Ο καθένας νοικοκύρης άνθρωπος κάνει τον προγραμματισμό του - όταν μπορεί, όπως μπορεί και εφόσον έχει κάτι για να προγραμματίσει: ένα δάνειο που τρέχει, ένα παιδί που μεγαλώνει, το φαΐ που μπήκε στη φωτιά για να βράσει, ένα λαχείο που δεν κλήρωσε...
Από την άλλη, έχει ορισμένες βεβαιότητες - ή έτσι νομίζει: το σπίτι που μένει, ο μισθός από τη δουλειά του, το χωράφι που είχε κληρονομιά, ένα πτυχίο κορνιζαρισμένο...
Να, όμως, που έφτασε ο καιρός που τίποτα δεν είναι βέβαιο: ο μισθός μειώνεται τον καιρό που η ανεργία φουντώνει, το σπίτι έπιασε υγρασία και θέλει βάψιμο, το χωράφι μπήκε στη Natura κι η αξία του έπεσε απ’ τη μια μέρα στην άλλη, και το πτυχίο, τι να σου κάνει εκεί στην κορνίζα μόνο του όταν άλλοι τα έχουν αρμαθιά;
Αλλάζουν, λοιπόν, οι καιροί και εκεί που ήμασταν σίγουροι για κάποια πράγματα, σήμερα είμαστε αναγκασμένοι να τα ανασκευάσουμε, να τα αναπροσαρμόσουμε ή να τα ανατρέψουμε εντελώς. Τα στοιχεία που συνθέτουν τη ζωή μας πραγματικά αναστατώνονται, ενώ εμείς, την ίδια στιγμή, προσπαθούμε να διατηρήσουμε αγωνιωδώς το υπάρχον status, παραμένοντας υπάλληλοι, έμποροι και καταστηματάρχες ή απλώς πλούσιοι. Και δεν ξέρω πιο απ’ τα προηγούμενα είναι πιο δύσκολο να παραμείνεις: πλούσιος, εμπορευάμενος ή υπάλληλος;
Τα πράγματα δυσκολεύουν όταν πάνε όλα στραβά: στην περίπτωσή μας, το δάνειο αυξάνει το επιτόκιό του και ζορίζουν οι δόσεις, το παιδί χρειάζεται τα φροντιστήριά του, το φαΐ πρέπει πάντα να υπάρχει, το σπίτι εκτός από βάψιμο θέλει και αλλαγή σκεπής και γενικώς είναι χάρβαλο, ο μισθός παραμένει στις κακές διαθέσεις του Παπακωνσταντίνου και πασών των Διεθνοταμειακών και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας - ανάθεμά τους! - και παράλληλα έχουν αυξηθεί οι τιμές σε όλα, μα όλα όσα χρειαζόμαστε και όσα μάς είναι άχρηστα, και αυτά τα χρειαζόμαστε πιο πολύ!
Από την άλλη, είμαστε άκρως αισιόδοξοι, γιατί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε δύο καινούργιες κάρτες που θα έρθουν να συμπληρώσουν την αστυνομική μας ταυτότητα και το διαβατήριο: η πολυπόθητη Κάρτα του Πολίτη και η Φοροκάρτα, οι οποίες θα μας διευκολύνουν γενικώς στη ζωή μας και θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τις δύσκολες στιγμές μας ως έθνος, ως άτομα και ως Παναθηναϊκοί. Με τα νέα δεδομένα, λοιπόν, εκτός από τον αριθμό του τηλεφώνου (όχι αυτού, του σταθερού! του κινητού το έχουμε γραμμένο στη μνήμη του και το διαβάζουμε από την οθόνη!), εκτός - επαναλαμβάνω! - τον αριθμό του τηλεφώνου μας και τον αριθμό της αστυνομικής μας ταυτότητας, τον Α-Φι-Μί μας, τον αριθμό του διαβατηρίου μας, τον ΑΜΚΑ μας, τον αριθμός της Ταυτότητας του Πολίτη, τη Φοροκάρτα μας, το password και το e-mail μας, τον αριθμό του αυτοκινήτου μας να μην το ψάχνουμε στα απέραντα πάρκινγκ που έχουμε, τον αριθμό μέλους του βιντεοκλάμπ κι ένα κάρο κωδικούς, αριθμούς και νούμερα - πέρα από τα νούμερα που συναντάμε καθημερινά!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, εγώ λέω στο παιδί μου να γίνει ψυχίατρος!