Για 18 χρόνια, το «Ζωοκομείο» της Αγίας Παρασκευής ήταν το Νοσοκομείο των Άγριων Ζώων της Λέσβου. Ήταν η απόδειξη της αγάπης για τη φύση και τα έμβια όντα της ενός ζευγαριού Ολλανδών τουριστών που εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο νησί και αφοσιώθηκαν αποκλειστικά στο να παρέχουν φροντίδα στα τραυματισμένα και άρρωστα άγρια πουλιά. Καθώς όμως πλέον οι δυνάμεις και οι αντοχές έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν το Γιόρις και την Ίνεκε, το ζευγάρι πήρε τη δύσκολη απόφαση να σταματήσει πλέον τη λειτουργία του. Μετά τις 20 Αυγούστου, το «Lesbian Wildlife Hospital - Ζωοκομείο Λέσβου» δε θα δέχεται πια προς περίθαλψη άγρια ζώα και πουλιά.

«Μετά από 18 χρόνια δουλειάς για τα άγρια ζώα και πουλιά στη Λέσβο, κατά τη διάρκεια 365 ημερών του χρόνου, επτά ημερών την εβδομάδα και πολλές φορές 24 ωρών την ημέρα, ήρθε η ώρα να σταματήσουμε σιγά-σιγά», αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του το ζευγάρι των Ολλανδών.

Για μια δεύτερη ευκαιρία…
Σε αυτά τα 18 χρόνια το «Ζωοκομείο» φρόντισε και περιέθαλψε περισσότερα από 5.000 ζώα και πουλιά. «Μπορέσαμε να δώσουμε σε πολλά από αυτά μία δεύτερη ευκαιρία», λέει χαρακτηριστικά η Ίνεκε. Αυτή ήταν εξάλλου και η επιβράβευση για τις ατέλειωτες ώρες που αφιέρωσαν στο να φροντίζουν τα άρρωστα ζώα. Ο «Γιώργος» και η «Κατερίνα», όπως τους φωνάζουν οι ντόπιοι, αποφάσισαν να γράψουν οι ίδιοι το τέλος του «Ζωοκομείου», χωρίς να περιμένουν να συμβεί κάτι που θα διακόψει απότομα τη λειτουργία του. «Δεν έχουμε πια τις ίδιες δυνάμεις όπως τότε που ξεκινούσαμε, λόγω ηλικίας. Παράλληλα έχουμε και οι δύο προβλήματα υγείας που δε μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με αυτούς τους ρυθμούς. Είμαστε τόσο πολύ κουρασμένοι, που έχουμε ανάγκη να σταματήσουμε. Αποφασίσαμε να κλείσουμε τώρα σιγά-σιγά, πριν η υγεία μάς υποχρεώσει να διακόψουμε απότομα», λέει η Ίνεκε Πίτερς.
Το ημερήσιο πρόγραμμα για το ζευγάρι των Ολλανδών είναι αρκετά απαιτητικό. «Ξυπνάμε στις 4:30 το πρωί πρέπει να ταΐσουμε και να ποτίσουμε και να καθαρίσουμε 160 πουλιά και ζώα που φροντίζουμε. Μέχρι τις 10:30 το πρωί κάνουμε αυτήν τη δουλειά και αμέσως μετά πρέπει και πάλι να ταΐσουμε κάποια ζώα που πρέπει να τρέφονται πιο συχνά. Παράλληλα, έχουμε να φροντίσουμε άρρωστα ζώα, δίνουμε συμβουλές σε πολίτες που μας τηλεφωνούν κ.ά.. Μέχρι τις 10 το βράδυ, δουλεύουμε ασταμάτητα, κάθε μέρα», λένε.
Συνήθως τα καλοκαίρια εθελοντές πηγαίνουν και βοηθούν τους δύο Ολλανδούς στο δύσκολο έργο τους. Οι περισσότεροι είναι ξένοι, αφού από τους ντόπιους - όπως λένε - δεν έχουν και τόση βοήθεια. «Ολλανδοί, Άγγλοι, Βέλγοι, Γερμανοί μάς έχουν βοηθήσει είτε προσφέροντας δουλειά, είτε χρήματα για να ενισχύσουν το “Ζωοκομείο”», μας λέει η Ίνεκε.
Για το Γιόρις και την Ίνεκε η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια κατάφεραν να ευαισθητοποιήσουν και να «μεταδώσουν» την αγάπη τους για τα ζώα σε κατοίκους του νησιού. «Γενικά ο κόσμος τα τελευταία χρόνια είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένος, ευτυχώς. Μας παίρνουν τηλέφωνο για να ενημερωθούν, μας φέρνουν άρρωστα ζώα για φροντίδα. Δείχνουν ενδιαφέρον και αυτό είναι πολύ ευχάριστο», λέει η Ίνεκε.

