Η διοργάνωση «άρτιων» εκδηλώσεων, αφιερωμένων στον Οδυσσέα Ελύτη, είναι η πρόθεση των αρμοδίων του νέου Δήμου για το φετινό έτος που συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του ποιητή. Οι εκδηλώσεις αυτές ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει (αν όλα βαίνουν σύμφωνα με το πρόγραμμα, πρόκειται να ξεκινήσουν την ερχόμενη Παρασκευή 26 του μήνα, με την πρώτη μεγάλη εκδήλωση στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης). Στοίχημα για το Δήμο Λέσβου θα είναι, όπως έχουμε αναφέρει ξανά, πέρα από την ποιότητα, και η ποικιλομορφία των εκδηλώσεων και η αποφυγή τού να υπάρξει μονοθεματισμός. Με αφορμή τη λέξη «άρτιες», λοιπόν, ακολουθούν οι παρακάτω σκέψεις για την ανάγκη τόνωσης της πολιτιστικής ζωής του νησιού και του πώς αυτή θα μπορούσε να συνδεθεί με την προσέλκυση επισκεπτών.

Η λέξη «Καλλικράτης» και μόνο είναι αρκετή για να τρομάξει συχνά ακόμη ίσως και τους ίδιους τους εκπροσώπους του νέου Δήμου και της νέας περιφερειακής αρχής. Κι όμως, σε ορισμένους τομείς είναι ευκαιρία για καλύτερο συντονισμό και ανάπτυξη μιας ενιαίας μορφής δράσεων σε όλη τη Λέσβο, που θα μπορούσε, εφόσον γίνει σωστά, να έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Η πολιτιστική κληρονομιά και δημιουργία είναι αναμφισβήτητα ένας από τους τομείς αυτούς.
Αυτό που θα πρέπει να γίνει στόχος όλων των αρμόδιων φορέων, είναι το να ξεφύγει η περιφέρεια κυρίως του νησιού από τη λογική του «πανηγυριού» (με την κακόγουστη έννοια), όπως αυτή έχει επικρατήσει τα τελευταία πολλά χρόνια, όχι μόνο στη Λέσβο, αλλά σε πολλές άλλες περιοχές της περιφέρειας της χώρας. Όπως, ας πούμε, να «θυμηθεί» το νησί τις εκδηλώσεις του και να ακολουθήσει το παράδειγμα των μουσικών του παρελθόντος, που μπορεί να μην υπάρχουν πια, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν άξιοι συνεχιστές τους. Είναι προσβλητικό για την παράδοση του νησιού οι επισκέπτες του, που βρίσκονται στις επιμέρους εκδηλώσεις που διοργανώνονται στα χωριά ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, να βρίσκουν όχι την παραδοσιακή μουσική που περιμένουν, αλλά τραγούδια κατακρεουργημένα από συνθεσάιζερ και ντραμς και πολλά ντεσιμπέλ.

Κοιτίδα καλλιτεχνικής δημιουργίας
Αξιοποιώντας τόσο τους πολλούς καλλιτέχνες-δημιουργούς που κατοικούν στη Μυτιλήνη και στα χωριά της, όσο και το μεγάλο αριθμό πολιτιστικών μνημείων που έχει κληρονομήσει, η Λέσβος θα μπορούσε να αποτελέσει ένα «φυτώριο» καλλιτεχνικής δημιουργίας, έναν πόλο έλξης όχι μόνο για τους τυπικούς «τουρίστες»-επισκέπτες, αλλά και για σπουδαστές τεχνών (μουσικής, κεραμικής, ζωγραφικής, ξυλογλυπτικής κ.ά.). Μια «κοιτίδα» όπου θα δοθεί βάρος στην παραγωγή και τη διάχυση καλλιτεχνικής γνώσης κι ευαισθησίας, για τους κατοίκους της αλλά και για το νέο - κυρίως - κόσμο απ’ όλη τη χώρα. Ως νησί αποτελούσε πάντα και αποτελεί ακόμη μια «εναλλακτική» πρόταση, που δε στηρίζεται στη βαριά τουριστική βιομηχανία. Σε αυτό ακριβώς το στοιχείο θα πρέπει να «πατήσουν» εκτός άλλων οι αρμόδιοι, αλλά και όσοι εμπλέκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στον πολιτισμό και τον τουρισμό, κάνοντας και τα αντίστοιχα βήματα. Όχι με κινήσεις εντυπωσιασμού (βλ. «Scorpions»), όπου διακυβεύονται και υπέρογκα χρηματικά ποσά, αλλά με συντονισμένες επαφές και στήριξη «έξυπνων» πολιτιστικών δρωμένων, που αργά μεν, αλλά σταθερά, θα βοηθήσουν στο να διαμορφωθεί και θα θεμελιώσουν ένα ιδιαίτερο «προφίλ» του νησιού, το οποίο θα καθιερώσουν και στη συνείδηση των εν δυνάμει επισκεπτών ως τέτοιο.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα αυτοδιοικητικών φορέων που πήραν την απόφαση να στηρίξουν την πολιτιστική δημιουργία στις περιοχές τους και η σταθερή τους συμπαράσταση στους εμπλεκόμενους με τον πολιτισμό φορείς ή ανθρώπους είχε τα καλύτερα αποτελέσματα, προσελκύοντας πρώτα απ’ όλα πολύ κόσμο (όπως συνέβη π.χ. με τον τέως Δήμο Καζαντζάκη της Κρήτης και το Μουσικό - Εργαστήριο «Λαβύρινθος» του Ross Daily). Ο νέος Δήμος Λέσβου, με την ευρύτητα αρμοδιοτήτων που του δίνει ο «Καλλικράτης», αλλά και η Περιφέρεια, θα πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια να αποτελέσουν ένα από τα παραδείγματα αυτά. Με τους σωστούς ανθρώπους στις σωστές θέσεις, και πάνω απ’ όλα με «φρέσκες» ιδέες και διάθεση για δράση.