Δεν τολμώ να διερωτηθώ τον λόγο εξ αιτίας του οποίου κάποιοι Γερμανοί δημοσιογράφοι δημοσίευσαν στο γνωστό εβδομαδιαίο περιοδικό «Focus» 15σέλιδο «αφιέρωμα» για την Ελλάδα με ένα τολμηρό εξώφυλλο που απεικόνιζε την Αφροδίτη της Μήλου τυλιγμένη σε μία ελληνική σημαία. Δεν τολμώ, όχι επειδή είναι προσβλητικό η Αφροδίτη της Μήλου, ένα αποδεδειγμένα πολύτιμο μνημείο τέχνης της αρχαίας Ελλάδας, να επιδεικνύει μία άσεμνη χειρονομία, αλλά επειδή «φοβάμαι» να διερωτηθώ τι προκάλεσε μία τόσο μνημειώδη αντίδραση σε έναν λαό, ο οποίος ανά τους χρόνους έχει διατηρήσει μια σχετικά μετρημένη συμπεριφορά.
Σιγά-σιγά όλοι έχουμε αρχίσει να κατανοούμε το τι ακριβώς διαδραματίζεται αυτήν την χρονική περίοδο στο διεθνές και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, το οποίο διόλου τυχαίως ασχολείται με τις οικονομικές υποθέσεις της Ελλάδας. Πώς έχει όμως ακριβώς η κατάσταση;
Ο Γερμανός Martin Feldstein, οικονομολόγος στο Harvard, προτείνει μέσω της «Financial Times» η Ελλάδα να πάρει άδεια και να κάνει «διακοπές» από την Ευρωπαϊκή Ένωση με την επιλογή οι «διακοπές» να μην είναι άνευ επιστροφής, και αυτή να πραγματοποιηθεί μόνο όταν η Ελλάδα θα διαθέτει μία πιο ανταγωνιστική συναλλαγματική ισοτιμία. Ο λόγος για μία τέτοια δήλωση είναι απλός και προφανής: Τρέμουν για τα επόμενα χρόνια. Τα χρόνια κατά τα οποία ίσως κληθούν να βοηθήσουν και άλλες χώρες-μέλη όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία κ.ά.. Πού οφείλεται όμως αυτός ο φόβος; Στην ανεύθυνη φρενιτιώδη κατανάλωση της Ελλάδας ή το πρόβλημα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία πραγματοποιήθηκε χωρίς να υπάρχουν τα απαραίτητα για την επιβίωσή της θεμέλια;
Εδώ λοιπόν είναι πέρα από εμφανές πως η Ευρώπη, και κυρίως η Γερμανία, μία από τις πιο δυνατές οικονομικά χώρες, αποτυγχάνει να ξεπεράσει τη λύση στο πρόβλημα υποδαυλίζοντάς το. Εκτός αυτού, εξ αιτίας αυτής της συμπεριφοράς προκαλείται αναταραχή στα spreads, με επακόλουθο την χειροτέρευση της κατάστασης. Μήπως, λοιπόν, ξεκινά να διαφαίνεται πως η Γερμανία έχει ήδη ετοιμάσει ένα εξιλαστήριο θύμα για την πιθανή υποτίμηση του ευρώ αργότερα;
Ταυτοχρόνως όμως διαφεύγει της προσοχής του Feldstein η οικονομική στήριξη ολόκληρης της Ευρωζώνης προς την γενέτειρά του χάριν επίτευξης της ανάπτυξης και τελικώς της ένταξης της Ανατολικής Γερμανίας στην Ε.Ε.. Ο Feldstein έχει μάλλον λησμονήσει και τα «χρωστούμενα» της Γερμανίας προς την Ελλάδα, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ για εγκλήματα πολέμου στην περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν ξέχασαν όμως οι εταίροι μας να αποζημιώσουν τους Εβραίους και όλους του υπολοίπους, με τελευταίους τους Τσέχους. Εδώ διαφαίνεται καθαρώς πως όχι μόνον η Νόσος του Αλτσχάιμερ γνωρίζει ραγδαία ανάπτυξη εις τον νου τού εν λόγω κυρίου, αλλά είναι και επιλεκτική.
Η ύπαρξη όμως και μόνο της ασθένειας δεν σημαίνει ταυτόχρονα πως και η κρίση του έχει δεχθεί το ίδιο μοιραίο πλήγμα. Μπορεί και έχουν δίκιο όταν μας αποκαλούν απατεώνες. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδος εγγράφως και υπογεγραμμένα δεσμεύτηκαν να εκτελέσουν το σχέδιο της Ε.Ε. για Οικονομική Ένωση, και αντί αυτού είτε «μαγείρευαν» τις στατιστικές που έστελναν στις Βρυξέλλες είτε σύναπταν συμφωνίες με τραπεζικά καταστήματα όπως οι Goldman Sacks, ώστε να έχουν συνένοχο στο έγκλημα. Όλα αυτά ισχύουν και δεν μπορεί κανένας νοήμων πολίτης να τα αγνοήσει. Άλλωστε, αν δεν είχε έτσι η κατάσταση θα σύστηναν ποτέ εξεταστική επιτροπή για να έρθει στο φως ποιος ακριβώς ήταν αυτός που έκανε την απατεωνιά; Αλλά όχι να μας κάνει μαθήματα και η Siemens.
Τελικώς το μόνο που καταφέρνουν με την υιοθέτηση αυτής της αρνητικής στάσης οι Ευρωπαίοι εταίροι μας είναι να επιβεβαιώσουν, εις βάρος τους, την περίφημη φράση του Auguste Comte «prevoir pour pouvoir». To να είσαι σε θέση να προβλέπεις, είναι το να είσαι σε θέση να ελέγχεις· και επειδή υπάρχει μέλλον στο παρελθόν, δεν προέβλεψαν. Πώς είναι δυνατόν να ελέγξουν τώρα;

* Η Ειρήνη Τσιράκη είναι φοιτήτρια του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Σχολής.