Στο «Ε» μιλάει σήμερα ο Κώστας Λουκαδέλλης, πρόεδρος του Προοδευτικού Συλλόγου Άντισσας «Τέρπανδρος» τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Έχοντας συμβάλει μαζί με τα άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου στη δημιουργία νέων πολιτιστικών τμημάτων στο Σύλλογο, κάνει μια απογραφή του έργου που έχει γίνει μέχρι σήμερα και μοιράζεται τα «όνειρα» που έχει για τον τόπο του.


Κύριε Λουκαδέλλη, από πότε υπάρχει ο «Τέρπανδρος»;
«Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1974, μετράει δηλαδή σήμερα 38 χρόνια ζωής. Πρωτεργάτες ήταν κάποιοι χωριανοί που ήθελαν να τονώσουν την πολιτιστική και κοινωνική δραστηριότητα της Άντισσας. Όλα αυτά τα χρόνια, ο Σύλλογος έχει καταφέρει να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην πνευματική ανάπτυξη και την πρόοδο των κατοίκων της Άντισσας. Όσοι περάσαμε από αυτόν, είμαστε περήφανοι για το έργο που έχει επιτελέσει καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του και συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο και σκοπούς που οραματίστηκαν τα ιδρυτικά του μέλη.»

Πού στεγάζονται οι δραστηριότητές του;
«Ο χώρος που στεγαζόμαστε είναι ιδιόκτητος, προσφορά της κ. Καλλιόπης Αμπατζή - Χατζηγεωργίου, που έχει ανακηρυχθεί και επίτιμο μέλος του Συλλόγου. Βρίσκεται στο κέντρο της πλατείας του χωριού και τον έχουμε από τα μέσα τού ‘80. Στο χώρο αυτό βρίσκονται στεγασμένα τόσο η λαογραφική συλλογή που έχουμε συγκεντρώσει, όσο και μια πλούσια δανειστική βιβλιοθήκη στο ισόγειο, με πολλά λογοτεχνικά και ιστορικά βιβλία, βιβλία λεσβιακού ενδιαφέροντος, περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες κ.ά..»

Πολλές και ποικίλες δραστηριότητες

Αναφέρατε τη λαογραφική συλλογή. Είναι επισκέψιμη;
«Δυστυχώς όχι, παρ’ όλο που πρόκειται για ένα πολύ πλούσιο έργο. Όλα τα συμβούλια μέχρι τώρα, με πρωτοβουλία τους, έχουν μαζέψει πάρα πολύ υλικό αγροτικού νοικοκυριού, που συνδέεται με την παράδοση της Άντισσας. Όλο αυτό το υλικό βρίσκεται συγκεντρωμένο στα γραφεία του Συλλόγου, σε ένα χώρο 40 - 50 τετραγωνικών, που είναι πολύ μικρός για να μπορεί να εκτεθεί σωστά. Κάνουμε προσπάθειες, μέσα από επικοινωνία και με την προηγούμενη και με τη νέα δημοτική αρχή έχουμε πάρει κάποιες δεσμεύσεις. Μας έχουν παραχωρήσει ένα δημοτικό ακίνητο για να αποκτήσουμε ένα καινούργιο και σύγχρονο λαογραφικό μουσείο. Το υλικό μας είναι τέτοιο, που θα το κατατάξει σε ένα από τα καλύτερα. Για το λόγο αυτό, θα θέλαμε να παρακαλέσουμε τη δημοτική αρχή, όσο γίνεται πιο σύντομα και παρ’ όλα τα προβλήματα, να δει το θέμα με θετικό μάτι.»

