Από τον Όλυμπο στο Σύνταγμα

01/07/2012 - 05:56
Η ορθή συμπεριφορά στη ζωή προϋποθέτει την ορθή γνώση και χρήση της γλώσσας. Αυτή είναι που φωτίζει τη φύση, δηλαδή την προέλευση του κάλλους.
Η ορθή συμπεριφορά στη ζωή προϋποθέτει την ορθή γνώση και χρήση της γλώσσας. Αυτή είναι που φωτίζει τη φύση, δηλαδή την προέλευση του κάλλους. Χωρίς ηχηρές φράσεις και άδειες φωνές που δημιουργούν ευτελές θάμπος μετά περισσής αγάπης και άψυχες εντυπώσεις δημιουργίας στην αγορά· αυτό είναι το γήρας που κατεβάζει τη ζωή από τον Όλυμπο στο Σύνταγμα.
Σε κάθε απλή φράση ευστόχως και ευήχως εκφρασμένη, η θεωρητικώς πολύπλοκη πραγματικότητα αποκτά ευλογότητα και ο κόσμος αλλάζει κυριότητα. Γίνεται μέλος και χορός της συμπαντικής εύβουλης ανθοκρατίας.
Τα πάντα στο κοινωνικό γίγνεσθαι εναποτίθενται στην παιδεία.
Προϋπόθεση της παγκόσμιας κοινωνικής ειρήνευσης είναι η πρόσβαση στην παιδεία. Όλες οι συσπειρώσεις των ανατριχιαστικών, απάνθρωπων και καρκινογόνων οργανισμών μπροστά στην ανάταση των αφυπνισμένων διά της παιδείας ανθρώπων, θα καταρρεύσουν αυθωρεί και παραχρήμα.
Την κοινωνική ανισότητα και τα επακόλουθά της συντηρεί η πνευματική ανισότητα.
Η κάθε κοινωνική ομάδα δεν καταλαμβάνει μέρος τού όλου ίσο με τον εαυτό της. Αφήστε που κάποιες ομάδες αγνοούν τον ίδιο τον εαυτό τους. Έτσι υπάρχουν, επί παραδείγματι, οι υποανάπτυκτες χώρες. Έτσι υπάρχει ο τετμημένος θνητός και οι άνευ ορίων οντικώς μακάριοι· όμως τι κρίμα γι’ αυτούς, είναι κι αυτοί θνητοί. Θνητοί μεν, αλλά ακατοίκητου εγκεφάλου δε, γεμάτοι φαντάσματα αθανασίας σε ατροφική μόναση ερείπιων βλαστών.
Αν η ανθρωπότητα επιθυμεί να επαναδημιουργήσει τον εαυτό της, δεν έχει παρά να εξετάσει τα έργα της, αρχής γενομένης από τη διάχυτη ασέβεια ανθρώπου προς άνθρωπο, που εκφράζεται εντελώς με την εκμετάλλευση του ανωνύμου ως res εκ του επωνύμου.
Δυστυχώς τα έργα του ανθρώπου έχουν άλλο νόημα για τους πατρικίους κι άλλο για τους πληβείους. Από τη μια η ολοκληρωτική βία που καταβροχθίζει το υποκείμενο καταδικάζοντάς το σε απόλυτη εξαθλίωση και από την άλλη ο υλισμός παρέα με την αναμονή όλων των εξ ουρανού προερχομένων (μάνα, θεός κ.λπ.), λες κι εκεί πάντα επιτελείται ή συγκροτείται η απόλαυση της αναζητούμενης ευτυχίας.
Κι αν κανένας αναμένει μακαρίως την επιφοίτηση του πνεύματος, υπάρχει ελάχιστη πιθανότητα να είναι αυτό άγιο και μέγιστη να είναι σατανικό.
Τέλος, μη λησμονείτε. Είμαστε μονάδες συλλογικής τάσεως και όχι στρατωνισμένοι ημίονοι.

*Ο Εμμανουήλ Μαρώλιας είναι ποιητής, ζει και εργάζεται στη Συκαμιά Λέσβου.
 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey