Μήνυμα του Μπαν Κι-Μουν, γενικού γραμματέα του ΟΗΕ

Η μετανάστευση αγγίζει κάθε χώρα, είτε είναι χώρα προέλευσης, διακίνησης και προορισμού, είτε ο συνδυασμός και των τριών. Υπολογίζεται ότι το 2009, 200 εκατομμύρια άνθρωποι, το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού, ζούσαν έξω από τη χώρα που γεννήθηκαν.
Η μετανάστευση μπορεί να αποτελέσει ένα θετικό και χρήσιμο βίωμα για τους ίδιους τους μετανάστες, για τις κοινωνίες προέλευσης και τις κοινωνίες υποδοχής. Ωστόσο, η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν πολλοί μετανάστες είναι οι διακρίσεις, η εκμετάλλευση και η κακοποίηση. Οι μετανάστες γίνονται συχνά στόχοι λεκτικού μίσους, διωγμών και βίας. Κατηγορούνται άδικα για την τέλεση εγκλημάτων ή ως υπεύθυνοι για τις οικονομικές δυσκολίες, ενώ υφίστανται εκτεταμένες διακρίσεις.
Η παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση έχει κάνει τους μετανάστες περισσότερο ευάλωτους. Πολλές χώρες έχουν εντείνει τους περιορισμούς στη μετανάστευση, ενώ έχουν υιοθετήσει αυστηρότερα μέτρα για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης. Αυτού του είδους τα μέτρα μπορεί να αυξήσουν την εκμετάλλευση και την κακοποίηση. Μπορούν επίσης να ενισχύσουν την εντύπωση ότι οι μετανάστες ευθύνονται εν μέρει για τις συνέπειες της κρίσης, τροφοδοτώντας την ξενοφοβία και τις ξενοφοβικές συμπεριφορές.
Ωστόσο, ακόμη και σε μέρη όπου η ανεργία είναι υψηλή, υπάρχει συχνά ζήτηση για ξένους εργάτες σε συγκεκριμένους τομείς, οι οποίοι προσφέρουν τις απαραίτητες δεξιότητες για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης. Η μετανάστευση όχι μόνο δεν προκαλεί την κρίση, αλλά είναι στην πραγματικότητα μέρος της μακροπρόθεσμης λύσης.
Σε διεθνές επίπεδο, η Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων Όλων των Διακινούμενων Εργαζομένων και των Μελών των Οικογενειών τους αποτελεί ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών. Καλώ όλα τα κράτη-μέλη που δεν έχουν ακόμη επικυρώσει ή προσχωρήσει στη Σύμβαση να το πράξουν.
Στη σημερινή 10η Διεθνή Ημέρα για του Μετανάστες, ενθαρρύνω τις κυβερνήσεις να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, να θέσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο της πολιτικής για τη μετανάστευση και να ενημερώσουν την κοινή γνώμη σχετικά με τη θετική συμβολή των μεταναστών στην οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή των χωρών υποδοχής τους.