Υπάρχουν κι άλλες δραστηριότητες που εκκρεμούν;
«Παλιότερα, στα τέλη της δεκαετίας τού ‘80 είχε δημιουργηθεί 20μελές τμήμα φιλαρμονικής, που στα χρόνια της ακμής της ήταν από τις καλύτερες του νησιού. Με αγορές του Συλλόγου και προσφορές Αντισσαίων ντόπιων και του εξωτερικού, απέκτησε όλα τα όργανα μιας πλήρους φιλαρμονικής. Όταν όμως συνταξιοδοτήθηκε ο δάσκαλος, μετά από 15 χρόνια, αδυνατούσαμε να βρούμε κάποιον να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μας. Τα παιδιά μεγάλωναν, η ανταπόκριση μειώθηκε και έτσι η φιλαρμονική διαλύθηκε. Αυτήν τη στιγμή έχουμε έρθει σε επαφή με κάποιο δάσκαλο και το Σεπτέμβριο που θα ξεκινήσει η νέα σαιζόν ευελπιστούμε να αρχίσουμε ξανά. Είναι μεγάλο κίνητρο ότι υπάρχουν τα όργανα και δε θα επιβαρυνθούν οι μαθητές. Άλλωστε, από τη φιλαρμονική έχει τύχει και έχουν αποκατασταθεί επαγγελματικά κάποιοι.»

Έχετε δημιουργήσει, πάντως, πολλά πολιτιστικά τμήματα τα τελευταία χρόνια.
«Ναι, αυτήν τη στιγμή έχουμε την παραδοσιακή χορωδία, που προήλθε από την ένωση της παιδικής χορωδίας και αυτής των ενηλίκων. Λειτουργεί τα τελευταία δύο χρόνια και έχει δώσει αρκετές παραστάσεις. Έχουμε κάνει επίσης τρία τμήματα παραδοσιακών χορών που έχουν συμμετοχή και με την προσφορά του κ. Οικονομίδη Γιώργου του Παναγιώτη, που μας έδωσε 5.000 ευρώ, είμαστε στο στάδιο κατασκευής παραδοσιακών στολών. Φέτος λειτούργησε για πρώτη φορά τμήμα ξυλογλυπτικής με το Γιώργο Παττέ και το καλοκαίρι θα κάνουμε μια έκθεση με τα έργα των μαθητών μας. Ο διευθυντής του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης, Γιώργος Αθανασίου, που είναι υπεύθυνος και για τη χορωδία, έχει αναλάβει το τμήμα βυζαντινής μουσικής. Πέρα από αυτά, έχουμε τμήματα εκμάθησης παραδοσιακών οργάνων (μπουζούκι, κιθάρα, ούτι, ακορντεόν και κανονάκι), που έχουν πολύ μεγάλη συμμετοχή με μαθητές από 10 έως 55 ετών, ετοιμάζουμε θεατρική παράσταση με το θεατρικό τμήμα, λειτουργούμε τμήμα ζωγραφικής, σκάκι, τάβλι. Θέλω να τονίσω τη συμμετοχή και τη συμπαράσταση που δίνει ο κόσμος σε κάθε πρότασή μας. Εκτός από ντόπιους, συμμετέχουν και δάσκαλοι, καθηγητές κ.ά., που είναι μεν περαστικοί, αλλά ανανεώνονται. Και κατά καιρούς διοργανώνουμε εμβόλιμα διάφορες εκδηλώσεις, ανάλογα με την επικαιρότητα.»

Μιλήστε μας λίγο για το Πανηγύρι Ταξιάρχη Κρεοκόπου, που διοργανώνετε την άλλη εβδομάδα.
«Γίνεται στη Μονή του Ταξιάρχη Κρεοκόπου, που παλιότερα ήταν πολύ σημαντική. Το σημείο που είναι χτισμένη είναι τέτοιο, που είναι σαν παρατηρητήριο για όλα τα μοναστήρια. Ο Ταξιάρχης είναι και ο προστάτης του Συλλόγου μας. Νομίζω πως είναι ένα πανηγύρι που έχει αγαπηθεί από τον κόσμο, αφού ο τελευταίος προσφέρει κάθε χρόνο τα μέγιστα και σε υλικά και σε εθελοντική εργασία.»

