόμα και τώρα τον τρόπο με τον οποίο θα αρπάξετε για άλλη μια φορά την ψήφο του κοσμάκη. Και εσείς από τη μία, και ο «κρεμανταλάς πολυτελείας», όπως τον είπε ο Χίος, από την άλλη.
Μπαστακωμένοι από αιώνες στο σβέρκο του κοσμάκη, μπαστακωμένοι για αιώνες μπροστά, στον ίδιο σβέρκο.
Ο Καρατζαφέρης βγήκε από το Μέγαρο Μαξίμου και απήγγειλε Καβάφη!!!
Βρε ΟΥΣΤ!!! Που έλεγε ο Κωνσταντάρας…
Αλήθεια σας λέω, μόλις η Σπυράκη στο «Mega» είπε πως «αυτήν τη νύχτα κανείς δεν κοιμάται», έκλεισα την τηλεόραση και πήγα για ύπνο. Με τα παιδιά μου, ρε γαμώτο…