Κρίσιμες και ιδιαίτερα σημαντικές εξελίξεις που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξη και τη μορφή της ζώνης τού Ευρώ, αναμένονται αυτή την εβδομάδα. Εν όψει της Συνόδου Κορυφής, 8 - 9 Δεκεμβρίου, οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία εντείνονται.
ΑΠΟΨΕΙΣ
Κρίσιμες και ιδιαίτερα σημαντικές εξελίξεις που θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό την ύπαρξη και τη μορφή της ζώνης τού Ευρώ, αναμένονται αυτή την εβδομάδα. Εν όψει της Συνόδου Κορυφής, 8 - 9 Δεκεμβρίου, οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία εντείνονται παίρνοντας τη μορφή διελκυστίνδας για το πόσο ελεγκτική ή ανεκτική ή υποβοηθητική θα είναι η Νομισματική Ένωση από εδώ και έπειτα.
Το Βερολίνο ασκεί πιέσεις για αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική, η οποία θα προβλέπει αυτόματες κυρώσεις για τους παραβάτες του συμφώνου σταθερότητας. Επίσης αρνείται την προτεινόμενη αναβάθμιση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα παρεμβαίνει στις αγορές. Στο άλλο άκρο της διελκυστίνδας, η Γαλλία ζητά περισσότερη αλληλεγγύη προς τις χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα και ενεργότερο ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πηγή όλης της γερμανικής άρνησης είναι ο χαμηλός σε επιτόκιο δανεισμός της, καθώς και τα πρωτογενή πλεονάσματα σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Την παραπάνω αρνητική στάση διατηρεί από τις απαρχές της οικονομικής ύφεσης στην Ευρώπη.
Έντονη κριτική σ’ αυτή την αδιάλλακτη γερμανική στάση άσκησε ο πρώην σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, ο οποίος δήλωσε: «τα δικά μας πλεονάσματα υπάρχουν χάρη στα ελλείμματα των εταίρων μας». Αυτό όμως που θα πρέπει να σημειωθεί από τις δηλώσεις του πρώην καγκελάριου, είναι η φράση: «χρειαζόμαστε ευρωπαϊκή λογική, όχι μόνο λογική όμως, αλλά χρειαζόμαστε και μια καρδιά που να συμπονάει τους γείτονές μας, τους εταίρους μας και αυτό ισχύει κυρίως για τους Έλληνες».
Η δήλωση αυτή καταγγέλλει άμεσα τη σκληρή γερμανική στάση, που προετοιμάζει την επόμενη μέρα της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και στην οποία φυσικά θα έχει κεντρικό ρόλο η ίδια και οι δορυφόροι της. Στο ίδιο ύφος, αλλά με σαφή στόχο να καταδείξει τις αδυναμίες τής ΟΝΕ εν τη γενέσει της, ο μεγάλος ευρωπαϊστής Ζακ Ντελόρ δήλωσε ότι «η Ευρωζώνη ήταν ελαττωματική από την αρχή, η κρίση χρέους δεν απορρέει από την ίδια την ιδέα ενός ενιαίου νομίσματος, αλλά από ένα “ελάττωμα στην εκτέλεση” από τους πολιτικούς ηγέτες που επέβλεψαν το λανσάρισμά του».
Την κρισιμότητα των αποφάσεων που θα ληφθούν το προσεχές Σαββατοκύριακο στις Βρυξέλλες δείχνει η επίσκεψη στην Αθήνα του αντιπροέδρου της αμερικανικής κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν. Γεμάτο νόημα ήταν το σχόλιο του Μπάιντεν προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Παπούλια, ο οποίος τον υποδέχθηκε με περίσσιο ενθουσιασμό και ικανοποίηση. «Είναι καλύτερο να συναντάς οποιονδήποτε εκτός από αυτούς που έχεις να αντιμετωπίσεις», είπε, εννοώντας φυσικά Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές. Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η τελευταία επίσκεψη Αμερικανού αντιπροέδρου ήταν αυτή του Σπύρου Άγκνιου το 1971.
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι τα συγκρουόμενα, οικονομικά και πολιτικά κρατικά συμφέροντα δεν ισορροπούν εντός της ΟΝΕ. Είναι σημαντικό για την Ελλάδα να παραμείνει μέτοχος των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, αλλά και να προετοιμαστεί και η ίδια για την επόμενη μέρα, τόσο της Ε.Ε. όσο και της ΟΝΕ.
Η συμμαχία, ή ακόμα και η ενισχυμένη συνεργασία με τα κράτη τής Ε.Ε. που «νιώθουν όπως νιώθουμε κι εμείς», είναι μια πολύ καλή αρχή. Παράλληλα, θα πρέπει έξυπνα να αναζητηθούν και νέοι σύμμαχοι, που έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον και έχουν κοινά γεωπολιτικά και ιδιαίτερα ενεργειακά συμφέροντα στην περιοχή μας. Οι ισορροπίες στη διεθνή πολιτική αλλάζουν συνεχώς και εμείς θα πρέπει χωρίς φόβο και ψυχολογικά σύνδρομα να βρίσκουμε «άλλα μάτια να αγαπάμε». Το διεθνές σύστημα είναι τόσο μεγάλο και συνάμα τόσο μικρό.
Παράλληλα, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτά που συμβαίνουν στις Βρυξέλλες, στη Μ. Ανατολή, στην Τουρκία και γενικότερα σε όλο το διεθνές σύστημα αποτελούμενο από κράτη, μας αφορούν και μας επηρεάζουν. Στη λογική αυτή, θα πρέπει να μπούμε και σε τοπικό επίπεδο. Η πολυπολιτισμικότητα του νησιού, ίχνη της οποίας συναντάς σε κάθε βήμα, σε συνδυασμό με τη γεωγραφική του θέση δίνουν ένα μοναδικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στο τοπικό τουριστικό προϊόν. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εκτιμούμε τις διεθνείς εξελίξεις και ιδιαίτερα τα δρώμενα στην Τουρκία με ψυχραιμία και με βάση το τοπικό οικονομικό μας συμφέρον. Αρνητισμοί και δήθεν εθνικές ηθικολογίες είναι ανώφελες στους τοπικούς επιχειρηματίες. Η ιστορία γράφτηκε και δε θα πρέπει να την ξεχνάμε. Πρέπει να μάθουμε, όμως, να χτίζουμε το μέλλον μας από την αρχή, γρήγορα, έξυπνα και προσαρμοζόμενοι στο νέο περιβάλλον. Όπως έκαναν και οι πρόσφυγες Μικρασιάτες, στην ιστορία που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
* Ο Μάριος Π. Ανδριώτης είναι απόφοιτος Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, MSc στις Διεθνείς Σπουδές με ειδίκευση στις Στρατηγικές Σπουδές και Διεθνή Πολιτική.