Όλα για τους νέους του χωριού

Τι όνειρα κάνετε με το Σύλλογο από εδώ και πέρα;
«Τα μεγαλόπνοα σχέδιά μας είναι σίγουρα η κατασκευή του Λαογραφικού Μουσείου και ενός πνευματικού κέντρου. Υπάρχει ένα κτήριο που ανήκει στο ίδρυμα Πασαδέλλη, έχουμε έρθει σε επαφή με το διοικητικό συμβούλιο και πιστεύω πως σύντομα θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα πνευματικό κέντρο αντάξιο στα δεδομένα της Άντισσας. Εκεί θέλουμε να στεγάσουμε τη Βιβλιοθήκη, να κάνουμε αίθουσα υπολογιστών, διδασκαλίας κλπ., να χωρέσουν όλες οι δραστηριότητές μας, να γίνει ένας χώρος απασχόλησης και διεξόδου για τους νέους της Άντισσας.»

Οι νέοι είναι βασική ομάδα-στόχος σας;
«Όλα τα τμήματα που έχουμε θεωρούμε πως είναι πολύ σημαντικά για τους νέους. Είμαστε απομακρυσμένοι από το κέντρο, έχουμε ελάχιστες δυνατότητες πέρα από τα βασικά που μας προσφέρει το κράτος και πρέπει μόνοι μας να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας. Αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι να μπορούν τα παιδιά να επιλέξουν και να βρουν αυτό που πραγματικά τούς αρέσει και να ασχοληθούν με αυτό. Έτσι ανεβαίνουν ψυχολογικά και έρχεται μια ισορροπία· κάποιο παιδί που δεν είναι καλό στα μαθήματα μπορεί να διακριθεί σε κάποια άλλη δραστηριότητα και έτσι να μη νιώθει μειονεκτικά απέναντι στα άλλα.»

Πόσο σημαντικός είναι, κατά τη γνώμη σας, ο ρόλος που μπορεί να παίξει ένας σύλλογος στο να δώσει ερεθίσματα στην κάθε τοπική κοινωνία;
«Πιστεύω ότι, έτσι όπως πάνε τα πράγματα, τον πρωταρχικό ρόλο στις τοπικές κοινωνίες θα τον παίξουν πλέον οι σύλλογοι. Θα είναι ο συνδετικός κρίκος, θα προσφέρουν συνοχή στον κόσμο, ώστε να δραστηριοποιείται και να προσφέρει ο καθένας ό,τι μπορεί. Ο εθελοντισμός και η εθελοντική εργασία είναι η εγγύηση σε ό,τι έχουμε μπροστά μας. Η συσπείρωση του κόσμου και το δέσιμο μεταξύ τους είναι βασικά για την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων και πιστεύω πως αυτό το έχει καταλάβει και ο κόσμος, αν κρίνω από τη συμμετοχή και τη δραστηριότητα που αναπτύσσει γύρω από κάθε πρόταση που έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Εμείς επιθυμούμε να μπαίνει ο κόσμος στο διοικητικό συμβούλιο, να ανανεώνεται αυτό κάθε δύο χρόνια που γίνονται εκλογές, να υπάρξουν προσφορά και νέες ιδέες και οράματα. Ο καθένας να προσθέτει ό,τι μπορεί, ένα μικρό λιθαράκι, παρακαταθήκη για το μέλλον μας.»

Εσείς θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα για πρόεδρος;
«Όχι, δε σκέφτομαι να ξαναβάλω υποψηφιότητα μόλις λήξει η θητεία μου των δύο χρόνων, για να υπάρξει “νέο αίμα”. Πάντως, παρ’ όλο που είναι κάτι που απαιτεί πολύ κόπο και εργασία, όλα τα αποτελέσματα έρχονται από μόνα τους, όταν ξέρεις να δίνεις. Άνθρωποι που δεν ξέρουν να δίνουν, παρά μόνο να παίρνουν, είναι επικίνδυνο να μπαίνουν σε συλλόγους ή στην πολιτική…»