Την έγκριση του προϋπολογισμού τού 2011 προαναγγέλλει η απόφαση του γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου (ΑΔΑ), Φώτη Χατζημιχάλη, να απορρίψει τις πέντε προσφυγές που είχαν υποβληθεί κατά της απόφασης για αναπροσαρμογή των ανταποδοτικών δημοτικών τελών φωτισμού και καθαριότητας στο Δήμο Λέσβου. Επειδή κρίθηκε πως οι προσφεύγοντες δεν απέδειξαν ότι είχαν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την απόφαση για τα ανταποδοτικά, τα προβλεπόμενα έσοδα απ’ αυτά θα προσμετρηθούν όπως υπολογίστηκαν στον προϋπολογισμό. Οπότε και αίρεται ένα απ’ τα εμπόδια που ενδεχομένως θα καθυστερούσαν περαιτέρω την έγκρισή του.

Οι επικεφαλής δημοτικών παρατάξεων Άρης Χατζηκομνηνός και Γιώργος Πάλλης, όπως κι ο δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας που στο μεταξύ ανεξαρτητοποιήθηκε, Στρατής Αλεξίου, αλλά και ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Πέτρας, Κλεάνθης Θεολόγου, και ο Γιάννης Ζερδελής και λοιποί δημότες, είχαν προσφύγει κατά της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Λέσβου για την αναπροσαρμογή των συντελεστών ανταποδοτικών τελών καθαριότητας-φωτισμού για το έτος 2011.

Το σκεπτικό… απόρριψης
Τις προσφυγές αυτές εξέτασαν οι υπηρεσίες τής ΑΔΑ, που με απόφαση του γενικού γραμματέα Φώτη Χατζημιχάλη τις απέρριψαν. Στη σχετική απόφαση, με την επίκληση στο νόμο του «Καλλικράτη» αλλά και στο προηγούμενο σχετικό πλαίσιο, περιγράφεται το ακόλουθο σκεπτικό: «Επειδή κατά πάγια νομολογία το έννομο συμφέρον του προσφεύγοντος είναι προϋπόθεση του παραδεκτού της προσφυγής, πρέπει δε να είναι προσωπικό, άμεσο (να συνδέει, δηλαδή, απ’ ευθείας τον προσφεύγοντα με τη βλάβη, που υφίσταται από την πράξη) και ενεστώς (και μάλιστα σε τρία χρονικά σημεία, δηλαδή, κατά το χρόνο λήψεως της απόφασης, κατά το χρόνο άσκησης της προσφυγής και κατά το χρόνο συζήτησης αυτής) και η εκ της διοικητικής πράξης βλάβη πρέπει να έχει επέλθει ή να είναι λογικά αναπόφευκτη (Ολομέλεια Συμβουλίου της Επικρατείας 1002/2007)», αλλά και «επειδή η επίκληση της ιδιότητας του επικεφαλής δημοτικής παράταξης ή εκείνης του δημοτικού συμβούλου δεν καθιδρύει, αυτοτελώς, έννομο συμφέρον προς άσκηση των ειδικών διοικητικών προσφυγών», όπως και επειδή «οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν αποδεικνύουν τη συνδρομή εννόμου συμφέροντος απεξαρτημένου από την ιδιότητά τους και οι προσφεύγοντες κάτοικοι και δημότες δεν επικαλούνται πραγματικά περιστατικά τα οποία στοιχειοθετούν και συγκεκριμενοποιούν την προσωπική και άμεση υλική ή ηθική βλάβη και έτσι δε θεμελιώνουν έννομο συμφέρον για την άσκηση των προσφυγών τους», οι προσφυγές δεν είναι παραδεκτές. Οπότε και απορρίπτονται οι προσφυγές και ταυτόχρονα εγκρίνεται η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λέσβου, για αναπροσαρμογή των συντελεστών των ανταποδοτικών τελών.

Στους τύπους
Όπως προκύπτει απ’ τα παραπάνω, η ΑΔΑ δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης, αν δηλαδή μπορούσαν να γίνουν οι αναπροσαρμογές που αποφασίστηκαν ή όχι, αλλά απέρριψε τις ενστάσεις διότι δεν απόδειξαν οι προσφεύγοντες πως θίγονται απ’ την απόφαση. Αν δηλαδή μέσα σε όλες αυτές τις προσφυγές γινόταν μία συγκεκριμένη αναφορά από έναν πολίτη (σημ.: και στο παρελθόν είχε φανεί ότι δύσκολα στοιχειοθετείται έννομο συμφέρον στις προσφυγές δημοτικών συμβούλων), πώς θα κληθεί για παράδειγμα να πληρώσει 20 ευρώ παραπάνω δημοτικά τέλη ετησίως στους λογαριασμούς τής ΔΕΗ για το σπίτι του, ενδεχομένως και να υπήρχε άλλη τροπή. Και στις προσφυγές, αλλά και στον προϋπολογισμό, που όλα προοιωνίζουν πως μετά και την απόρριψη των προσφυγών δύσκολα δε θα εγκριθεί.
Σημειωτέον ότι κατά της εν λόγω απόφασης του κ. Χατζημιχάλη, υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής ενώπιον της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του Ν.3463/2006 σε διάστημα ενός μηνός.