Τη Δημοτική Πινακοθήκη Μυτιλήνης επισκέφτηκαν, την προηγούμενη Πέμπτη 18 Μαρτίου, 20 μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Χάλικα, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «Δια-μορφώνω: Βλέπω, Αφηγούμαι και Δημιουργώ με χρώματα», που από το τέλος του προηγούμενου μήνα, υλοποιεί ο Δήμος Μυτιλήνης.
Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Χάλικα, με τους εκπαιδευτικούς τους, την υπεύθυνη πολιτιστικών θεμάτων της Πρωτοβάθμιας, Ελένη Κουφού, και την υπεύθυνη της Δημοτικής Πινακοθήκης, Κλεονίκη Λογγίου, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των… έργων τους
Τη Δημοτική Πινακοθήκη Μυτιλήνης επισκέφτηκαν, την προηγούμενη Πέμπτη 18 Μαρτίου, 20 μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Χάλικα, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος «Δια-μορφώνω: Βλέπω, Αφηγούμαι και Δημιουργώ με χρώματα», που από το τέλος του προηγούμενου μήνα, υλοποιεί ο Δήμος Μυτιλήνης για τους μικρούς μαθητές του, με πρωτοβουλία της αντιδημάρχου Παιδείας, Μαρίας Λόζου.
Για τρεις ώρες περίπου, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να κάνουν μια πρώτη «γνωριμία» με το μεγάλο δωρητή της Δημοτικής Πινακοθήκης, Γιώργο (Σίμο) Πετρή και την αδελφή του, Έλλη, αλλά και να γνωρίσουν έναν - έναν τους ζωγράφους που φιλοξενούνται στους χώρους της.
Με λόγια και χρώματα
Οι μικροί μαθητές, από τη Δ΄, την Ε΄ και τη ΣΤ΄ τάξη του σχολείου τους, ξεναγήθηκαν στους χώρους της Δημοτικής Πινακοθήκης από την υπεύθυνη του ιδρύματος, Κλεονίκη Λογγίου, η οποία ήταν μαζί τους και τους μιλούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματος τόσο για τους ζωγράφους, όσο και για τα έργα τους. Εξάλλου, αμέσως μετά την ξενάγηση, τα παιδιά διάλεξαν από έναν πίνακα και έγραψαν για τα συναισθήματα που αυτός τους προκαλεί, ενώ στη συνέχεια, είτε βασισμένα στον ίδιο πίνακα, είτε διαλέγοντας κάποιον άλλον, τον ζωγράφισαν βάζοντας τη δική τους «πινελιά» στα νέα έργα τέχνης που προέκυψαν.
Από ό,τι φάνηκε, ήταν μια εμπειρία ξεχωριστή για τα παιδιά, αφού όλα ήταν απολύτως απορροφημένα στους… πίνακές τους, έχοντας να καταθέσουν πολλά για τα συναισθήματα που τους προκάλεσαν. Όπως η 10χρονη μαθήτρια Χριστίνα Κατατριώτη, που έγραψε για το «Τοπίο κοντά σε ακρογιαλιά» του Ορέστη Κανέλλη: «Όταν πρωτοείδα αυτόν τον πίνακα, άφησα τη μαγεία και την αύρα του ηλιοβασιλέματος να με διαπερνά. Άκουσα τη θάλασσα που χτυπούσε τα βράχια γαλήνια, μύρισα την αλμύρα της θάλασσας. Ένα ανάμικτο συναίσθημα με κυριάρχησε, από χαρά, συγκίνηση και χαλάρωση. Ένα συναίσθημα, που δεν περιγράφεται με λόγια».
Λίγο πριν αποχωρήσουν, γεμάτοι εικόνες από το χώρο της Πινακοθήκης, οι μαθητές άκουσαν, στην αίθουσα του Γιώργου Γουναρόπουλου, ένα παραμύθι, που πέρυσι το χειμώνα είχαν γράψει οι σπουδαστές του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας που συνεργάζονταν με το ίδρυμα, βασισμένο στον πίνακα «Δέντρο στη λίμνη» του ζωγράφου.
Θέλουν να επιστρέψουν
«Μας ανακοινώθηκε το πρόγραμμα από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και θεωρήσαμε ότι θα ήταν καλό να πάρουμε μέρος ως σχολείο, αφού θέλουμε να είμαστε ανοιχτοί σε κάθε είδους εκδηλώσεις, είτε τοπικών φορέων, είτε του υπουργείου Παιδείας», εξηγεί ο δάσκαλος του Δημοτικού Σχολείου Χάλικα, Γιάννης Ιατρού. Τελικά ήταν μια πολύ καλή εμπειρία για τα παιδιά, συμμετείχαν ενεργά και το απόλαυσαν πολύ και μας κατέπληξαν με τα έργα τους, τόσο εμάς, όσο και τους υπεύθυνους της Δημοτικής Πινακοθήκης. Πιστεύω ότι αυτό που τους άρεσε περισσότερο, ήταν η ζωγραφική και το παιχνίδι με τα χρώματα. Το σημαντικό είναι ότι τους έμεινε, το συζητούσαν και αφού φύγαμε, και αρκετά εξέφρασαν την επιθυμία να ξαναεπισκεφτούν την Πινακοθήκη».
«Τα λόγια και οι φωνούλες των παιδιών μέσα στην Πινακοθήκη, είναι κάτι υπέροχο. Παρόλο που στην αρχή είναι λίγο προβληματισμένα, όταν φεύγουν, είναι ενθουσιασμένα. Νομίζω πως θα πρέπει να αναφέρουμε αυτό που λέει ο Πλάτωνας: “Η ευχαρίστηση διδάσκει”. Μέσα από αυτή μαθαίνουν τα παιδιά, αν μπορέσεις να βρεις τι τα ευχαριστεί, μπορείς να τα βοηθήσεις να μάθουν», λέει η υπεύθυνη της Πινακοθήκης, Κλεονίκη Λογγίου, για τους μικρούς μαθητές. «Είναι σημαντικό και το έργο της υπεύθυνης Πολιτιστικών Θεμάτων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Ελένης Κουφού, που κάνει προεργασία στα σχολεία για το πρόγραμμα. Στις 10 Μαΐου, ολοκληρώνεται η πρώτη φάση των επισκέψεων και θα προσπαθήσουμε με το κλείσιμο της τελικής χρονιάς, να γίνει και μια εκδήλωση “αξιολόγησης” των έργων. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να έρχονται στην Πινακοθήκη και να τη νιώθουν δική τους. Και είναι πολύ ενθαρρυντικό, το ότι υπάρχουν παιδιά από τη γειτονιά, που έρχονται μόλις τελειώσουν το σχολείο, για να ζωγραφίσουν και να δημιουργήσουν με τον πηλό.
Σημειώνεται ότι η Δημοτική Πινακοθήκη είναι ανοιχτή κάθε μέρα εκτός Δευτέρας, από τις 10 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα.