Το «Ε» με την Αφροδίτη Μουστάκα, τη νεαρή δημιουργό που εκθέτει στο Επιμελητήριο Λέσβου

Το «Ε» φιλοξενεί σήμερα μια νεαρή Μυτιληνιά, που από χτες και μέχρι τη Δευτέρα, θα εκθέτει έργα της στο Εμπορικό Επιμελητήριο Λέσβου. Η Ανδρονίκη Μουστάκα, σε ηλικία 27 ετών, απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, ασχολείται με τη ζωγραφική, τη χαρακτική και το σχεδιασμό κοσμημάτων και ρούχων. Μας μιλάει για την έκθεση, που είναι η τέταρτη ατομική της, αλλά και για όσα έχει κάνει μέχρι τώρα και για τα σχέδια που έχει.

Ζωγραφική, χαρακτική, κόσμημα, ρούχα. Ποιο ήρθε πρώτο και με ποιο
ερέθισμα;
«Πρώτα ήρθε η ζωγραφική. Ζωγράφιζα από μικρή, χωρίς να κάνω μαθήματα, κυρίως από μόνη μου. Η μητέρα μου ζωγραφίζει πολύ καλά, είναι αυτή που έχει “το χέρι”, αλλά θεωρώ πως στη διαδικασία με έβαλε περισσότερο ο πατέρας μου, που είναι φιλότεχνος και συλλέκτης. Στα ταξίδια που κάνει, αγοράζει πίνακες και άλλα έργα τέχνης και έχει πολύ καλή αίσθηση στο να ξεχωρίζει το τι είναι καλό, καθώς και πάρα πολλές γνώσεις. Περισσότερες από τις δικές μου».
Οι σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών, ήταν που σας μύησαν και στους υπόλοιπους τομείς;
«Στη σχολή, ασχολήθηκα με τη χαρακτική. Από εκεί και πέρα τελείωσα και άλλη μια σχολή, ιδιωτική, για σχέδιο και πατρόν ρούχων και αξεσουάρ. Μου αρέσει να φτιάχνω ρούχα, κοσμήματα, τσάντες, κ.ά. Από εκεί και πέρα, έκανα πρακτική στον οίκο μόδας “Λουκία” και συνέχισα και κάποιο διάστημα ακόμη και σε άλλους οίκους μόδας».

Έμπνευση και δημιουργία
Μιλήστε μας λίγο για το σχεδιασμό ρούχων. Τι είναι αυτό που σας γοητεύει;
«Μου αρέσει πολύ να βλέπω ένα δικό μου ρούχο, φορεμένο από κάποιον άλλο. Θέλω να βλέπω τον κόσμο ντυμένο ωραία, κάτι που είναι φυσικά υποκειμενικό, αλλά μου αρέσει να βλέπω γύρω μου διαφορετικά και ιδιαίτερα ρούχα και κάθε ρούχο που φτιάχνω, είναι ξεχωριστό. Ένας ακόμη λόγος που ασχολούμαι, είναι και το ότι δεν μπορεί να ζήσει κανείς μόνο από τη ζωγραφική, ή δεν εμπνέεται πάντα και είναι καλό κατά τη γνώμη μου, οι καλλιτέχνες να ασχολούνται με διάφορα πράγματα. Υπάρχει μια ισορροπία, όταν δεν έχεις έμπνευση σε κάτι, πιάνεις κάτι άλλο».
Εσείς, από πού εμπνέεστε;
«Δεν εμπνέομαι συνήθως από κάτι που θα δω. Τον τελευταίο καιρό με εμπνέουν κυρίως τα όνειρά μου, αλλά συνήθως η έμπνευσή μου έρχεται από εκεί που δεν την περιμένω, όχι από κάτι που θα δω γύρω μου και εξωτερικά ερεθίσματα. Τα θέματά μου, ειδικά στη ζωγραφική, έχουν να κάνουν με το καλό, το κακό, τις επιθυμίες μας, τη φύση, τη δημιουργία…».
Τι σας προσφέρει η δημιουργία;
«Η έκφρασή μου μέσα από όσα κάνω, είναι για μένα μια μορφή ψυχοθεραπείας. Δεν μπορείς χωρίς αυτό, είναι καθημερινό κομμάτι της ζωής σου, όπως ξυπνάς, τρως, κλπ.».

Για την έκθεση στο Επιμελητήριο
Στην έκθεσή σας στο Επιμελητήριο, που θα διαρκέσει μέχρι τη Δευτέρα, τι θα δούμε;
«Η έκθεση προέκυψε ως συνέχεια της πτυχιακής μου εργασίας και της δουλειάς που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια. Περιλαμβάνει πίνακες ζωγραφικής, με θέματα κυρίως από τη φύση, έργα χαρακτικής και χειροποίητα κοσμήματα. Ασχολούμαι με τα κοσμήματα μέσω της trash art, χρησιμοποιώντας υγρό γυαλί και χαρτί. Σε μερικά έχω πειραματιστεί μόνη μου και σε άλλα έχω παρακολουθήσει σεμινάρια για κόσμημα, μαζί με τα σεμινάρια που έκανα για ρούχα και πατρόν. Πέρα από όσα θα μάθει, όμως, ο καθένας το ψάχνει όσο θέλει και το εξελίσσει. Ό,τι φτιάχνω, είναι και προς πώληση και είναι θετικό ότι υπάρχει ζήτηση. Ρωτάω και τον κόσμο τι τους αρέσει, δείχνω τη δουλειά μου και με κατευθύνουν κι εκείνοι σε ένα βαθμό».
Μας λέγατε προχτές πως η έκθεσή σας δεν έχει θέμα και πως σχεδόν ποτέ, δεν βάζετε θέμα στις εκθέσεις σας. Για ποιο λόγο;
«Νιώθω ότι το θέμα με περιορίζει και δίνει και έτοιμη τροφή στο κοινό, το κάνει να σκέφτεται μόνο πάνω σε αυτό, ενώ εγώ θέλω να μπορεί ο κόσμος να φαντάζεται μόνος του, βλέποντας τα έργα μου. Υπάρχουν φορές που βλέπουν πράγματα στους πίνακές μου, που μπορεί εγώ η ίδια, να μην τα έχω δει και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον».
Είναι η τέταρτη ατομική σας έκθεση. Έχετε εκθέσει στη Μυτιλήνη και στο παρελθόν;
«Έχω κάνει τις δύο πρώτες ατομικές μου εκθέσεις στη Μυτιλήνη, την πρώτη στο Δημοτικό Θέατρο το 2007 και τη δεύτερη στο Οθωμανικό Λουτρό, το 2009. Τμήμα της τωρινής έκθεσης, παρουσιάστηκε τον Ιούλιο στο Κάστρο της Μονεμβασιάς». 

Η σχέση με τη Μυτιλήνη
Έρχεστε συχνά στη Μυτιλήνη;
«Στη Μυτιλήνη έρχομαι συχνά, κυρίως τις γιορτές. Δεν ξέρω ακόμη αν θέλω να γυρίσω μόνιμα, υπάρχει όμως αυτή η σκέψη. Στην Αθήνα, μου αρέσει και θεωρώ ότι υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες, την αγαπάω και με τα στραβά της, αλλά τα πράγματα έχουν δυσκολέψει σημαντικά».
Πώς περνάτε το χρόνο σας εδώ και στην πρωτεύουσα;
«Όσο είμαι στη Μυτιλήνη φτιάχνω κοσμήματα και ζωγραφίζω, στο ατελιέ που έχω εδώ. Στην Αθήνα, πηγαίνω και βλέπω ό,τι έκθεση υπάρχει σε μουσεία ή γκαλερί, παρακολουθώ μόνιμα συνήθως κάποια σεμινάρια, αφού μου αρέσει να μαθαίνω συνέχεια πράγματα και ζωγραφίζω συνήθως το βράδυ, που έχει περισσότερη ησυχία».
Οι γονείς και οι φίλοι σας, σας στηρίζουν στη δουλειά σας;
«Οι γονείς και οι φίλοι με υποστηρίζουν όσο μπορούν, τους αρέσουν όσα φτιάχνω και πιστεύω πως ό,τι κι αν κάνω, ακόμη κι αν έχουν αντίθετη άποψη, η οικογένειά μου θα με στηρίζει πάντα».
Υπάρχει κάποια άλλη δραστηριότητα, που κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;
«Κάθε καλοκαίρι και χειμώνα, πηγαίνω ένα ταξίδι στο εξωτερικό, για να δω μουσεία και διαφορετικούς πολιτισμούς. Δεν το κάνω τόσο για την έμπνευση, όσο για να ανανεωθώ, και για την ευχαρίστησή μου. Προτιμώ αυτό, από τα ελληνικά νησιά. Τα ταξίδια είναι η διασκέδασή μου».
Τι σχέδια έχετε από εδώ και πέρα;
«Σκέφτομαι να μείνω στην Αθήνα και να ασχοληθώ όσο μπορέσω με το ρούχο. Υπάρχουν και κάποια σχέδια για εκθέσεις, αλλά δεν είναι ακόμη κάτι σίγουρο».