Παρουσιάστηκε στην αίθουσα τελετών του Πειραματικού Λυκείου Μυτιλήνης το βιβλίο των Αλέξανδρου και Στρατή Κιουρέλλη «Ελαιόμυλοι στη Λέσβο». Την εκδήλωση οργάνωσε η ΕΛΜΕ Λέσβου και σε αυτήν μίλησαν οι Νίκος Σηφουνάκης βουλευτής, Παύλος Βογιατζής νομάρχης, Νίκος Ζούρος διευθυντής Μουσείου Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, Μάκης Αξιώτης γιατρός και συγγραφέας, και Γιάννης Καρατζάς μηχανικός και ερευνητής.

Ας σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης αυτής, η ΕΛΜΕ βράβευσε τον καθηγητή Γ. Κοντέλλη για την πρώτη θέση που κατέλαβε στον πανελλαδικό και πανευρωπαϊκό διαγωνισμό της Microsoft «Πρωτοπόρος δάσκαλος».

Πρωτότυπη δουλειά…
Αναφερόμενος στο έργο του Αλέκου Κιουρέλλη, ο Παύλος Βογιατζής σημείωσε ότι ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας του βιβλίου κάνει εδώ και χρόνια μια σπουδαία-πρωτότυπη ερευνητική δουλειά, η οποία αναδεικνύει τον ιστορικό πολιτισμό της ελιάς στο νησί μας. «Και τα δυο βιβλία που έχει γράψει ο Αλέκος Κιουρέλλης - είπε ο κ. Βογιατζής - είναι μοναδικά στο είδος τους και πλουτίζουν όχι μονό τη λεσβιακή, αλλά και ευρύτερα την ελληνική βιβλιογραφία.»
Στο δικό του χαιρετισμό ο Νίκος Σηφουνάκης, μεταξύ άλλων, σημείωσε πως «με το βιβλίο των Κιουρέλληδων παρακολουθούμε την εξέλιξη στους τρόπους της παραγωγής του λαδιού, αντλώντας γνώση απ’ τα λιγοστά χνάρια που απόμειναν στην εποχή μας απ’ αυτήν τη δραστηριότητα. Το βιβλίο τους έρχεται να προστεθεί στη λεσβιακή (και όχι μόνο) βιβλιογραφία ως δεξαμενή άντλησης γνώσης για το προϊόν, τον πολιτισμό της ελιάς και την κοινωνική συνεισφορά της στο διάβα των αιώνων. Γι’ αυτό και το βιβλίο αποτελεί σημαντικότατη παρακαταθήκη στις γενεές που θα μας ακολουθήσουν, οι οποίες, όπως κι εμείς, θα αναζητήσουν ακόμη περισσότερα στοιχεία και θα ψάξουν - ίσως και με περισσότερο σεβασμό από μας - για την ελιά και το λάδι.»
Ανάλογες και οι παρεμβάσεις των Νίκου Ζούρου, Μάκη Αξιώτη και Γιάννη Καρατζά που αναφέρθηκαν στη σημασία του έργου των Αλέξανδρου και Ευστράτιου Κιουρέλλη και στη συμβολή του στη γνώση της επεξεργασίας της ελιάς, εδώ στο νησί της ελιάς.


ΕΠΩΝΥΜΩΣ

Για τα «σάλια - μπάλια…»
«Συμβαίνει μερικές φορές κάποιοι, προσκολλημένοι αποκλειστικά στις προτεραιότητες που βάζει η ζωή, η καθημερινότητα και η εξυπηρέτηση των βιοτικών αναγκών, να υποβαθμίζουν το ενδιαφέρον για τα περασμένα και να αξιολογούν ίσως άδικα αυτούς που νοιάζονται. «Σάλια - μπάλια», κι «αδιαφόρετοι - χασομέρηδες»! - κατά τη μυτιληνιά ντοπιολαλιά - είναι οι συνήθεις χαρακτηρισμοί που συχνά ακούμε. Όμως αν δεν υπήρχαν αυτοί οι «αιθεροβάμονες» σήμερα δε θα είχαμε τη γνώση ούτε θα εκτιμούσαμε τις αξίες της ζωής. Δε θα είχαμε ακόμη την ομορφιά και την ευαισθησία για να χαρούμε το καινούργιο, αποχωρίζοντάς το απ’ το παλιό, που θα το απαξιώναμε. Η προσπάθεια που ξεκινήσαμε πριν 26 χρόνια, τα λιθόστρωτα, η θεσμοθέτηση της κεραμοσκεπούς στέγης της λεσβιακής υπαίθρου, οι αναστηλώσεις ιστορικών, από κοινωνική θεώρηση εγκαταλελειμμένων κτηρίων, όπως λιοτρίβια, σαπωνοποιεία, στον Πολιχνίτο, το Μανταμάδο, την Αγ. Παρασκευή, το Πλωμάρι, την Αγιάσο κ.α., σήμερα είναι κατά γενική αντίληψη η ομορφιά και η προίκα του νησιού. Θαυμάζουν οι επισκέπτες και χαίρονται οι ντόπιοι.

ΝΙΚΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ
(από την παρέμβασή του στην παρουσίαση του βιβλίου «Ελαιόμυλοι στη Λέσβο»)