Η βοήθεια
Η βοήθεια από τους φορείς του νησιού, πάντως, είναι σχεδόν ανύπαρκτη, όπως λένε. «Μας είχε βοηθήσει και μας είχε υποστηρίξει ο πρώην δήμαρχος Αγίας Παρασκευής, ο Χατζηγιάννης. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είχαμε το ίδιο στη συνέχεια από άλλους τοπικούς φορείς», συμπληρώνει η ίδια. Η εικόνα αυτή, όμως, πλέον έχει αλλάξει και ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τη λειτουργία του.
Το «Ζωοκομείο» είχε ξεκινήσει από τη Λουτρόπολη Θερμής, όπου λειτούργησε για μερικά χρόνια, και στη συνέχεια το ζευγάρι μετακινήθηκε στην Αγία Παρασκευή, εκεί όπου όπως είχαν διαπιστώσει τα προβλήματα όσον αφορά στα ζώα ήταν περισσότερα. Παράλληλα με το έργο της περίθαλψης, το «Ζωοκομείο» είχε και έντονη εκπαιδευτική δραστηριότητα. Δέχθηκε πολλές εκπαιδευτικές εκδρομές σχολείων από διαφορετικές βαθμίδες, ενώ οι ίδιοι ενημέρωναν και πολλούς τουρίστες που επισκέφτηκαν το Κέντρο, πόσο έχει αλλάξει προς το καλύτερο η κατάσταση των ζώων και πουλιών στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια. «Βεβαίως αυτό δεν οφείλεται μόνο στη δουλειά μας, αλλά οπωσδήποτε χάρη στην προσοχή, την αγάπη και την επίγνωση πολλών Ελλήνων», αναφέρουν χαρακτηριστικά.


Ο Γιόρις (αριστερά) και η Ίνεκε (δεξιά)

Παντοτινά…
Μετά τις 20 Αυγούστου το «Ζωοκομείο» δε θα δέχεται πλέον άλλα ζώα, εκτός από χελώνες. Ο Γιόρις και η Ίνεκε γνωρίζουν όμως ότι δε θα «αποκοπούν» τόσο εύκολα από το δύσκολο έργο που τόσα χρόνια έφερναν μόνοι τους σε πέρας. «Πάντα θα έχουμε και θα φροντίζουμε ζώα. Είναι δύσκολο να το σταματήσεις αυτό μια κι έξω», λένε.
Έχουν αποφασίσει να μείνουν στην Αγία Παρασκευή, αφού όπως τονίζουν «εδώ είναι το σπίτι τους, εδώ είναι πλέον η ζωή τους». Το πρώτο που θα κάνουν με τη διακοπή λειτουργίας του «Ζωοκομείου», είναι «να κοιμηθούν περισσότερο», όπως λέει γελώντας η Ίνεκε. Παράλληλα θέλουν και οι δύο να έχουν το χρόνο ν’ ασχοληθούν με άλλα ενδιαφέροντά τους. Η Ίνεκε θέλει ν’ ασχοληθεί περισσότερο με την εκπαίδευση όσον αφορά στα ζώα και θέλει να συμμετέχει σε ενημερώσεις στα σχολεία, ενώ παράλληλα κάνει μαθήματα μασάζ ρέικι. Ο Γιόρις λατρεύει τα τενεκεδένια στρατιωτάκια που φτιάχνει και ζωγραφίζει ο ίδιος. Έχει μια μεγάλη συλλογή και θέλει ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό ακόμη περισσότερο.


Και μετά;

Μετά τις 20 Αυγούστου 2011 όσοι θέλουν μπορούν να επικοινωνούν με το «Ζωοκομείο» για συμβουλές. Για την περίθαλψη, όμως, άγριων ζώων θα πρέπει να απευθύνονται πλέον στους κτηνιάτρους του νησιού ή με ένα από τα κέντρα περίθαλψης άγριων ζώων εκτός Λέσβου. Κέντρα περίθαλψης άγριων Ζώων τα οποία μπορούν να δέχονται ζώα από τη Λέσβο (αποστολή μετά από συνεννόηση με το πλοίο προς Πειραιά) είναι τα ακόλουθα:
- Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων (ΕΚΠΑΖΠ) στην Αίγινα, www.ekpazp.gr (τηλ. 22979 31338 και 6973-318845)
- Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής «Άνιμα» στην Καλλιθέα, www.wild-anima.gr (τηλ. 210 9510075 και 6972-664675)
- Σύλλογος Περίθαλψης και Προστασίας Άγριων Ζώων «Αλκυόνη» στην Πάρο, www.alkioni.gr (τηλ. 22840 22931 και 6944-741616)


Γιάννης Τσακίρης, αντιδήμαρχος Λέσβου
«Μεγάλο κενό…»

«Με λύπη πληροφορήθηκα το κλείσιμο του “Ζωοκομείου”. Έχω προσωπική σχέση με το Γιόρις και τη σύζυγό του, έχουν προσφέρει μεγάλο έργο στην περίθαλψη της άγριας πανίδας. Το κλείσιμο του “Ζωοκομείου” αφήνει ένα μεγάλο κενό, αφού θα πρέπει να στέλνονται τα περιστατικά στην Αίγινα ή σε άλλο κέντρο εκτός νησιού, αφού σε πολλά περιστατικά άγριων πουλιών αυτό είναι καθοριστικό για την επιβίωσή τους. Θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω μαζί τους και να αναζητήσουμε τρόπους ώστε να συνεχίσουν, έστω σε ένα βαθμό, να παρέχουν κάποιες υπηρεσίες.»