Φόλες σωρηδόν στο Ακλειδιού και μεις θα καταντούσαμε γραφικοί ξαναλέγοντας τα ίδια και τα ίδια. Δημοσιεύουμε, λοιπόν, αυτούσια την επιστολή της αναγνώστριάς μας Κωνσταντάρα Μάρως, που ο αγαπημένος της σκύλος Πρινς ήταν θύμα αυτής της απάνθρωπης επέμβασης. Ο θυμός, ο πόνος και η απόγνωση που συνοδεύει την απώλεια ενός μέλους της οικογένειάς μας, δεν είναι διόλου μικρότερα όταν χάνουμε ένα ζώο. Πόσο θα θέλαμε να μπορούσαν να το καταλάβουν αυτό οι καταραμένοι οι φολατζήδες…

«6ος αιώνας π.Χ.: Ο διάσημος ποιητής και μουσικός Αρίων, που μάγευε με την κιθάρα του, θεούς και ανθρώπους, που απέκτησε πολύ μεγάλη φήμη γιατί τελειοποίησε το διθύραμβο, μετά από μια απόπειρα ληστείας εναντίον του, που έλαβε χώρα σε ένα κορινθιακό πλοίο (διέθετε πλούτη, βλέπετε), διασώθηκε από ένα δελφίνι που τον μετέφερε στην πλάτη του.
31/12/2009:  Μέχρι και σήμερα είχα την εντύπωση ότι γεννήθηκα και ζω σε ένα μέρος που είναι γνωστό για τον πολιτισμό, τις τέχνες, τα γράμματα. Σπουδαίοι Έλληνες έζησαν στον τόπο αυτόν, όπως Οδυσσέας Ελύτης, Στρατής Μυριβήλης, Σαπφώ, Θεόφιλος, Αρίων…
2/1/2010: Καλή χρονιά… Και η φωνή μου είναι στεντόρεια και η λάμψη της μουδιασμένης διάνοιας των ανθρώπων ηφαιστειακή… ΔΥΣΤΥΧΩΣ, για άλλη μία φορά απεδείχθη ότι η παντελής έλλειψη παιδείας (και δη ανθρωπιστικής), η απολίτιστη συμπεριφορά και η ασυνειδησία ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ.
Κάποιοι “λατρεμένοι γείτονες” στο Ακρωτήρι (σε μία υποθετικά ήσυχη και “καλή” περιοχή), συγκεκριμένα κοντά στο Mουσείου Θεόφιλου και στο δρόμο που οδηγεί στον Άγιο Αντώνιο, επιλέγουν να λύσουν τα ψυχικά και νοητικά τους προβλήματα ρίχνοντας φόλες σε ανυπεράσπιστα ζώα, σκυλιά και γάτες, που το μόνο σφάλμα τους είναι ότι πήγαν τη βόλτα τους, με αποτέλεσμα από 27/12/09 μέχρι 02/01/10 να έχουν δηλητηριαστεί θανάσιμα τέσσερα σκυλιά και περίπου δέκα γάτες. Άλλοι βέβαια επιλέγουν πυροβόλα όπλα… Η κατ’ ευφημισμό δημοκρατία μας δίνει το δικαίωμα της επιλογής του τρόπου να σκοτώσεις…
ΑΥΤΟΣ/ΑΥΤΟΙ που δεν μπορούν να κυκλοφορούν ανάμεσά μας, σε μία δήθεν ευνομούμενη κοινωνία, αποδεικνύουν με τις πράξεις τους πόσο επικίνδυνοι είναι. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτός που μπορεί και κακοποιεί ένα ζώο, μπορεί να κακοποιήσει και έναν άνθρωπο. Και θα το κάνει… Αυτός που μπορεί και βλέπει ένα ζώο να βασανίζεται και να υποφέρει, το ίδιο θα κάνει και για την ανθρώπινη ζωή… ΘΑ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕΙ.
Έτσι, λοιπόν, οι εν λόγω «λατρεμένοι γείτονες» ενοχλούνται από τα ζώα που κάνουν το ΣΦΑΛΜΑ και πλησιάζουν την πόρτα της ακριβής τους μεζονέτας, ενώ παραδόξως δεν ΕΝΟΧΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ από τη δυσωδία του “ποταμού” των φρεατίων, πράγμα που μόνοι τους προκαλούν αφού αρνούνται να πληρώσουν το βυτίο. Και αν τα φρεάτια έχετε την ψευδαίσθηση ότι είναι μόνον στο δρόμο, απλά βαυκαλίζεστε… Τα φρεάτια που έχουμε στην καρδιά μας είναι περισσότερα και απλά βρομάνε… Και δε θα το ανεχτούμε…
Βλέπετε, σήμερα, στο λίκνο του πολιτισμού, στην Ελλάδα μας (κατ’ επέκταση στη Μυτιλήνη), το κοινωνικό-μορφωτικό επίπεδο (status) εκφράζεται με τον αριθμό των ορόφων της μεζονέτας, τον αριθμό των αυτοκινήτων, τα πτυχία των γαλλικών αλλά φυσικά και του piano. Η εξέλιξη των ειδών οδήγησε στον Homo Ilithious και στα χείλη του Αρίονα σχηματίζεται ένα σαρδόνιο χαμόγελο… Βλέπετε, το φτωχό δελφίνι έσωσε τον ευκατάστατο Αρίονα, ενώ οι “έχοντες” κάτοικοι της πόλης μας, όχι απλά αδιαφορούν για τα ζώα, αλλά τα δολοφονούν εν ψυχρώ… Συγχαρητήρια και καλή χρονιά σε όλους μας… Ο ξένιος Ζευς ΤΙΜΩΡΕΙ… Σας προκαλώ και σας παρακαλώ να λάβουμε μέτρα… ΟΛΟΙ μας… Ντροπή μας... 24 αιώνες μετά φτάσαμε να γκρεμίσουμε το οχυρό και να κατακτήσουμε τον τίτλο του Homo Ilithious… Το επαναλαμβάνω με θράσος, γιατί ο τίτλος αντιπροσωπεύει τον καθέναν από εμάς… Αντί λοιπόν να στρουθοκαμηλίζετε και να κλείνετε μάτια και αυτιά, ξυπνήστε!
Ας ελπίσω ο Prince να είναι το τελευταίο θύμα και ταυτόχρονα η αλογόμυγα που θα μας τσιμπήσει, μήπως και ξυπνήσουμε…
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΛΥΠΗΣΗ
Κωνσταντάρα Μάρω
02/01/10»