Από την οθόνη του κινητού τους τηλεφώνου δικτυώνονται πλέον οι νέοι στο ίντερνετ, καθιστώντας επισφαλή τον όποιο έλεγχο προσπαθούν να επιβάλλουν οι γονείς για ασφαλές σερφάρισμα. Όπως αποκαλύπτει πανελλαδική έρευνα που ολοκληρώθηκε πρόσφατα από τον Ευστράτιο Παπάνη, επίκουρο καθηγητή Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η πλοήγηση στο διαδίκτυο από το κινητό τηλέφωνο έχει 8πλασιαστεί στις ηλικίες 15 - 25 ετών τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή πολλοί γονείς δε συνειδητοποιούν επακριβώς τους κινδύνους που κρύβει το απέραντο ίντερνετ.
Καθώς η τεχνολογία τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και το ίντερνετ αποδεσμεύεται από την οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή για να μεταφερθεί σε αυτήν του κινητού τηλεφώνου, η προσπάθεια των γονέων να ελέγξουν τους εικονικούς περιπάτους των παιδιών τους εξελίσσεται σε μεγάλη σπαζοκεφαλιά. «Το κινητό τηλέφωνο είναι προσωπικό εργαλείο και γι’ αυτό ο γονικός έλεγχος σε σχέση με τη χρήση του, δεν είναι τόσο απλός», υπογραμμίζει η επικεφαλής του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, Βερόνικα Σαμαρά. «Το κινητό τηλέφωνο έχει γίνει κοινωνικό status για πολλά παιδιά, σε σημείο που να μην μπορούν χωρίς αυτό ούτε στιγμή», προσθέτει η ίδια κι εφιστά την προσοχή, καθώς τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν είναι σοβαρά: ανεξέλεγκτη πρόσβαση σε ακατάλληλο υλικό, παρενόχληση του παιδιού από κακόβουλους ή παιδόφιλους κ.ά..
Σύμφωνα με την πανελλαδική έρευνα που διενήργησε το τελευταίο εξάμηνο ο Ευστράτιος Παπάνης με τη συνδρομή του φοιτητή Βλαδίμηρου Ιασωνίδη, το 12,9% των νέων ηλικίας 15 - 25 ετών χρησιμοποιούν πια το κινητό τους τηλέφωνο για να μπαίνουν στο διαδίκτυο. Το 2006, όταν η αντίστοιχη τεχνολογία δεν ήταν ακόμη τόσο πολύ ανεπτυγμένη, το ίδιο ποσοστό ήταν μόλις 1,6%. «Όσο το ίντερνετ αποδεσμεύεται από τους υπολογιστές, τόσο οι πηγές κινδύνου αυξάνονται για τα παιδιά. Πολύ περισσότερο, όταν πολλοί γονείς δε συνειδητοποιούν τους κινδύνους που κρύβει, ενώ κάποιοι έχουν πλήρη άγνοια», παρατηρεί ο κ. Παπάνης. Το 17,9% των ερωτηθέντων δε θέτουν - ή δε θα έθεταν αν ήταν γονείς - κανόνες στα παιδιά τους σχετικά με τη χρήση του διαδικτύου σε αντίθεση με το 62,1% που το κάνουν. Οι περισσότεροι συμβουλεύουν τα παιδιά τους να μη συναντούν άτομα με τα οποία έχουν γνωριστεί μόνο μέσα από το διαδίκτυο, να μην αποκαλύπτουν προσωπικά δεδομένα και να μην επισκέπτονται συγκεκριμένες ιστοσελίδες, ενώ αρκετοί θέτουν (ή θα έθεταν) περιορισμό στο χρόνο χρήσης του διαδικτύου, αποτρέπουν (ή θα απέτρεπαν) τα παιδιά τους από το να συνομιλούν με άτομα που δε γνωρίζουν, ή τα παρακολουθούν (ή θα τα παρακολουθούσαν) ενώ αυτά πλοηγούνται.
Παρ’ όλα αυτά, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες αστυνομικές πηγές, οι αποπλανήσεις παιδιών μέσω ίντερνετ πολλαπλασιάζονται τα τελευταία χρόνια με ραγδαίους ρυθμούς. Το φαινόμενο οι γονείς να... «παρκάρουν» το παιδί τους στον υπολογιστή, να βγαίνουν έξω κι όταν γυρνούν το παιδί να έχει εξαφανιστεί, δεν είναι πλέον εξαιρετικά σπάνιο. «Αν αφήσει κανείς το παιδί του τελείως μόνο στο διαδίκτυο, χωρίς αυτό να γνωρίζει πώς πρέπει να αντιμετωπίσει τους πιθανούς κινδύνους, είναι σα να το αφήνει μόνο του στην Ομόνοια», αναφέρουν χαρακτηριστικά οι ίδιες αστυνομικές πηγές. Όπως, άλλωστε, τονίζει ο Στέφανος Αλεβίζος, ψυχολόγος στο «Χαμόγελο του Παιδιού», το τελευταίο διάστημα η οργάνωση καλείται συχνότερα να αντιμετωπίσει περιστατικά ηλεκτρονικών παρενοχλήσεων με σκοπό την αποπλάνηση ή δηλώσεων αυτοκτονικού ιδεασμού. «Επιτήδειοι αποπλανούν κορίτσια αλλά και αγόρια, με χαμηλές αντιστάσεις, λίγα ερεθίσματα, χωρίς συνεπές και σταθερό υποστηρικτικό περιβάλλον. Τους προσφέρουν σιγουριά και σταθερότητα και τα πείθουν πως τα καταλαβαίνουν. Αντιλαμβάνονται πότε ένα παιδί έχει ανάγκη από υποστήριξη, επιβράβευση κι επιβεβαίωση και του τη δίνουν άκριτα κι άνευ όρων. Το παιδί επενδύει στο διαδικτυακό του φίλο, χωρίς να ξέρει πραγματικά ποιος είναι», διευκρινίζει ο κ. Αλεβίζος, σημειώνοντας πάντως πως, ευτυχώς, όλο και περισσότεροι γονείς δείχνουν να αντιλαμβάνονται εγκαίρως τις αλλαγές στη συμπεριφορά των παιδιών τους και προλαβαίνουν τα χειρότερα.

* Αναδημοσίευση από το «Έθνος της Κυριακής»,12/7/2009.